Ο θεσμικός διάλογος και ο έλεγχος της διοίκησης είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη. Και έτσι θα πρέπει να συμβαίνει.
Όμως όταν η πρακτική αυτή εκτρέπεται σε επαναλαμβανόμενες, αβάσιμες προσφυγές, καταγγελίες και μηνύσεις με σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων και την παρεμπόδιση της λειτουργίας ενός ολόκληρου Δήμου, τότε δεν μιλάμε πλέον για δημοκρατική συμμετοχή, αλλά για προσωπική εμμονή και μικροπολιτική τακτική.
Συμπολίτης μας, ο οποίος δεν έχει καμία θεσμική ιδιότητα ή ρόλο στα όργανα του Δήμου Λαμιέων, επιδίδεται συστηματικά σε καταγγελίες, προσφυγές και νομικές ενέργειες, οι οποίες, η μία μετά την άλλη, απορρίπτονται ως αβάσιμες και απαράδεκτες από τις αρμόδιες αρχές το τελευταίο διάστημα.
Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη απόφαση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Θεσσαλίας – Στερεάς Ελλάδας, απορρίφθηκε προσφυγή του που στρεφόταν κατά είκοσι (20) αποφάσεων απευθείας ανάθεσης και (3) αποφάσεων ανάληψης, υποχρέωσης κρίνοντας τη διαδικασία απόλυτα σύννομη και δικαιώνοντας τον δήμο Λαμιέων.
Πρόκειται για μία ακόμη σειρά αρνητικών αποφάσεων εις βάρος του, που για πολλούς, καταδεικνύουν τον προσχηματικό και διασπαστικό χαρακτήρα των ενεργειών του. Ο Δήμος Λαμιέων, ο κάθε δήμος και αρχή -επαναλαμβάνουμε- θα πρέπει να δέχεται αυστηρή κριτική με στόχο την καλυτέρευση της καθημερινότητας των πολιτών, δεν νομίζουμε ότι αμφιβάλλει κανείς σε τούτο, δεν μπορεί και δεν πρέπει όμως να λειτουργεί υπό καθεστώς διαρκούς ομηρίας από προσωπικές στρατηγικές εντυπωσιασμού και μικροπολιτικής.
Η κοινωνία απαιτεί λύσεις, όχι θόρυβο. Χρειάζεται έργο, όχι εμπόδια. Και κυρίως, έχει ανάγκη από πολίτες που συμβάλλουν, όχι που τορπιλίζουν.
Μετά το 23-0, ίσως ήρθε η ώρα κάποιοι να περιοριστούν εκ νέου στη “διακίνηση κάδων” στα social media.
