Oταν η 38χρονη Darling Duran, απόφοιτος Digital Marketing που μετακόμισε από την Κολομβία στην Ιρλανδία άρχισε να αναζητά σπίτι στο Δουβλίνο, εντόπισε στο Facebook μια αγγελία για δυάρι, με ενοίκιο των 700 ευρώ τον μήνα. Προφανώς τη βρήκε καλή ευκαιρία, γιατί επικοινώνησε με τον άντρα που την είχε δημοσιεύσει. Όμως όπως διαπίστωσε, σύμφωνα με ένα ρεπορτάζ των Irish Times, η αγγελία συνοδευόταν και από ψιλά γράμματα.
Ο άντρας που απάντησε ζούσε ήδη στο διαμέρισμα που διέθετε προς ενοικίαση, αλλά της πρότεινε να μοιράζονται το κρεβάτι του. «Συνήθως τη νύχτα δεν βρισκόταν σπίτι, όπως μου είπε, γιατί δούλευε, αλλά πρόσθεσε ότι “κάποιες φορές βρίσκομαι σπίτι” και συμπλήρωσε: “Είμαι single και δεν έχω πρόβλημα να μοιραστώ το κρεβάτι μου μαζί σου”. Φυσικά δεν δέχτηκα, αλλά μετά από αυτό προσπάθησε να με προσκαλέσει σε ραντεβού».
Φαίνεται μάλιστα πως δεν πρόκειται για ένα μεμονωμένο περιστατικό: Η Darling σε συζήτηση με φίλες της διαπίστωσε ότι συναντούν συχνά τέτοιες «αγγελίες» ενοικίασης σπιτιών. «Έχω ακούσει και χειρότερες εμπειρίες, σχετικά με αυτό το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε τώρα οι γυναίκες στην Ιρλανδία.
»Ειδικά αν βρίσκεσαι στην ευάλωτη κατάσταση της σπουδάστριας από το εξωτερικό, είναι πιθανότερο να το ζήσεις, για διάφορους λόγους. Μπορεί η βίζα σου να λήγει σε οκτώ μήνες και κανένας δεν θα εμπιστευτεί κάποιον που βρίσκεται εδώ με μια βίζα οκτώ μηνών ώστε να του νοικιάσει μακροπρόθεσμα ένα σπίτι. Επιπλέον, έχουμε το δικαίωμα να εργαζόμαστε μόνο για 20 ώρες την εβδομάδα, που δεν αρκούν για να μας εξασφαλίσουν τα χρήματα για την ενοικίαση ενός καλού σπιτιού. Ένα και μοναδικό δωμάτιο κοστίζει πάνω από 1.000 ευρώ. Έτσι, οι συνθήκες μάς έχουν φέρει σε αυτή την κατάσταση. Δεν παραπονιέμαι γιατί αυτή η κρίση δεν επηρεάζει μόνο εμάς».
protothema.gr