Μπροστά σε ένα φρικιαστικό θέαμα βρέθηκε το πρωί του Σαββάτου (18/1) ο αντιδήμαρχος διοικητικής μεταρρύθμισης και ηλεκτρονικής διακυβέρνησης του δήμου Θεσσαλονίκης Γιώργος Αβαρλής.
Ο ίδιος με ανάρτηση του στο Faceboοκ περιγράφει την κατάσταση στην οποία βρήκε τον γάτο του, το οποίο και αναζητούσε από τις 22 Δεκεμβρίου, όπου και είχε εξαφανιστεί.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει οι άγνωστοι άφησαν ακρωτηριασμένο το σώμα του, ενώ μεταξύ άλλων είχαν αφαιρέσει και ένα κομμάτι από το δέρμα του. «Τον πέταξαν στο σπίτι μας σαν να μας έλεγαν ”ορίστε ο γάτος σας, πέθανε βασανισμένος και εσείς δεν μπορέσατε να κάνετε τίποτα”» έγραψε συγκλονισμένος ο ίδιος από το μακάβριο θέαμα.
Αναλυτικά η ανάρτηση του:
«ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ Ο ΑΓΑΘΟΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ
Σήμερα το πρωί, ένα ασύλληπτα μακάβριο θέαμα με περίμενε έξω από την πόρτα του σπιτιού μου, το βάρβαρα ακρωτηριασμένο σώμα του πολυαγαπημένου μου γάτου Jerry. Άθικτο το λουράκι του με όνομα και τηλέφωνο και κανένα ίχνος αίματος γύρω του.
Μόνο που κάποιο ανθρώπινο τέρας τού είχε αφαιρέσει με νυστέρι ένα τετράγωνο κομμάτι κρέας αφήνοντας σε κοινή θέα τα πλευρά και όργανα του έρμου του ζώου.
Και το έγκλημα βέβαια ήταν προμελετημένο: o Jerry είχε εξαφανιστεί στις 22 Δεκέμβρη του 2019, όπου τότε τον είχαμε ψάξει χωρίς αποτέλεσμα. Δηλαδή ο ή οι ψυχοπαθείς δολοφόνοι του τον απήγαγαν, τον βασάνισαν προφανώς επί ένα μήνα μέχρι να του αφαιρέσουν τη ζωούλα του με τον πιο βάρβαρο τρόπο.
Τον πέταξαν δε στο σπίτι μας σαν να μας έλεγαν «ορίστε ο γάτος σας, πέθανε βασανισμένος και εσείς δεν μπορέσατε να κάνετε τίποτα»!
Ο Jerry ήταν ο πιο αγαθός από τις τέσσερις γάτες μας. Ήρθε μικρούλης, αδέσποτος, στον κήπο μας κλαίγοντας και τον υιοθετήσαμε πριν 3 περίπου χρόνια. Τον βγάλαμε Jerry γιατί μας φάνηκε μικρός και αεικίνητος, αλλά στη συνέχεια εξελίχθηκε σε πανύψηλο και ήσυχο γάταρο.
Ήταν ένας τρυφερός «αγαθός γίγαντας» που δεν διαμαρτύρονταν ποτέ νιαουρίζοντας, ποτέ δεν έβγαζε νύχια, ποτέ δεν μάλωνε με τα άλλα τετράποδα…
Το χαρακτηριστικό του βελούδινου γίγαντα ήταν πως κάρφωνε επίμονα τα χρυσαφένια εκφραστικά του μάτια στα δικά μας και τότε λέγαμε με τη γυναίκα μου πως του έλειπε η ανθρώπινη μιλιά, γιατί είχε ήδη ανθρώπινη έκφραση.
Έξυπνος, ήξερε να αποφεύγει τις κακοτοπιές, αλλά συνάμα εμπιστευόταν τους ανθρώπους. Έτσι εύκολα πιάστηκε από το δολοφόνο του. Και αυτό το λίαν επικίνδυνο τέρας (ή τα τέρατα) κυκλοφορεί γύρω μας, στην περιοχή τοπογράφων Πανοράματος, όπου μένουμε, ή πιο πέρα;
Είχαν άραγε το ίδιο τραγικό τέλος και άλλα ανυπεράσπιστα ζώα; Αν ναι, θα πρέπει να γνωστοποιηθούν οι «δολοφονίες με νυστέρι» για να παρθούν μέτρα από ιδιοκτήτες ζώων και κρατικές αρχές. Είναι γνωστόν (ποτέ μην αμελούμε πιθανότητες) πως στο παρελθόν ψυχοπαθείς δολοφόνοι ανθρώπων ξεκίνησαν με περίεργες δολοφονίες ζώων. Ο Jerry θα σταλεί για νεκροψία σε κτηνίατρο και θα ανακοινώσω τα αποτελέσματα μόλις τα παραλάβω.
Δυστυχώς, κατά λάθος, είχα διαγράψει τις ηλεκτρονικές φωτογραφίες του Jerry που είχα. Φανταστείτε όμως έναν μικρό πάνθηρα με άσπρη γούνινη γραβάτα και μάτια-φλουριά να σας κοιτάζει από τον παράδεισο των ζώων. Θέλω να πιστεύω πως η καλοκάγαθη ψυχούλα του θα βρήκε εκεί ξεχωριστή θέση και πως ο δολοφόνος του θα λογοδοτήσει για το έγκλημά του.
Και γεννάται βέβαια το γενικότερο ερώτημα: πότε πια θα πάψουν να δολοφονούνται άνανδρα σε όλη την Ελλάδα ζωντανά πλάσματα με τον χειρότερο τρόπο; Είμαστε όλοι κάπου συνυπεύθυνοι είτε λόγω αδιαφορίας είτε λόγω ανεπαρκούς επαγρύπνησης είτε λόγω έλλειψης μέσων πάταξης τέτοιων εγκλημάτων ή μη εφαρμογής νόμων…
Ως πότε θα βασανίζονται άκακα ζώα; Ως πότε θα δολοφονούνται βάναυσα «αγαθοί γίγαντες;»
