To σύνδρομο της ημικρανίας αποτελεί ένα από τα πλέον δυσεπίλυτα ιατρικά νοσήματα και ταλαιπωρεί εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Είναι ένα από τα πιο συχνά αίτια της συστηματικής απώλειας εργατο – ωρών στον παραγωγικό πληθυσμό. Υπολογίζεται ότι ένα ποσοστό 8-9% του πληθυσμού θα παρουσιάσουν έστω και μία φορά στη ζωή τους ημικρανία, ενώ τα τελευταία χρόνια όλο και νεώτεροι ασθενείς παρουσιάζονται στα κέντρα κεφαλαλγίας πάσχοντας από το σύνδρομο αυτό.
Μπορεί η Ομοιοπαθητική Ιατρική να βοηθήσει τους ανθρώπους που πάσχουν από βαριές ημικρανίες;
Αυτό το ερώτημα επιχειρήσαμε να απαντήσουμε με ιατρική μελέτη που έλαβε χώρα στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς» και συγκεκριμένα στα πλαίσια λειτουργίας του Ιατρείου Κεφαλαλγίας της Νευρολογικής Κλινικής. Υπό την επίβλεψη της Διευθύντριας της Κλινικής, κυρίας Κλημεντίνης Καραγεωργίου και με την συνεργασία του γράφοντος υπεύθυνου ιατρικής έρευνας της Διεθνούς Ακαδημίας Κλασικής Ομοιοπαθητικής, παρέχεται εδώ και δύο χρόνια σε εβδομαδιαία βάση, η δυνατότητα στους ασθενείς που πάσχουν από σοβαρές ημικρανίες, να ακολουθήσουν Ομοιοπαθητική θεραπεία. Παρακολουθήσαμε και καταγράψαμε τα θεραπευτικά αποτελέσματα της Ομοιοπαθητικής θεραπείας στους ασθενείς που πάσχουν από χρόνια σύνδρομα ημικρανίας, με τους ίδιους επιστημονικούς τρόπους που γίνεται παγκοσμίος και με αντίστοιχες γνωστές φαρμακευτικές φαρμακευτικές αγωγές.
Τα αποτελέσματα αυτής της διετούς παρουσίας της Ομοιοπαθητικής στο Ιατρείο Κεφαλαλγίας ήταν λίαν θετικά και παρουσιάστηκαν στο πρόσφατο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Κεφαλαλγίας που έλαβε χώρα στην Ισπανία τον τρέχοντα μήνα. Η σοβαρότητα και η συχνότητα των κρίσεων ημικρανίας των ασθενών που έλαβαν Ομοιοπαθητική αγωγή, μειώθηκε σε πολύ υψηλό ποσοστό (74 και 81 τοις εκατό αντιστοίχως) σύμφωνα με τα έγκυρα ιατρικά τεστ ελέγχου των παραμέτρων αυτών. Μάλιστα απαιτήθηκε και επαρκές χρονικό διάστημα, ώστε τα θετικά αποτελέσματα να επανελεγχθούν και να επιβεβαιωθούν μετά από ένα έτος από τη σταθεροποίηση της βελτίωσης των ασθενών.
Παρά το υψηλό ποσοστό βελτίωσης των ασθενών με ημικρανία, η Ομοιοπαθητική Ιατρική δεν μπορεί να παρέμβει αποτελεσματικά σε κάθε περίπτωση ασθενούς. Τα καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα που μπορούν να φτάσουν μέχρι πλήρους ίασης, αφορούν τους ασθενείς με ημικρανία, ακόμα και σοβαρή, που ξεκινούν όμως ενωρίς μία τέτοια αγωγή, πριν τη συστηματική παρέμβαση άλλων ισχυρών φαρμακευτικών ουσιών. Από τη στατιστική ανάλυση των θεραπευτικών αποτελεσμάτων, αποδείχτηκε ότι η συμβολή της Ομοιοπαθητικής θεραπείας στους ασθενείς με βαριές ημικρανίες, είναι σημαντική τόσο στη συχνότητα όσο και στη βαρύτητα των κρίσεων. Παράλληλα κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης των ασθενών οι δείκτες που αφορούν τη ψυχολογική διάθεση αυτών, αυξάνονταν σταδιακά παρέχοντας παράλληλα υψηλό επίπεδο ποιότητας ζωής.
