Σε μεγάλο προβληματισμό των διπλωματών αλλά και των αξιωματικών έχει οδηγήσει το «συμβάν» στην βραχονησίδα Μεγάλος Ανθρωποφάγος (ή Ανθρωποφάς), όχι ως προς το εάν όντως συνέβη ή όχι ή την έκταση του επεισοδίου.
Αλλά για το τι αποκαλύπτει για την κλιμακούμενη και επιμελώς σχεδιασμένη τουρκική προκλητικότητα και διεκδικητικότητα στο Αιγαίο…
Ο ισχυρισμός του Τούρκου πρωθυπουργού ότι Τούρκοι πήγαν και “κατέβασαν” ελληνική σημαία που είχαν στήσει στην βραχονησίδα Έλληνες, με την σημείωση μάλιστα ότι οι κομάντος ενήργησαν αφού η Άγκυρα ειδοποίησε τις ελληνικές αρχές για το συμβάν, προκειμένου να απομακρύνουν την σημαία, και αυτές ολιγώρησαν, ήδη αμφισβητείται.
Αλλά το θέμα δεν είναι αυτό. Το όλο σκηνικό, όπως στήθηκε από την Τουρκία, θυμίζει πολύ έντονα την περίπτωση των Ιμίων, πριν 22 χρόνια που είχε τραγικό τέλος και παρ’ ολίγο να οδηγήσει σε σύρραξη Ελλάδα και Τουρκία. Και τότε, από μια σημαία που είχε στηθεί, ξεκίνησαν όλα…
Η συνέχεια, γνωστή. Με την παρέμβαση των Ην. Πολιτειών, η πολεμική σύγκρουση αποφεύχθηκε, αλλά έμειναν…. απόνερα σε «ευαίσθητες» περιοχές του Αιγαίου, στις περιβόητες έκτοτε «γκρίζες ζώνες»: όχι άνθρωποι, όχι σημαίες, όχι πλοία εκατέρωθεν στις «αμφισβητούμενες» βραχονησίδες.
Οι συγκεκριμένες «γκρίζες ζώνες», και πιο συγκεκριμένα τα Ίμια, πολύ πρόσφατα στο πλαίσιο της τουρκικής “έμπρακτης» προκλητικότητας, αναβαθμίσθηκαν σε «τουρκικό έδαφος», με σκάφη της γείτονος να επιχειρούν να διεμβολίσουν ελληνικά περιπολικά, και τουρκικά πολεμικά να εμποδίζουν τον υπουργό εθνικής άμυνας να πλησιάσει την περιοχή για να ρίξει στεφάνι στην μνήμη των πεσόντων στην κρίση των Ιμίων. Βήμα-βήμα, και με τον χρόνο να «αφομοιώνει» παγιοποιούμενες καταστάσεις, οι Τούρκοι προβάλλουν ένα νέο «σκηνικό» στο Αιγαίο…
Οι Έλληνες διπλωμάτες και αξιωματικοί, φοβούνται πολύ ότι και με την περίπτωση του Ανθρωποφάγου, οι Τούρκοι δημιουργούν σχεδιασμένα το υπόβαθρο για να αναβαθμίσουν σε χρόνο που θα επιλέξουν αυτοί την διεκδικητικότητά τους σε περιοχές που μέχρι σήμερα είναι πέραν κάθε αμφισβήτησης, σε μια προσπάθεια να «γκριζάρουν» σχεδόν όλο το Αιγαίο!
Η ειδοποιός διαφορά μεταξύ των συμβάντων στα Ίμια και τον Ανθρωποφάγο, είναι… τεράστια και πολύ ουσιαστική: τα Ίμια (αναμφισβήτητα ελληνικά, μέχρι την έμπρακτη τουρκική αμφισβήτηση) είναι βραχονησίδες που βρίσκονται σχεδόν στο όριο των θαλασσίων συνόρων Ελλάδος-Τουρκίας, και θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς (όπως οι ΗΠΑ…) ότι θα πρέπει να τεθούν σε ειδικό καθεστώς, προς αποφυγή αφορμών προστριβών.
Ο Μεγάλος και Μικρός Ανθρωποφάγος, όμως, είναι ερημονήσια (στα οποία όμως, ιδίως το καλοκαίρι, αναπτύσσεται ανθρώπινη δραστηριότητα-τουριστικά σκάφη, αλιεία, κυνήγι κ.λ.π.) που ανήκουν στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Φούρνων (κατοικημένο ελληνικό νησί με χωρικά ύδατα 6 μιλίων…), βρίσκονται σχεδόν… στην μέση του Αιγαίου, και πάντως σε απόσταση 22 μιλίων δυτικότερα από τα τουρκικά θαλάσσια σύνορα! Με ποια «λογική» και βάσει ποίου «αμφισβητούμενου καθεστώτος», οι Τούρκοι όχι μόνο… περιπολούν πέριξ, αλλά και απαιτούν να κατέβει ελληνική σημαία από αυτά, με τελική «επέμβαση» (αν συνέβη…) Τούρκων κομάντος.
Είναι απολύτως ενδεικτικό του νέου «κλίματος» που διαμορφώνεται στην περιοχή, ότι σκάφη του ελληνικού Λιμενικού, εμπόδισαν χθες δημοσιογράφους να πλησιάσουν στον Ανθρωποφάγο, που δεν ήθελαν να αποβιβασθούν στο ερημονήσι, αλλά απλώς να φωτογραφήσουν από κοντά την ελληνική σημαία που διακρίνεται στην κορυφή του και διαψεύδει τους τουρκικούς ισχυρισμούς ότι «ενήργησαν» και την κατέβασαν!
Τα καλοκαίρια, οι βραχονησίδες και τα ερημονήσια του συμπλέγματος των Φούρνων, αποτελούν προσφιλές αγκυροβόλιο τουριστικών σκαφών. Θα έχει ενδιαφέρον πως θα εξελιχθεί αυτή η τουριστική συνήθεια το φετινό καλοκαίρι, με την προσδοκώμενη, μάλιστα, αύξηση της κίνησης…