Πέραν όμως της στατιστικής απόδειξης, όπως βεβαίως η Ιατρική επιστήμη το απαιτεί, οφείλουμε να πούμε ότι πίσω από τα στατιστικά νούμερα υπάρχει πάντα ο ανθρώπινος πόνος, το «υποφέρειν», το οποίο ταχτήκαμε να θεραπεύουμε ή να ανακουφίζουμε. Πράγματι μέσω της Ομοιοπαθητικής αγωγής υπήρξαν ασθενείς που διέκοψαν όλα τα αναλγητικά φάρμακα, θεραπεύτηκαν εντελώς, ενώ στον επανέλεγχο μετά από ένα χρόνο συνέχιζαν να είναι τελείως καλά. Οι ασθενείς αυτοί είχαν δύο κοινά χαρακτηριστικά: Πρώτον τα συμπτώματα τους επέμεναν να είναι τα ίδια όπως στην πρώτη εμφάνιση της ημικρανίας τους, πριν πολλά χρόνια, άρα δεν είχαν πάρει συστηματική φαρμακευτική αγωγή και δεύτερον εμφάνισαν σημαντική έξαρση για λίγο διάστημα μετά την έναρξη της Ομοιοπαθητικής αγωγής, γεγονός που θεωρείται καλός προγνωστικός δείκτης για τη θεραπεία αυτή. Επίσης οι νέοι σε ηλικία ασθενείς, παρουσίασαν στατιστικά πολύ καλύτερη θεραπευτική ανταπόκριση στην Ομοιοπαθητική θεραπεία, ακόμα και εάν έπασχαν από βαρύτατη ημικρανία.
Αυτή η προσπάθεια ήταν η πρώτη επίσημη προσπάθεια Ιατρικής μελέτης για την Ομοιοπαθητική θεραπεία σε Δημόσιο Νοσοκομείο και θεωρείται εξαιρετικά επιτυχής. Όσον αφορά στο μέλλον της έρευνας στην Ομοιοπαθητική Ιατρική, θα πρέπει να δίδεται η δυνατότητα ιατρικών μελετών για την Ομοιοπαθητική σε Δημόσια Νοσηλευτικά και Πανεπιστημιακά ιδρύματα, ώστε να πιστοποιούνται απόλυτα επιστημονικά τα θεραπευτικά αποτελέσματα. Η επιστημονική αρτιότητα και διορατικότητα της Διευθύντριας του Νευρολογικού τμήματος του Νοσοκομείου «Γ. Γεννηματάς», κυρίας Καραγεωργίου, εύχομαι να αποτελέσει παράδειγμα npos μίμηση και για άλλους διευθυντές τμημάτων Δημοσίων Νοσοκομείων. Πρόσφατα το Πανεπιστήμιο Αιγαίου υιοθέτησε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα της Ομοιοπαθητικής για ιατρούς και οδοντιάτρους, ωθώντας με ένα ισχυρό θεσμικό βήμα την έρευνα και την εκπαίδευση της Ομοιοπαθητικής προς τη σωστή κατεύθυνση.
Δεν θα πρέπει να ξεχνούμε ποτέ ότι η Ιατρική είναι μία, πάντα στην υπηρεσία του πάσχοντος και οι διεπιστημονικές συνεργασίες πλέον είναι απαραίτητες για το σκοπό αυτό. Σε κάθε ιατρική εξέλιξη, η επιστημονική ευκρίνεια αφενός και η διατήρηση του ανθρωπισμού αφετέρου, είναι οι πιο υγιείς ασφαλιστικές δικλίδες για το πραγματικό όφελος του πληθυσμού. Η Ομοιοπαθητική Ιατρική στην Ελλάδα, από ίδρυσής της από τον Γ. Βυθούλκα, μέχρι σήμερα που εκπροσωπείται από την Ελληνική Εταιρεία Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, πορεύεται με αυτές τις αρχές.
