«Μπαμπά, αυτό δεν πρέπει να το επιτρέψουμε. Πρέπει να κάνουμε κάτι για τον Μεμέτ. Θέλει να σταματήσει το σχολείο γιατί δεν έχει ράμπα ΑΜΕΑ» είπε στον πατέρα του πριν περίπου τρία χρόνια ο 13χρονος Αρήφ Σαλήογλου μπαίνοντας στο σπίτι του, στο χωριό Αγριανή στο Σουφλί Έβρου, μετά το τελευταίο κουδούνι, πέφτοντας στην αγκαλιά του και ξεσπώντας σε κλάματα. Από κείνη τη στιγμή πατέρας και γιος έδωσαν υπόσχεσή στον εαυτό τους για να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους και να βοηθήσουν τον μικρό Μεμέτ, προσέχοντάς τον σαν τα μάτια τους.
Στο σχολείο που φοιτούσαν οι δύο μικροί μαθητές δεν υπήρχε ράμπα για ΑΜΕΑ και η πρόσβαση για τον Μεμέτ ο οποίος αντιμετωπίζει κινητικά προβλήματα από γεννησιμιού του ήταν δύσκολη. Ο 13χρονος συμμαθητής του Αρήφ δεν περνούσε ωραία στο σχολείο. Ψυχοπλακώνονταν γιατί δεν μπορούσε να ακολουθήσει τους μαθητές του στα διαλείμματα στην αυλή, ούτε και να παίξει με τα υπόλοιπα παιδιά εξήγησε στο ethnos.gr ο Αρήφ.
Ο 10χρονος τότε Αρήφ μετέφερε το πρόβλημα στον πατέρα του ο οποίος ήταν τοπικός σύμβουλος του χωριού και ζήτησαν μαζί την παρέμβαση του δημάρχου Σουφλίου για να λυθεί το ζήτημα. Λίγες μέρες αργότερα ο δήμος Σουφλίου έφτιαξε ειδική ράμπα στο δημοτικό σχολείο της Αγριανής αποκαθιστώντας το πρόβλημα πρόσβασης.
Οι δυο τους έγιναν αχώριστοι φίλοι. Εναλλάξ οι γονείς του Μεμέτ και ο Αρήφ πήγαιναν τον Μεμέτ στο σχολείο ή τον έφερναν σπίτι μόλις ολοκληρώνονταν το μεσημέρι τα μαθήματα. Τα απογεύματα και στον ελεύθερο χρόνο τους ο Αρήφ συνόδευε τον Μεμέτ στις εκδηλώσεις του σχολείου, έπαιζαν μαζί στην πλατεία του χωριού ενώ πολλές φορές κάθονταν παρέα στο καφέ του μπαμπά του Αρήφ.
«Είμαι περήφανος που έπεισα τον συμμαθητή μου να συνεχίσει το σχολείο. Έτσι έπρεπε να γίνει και έγινε» δήλωσε στο ethnos.gr ο μικρός Αρήφ ενώ αγωνιά για την εξέλιξή του μετά το Λύκειο όπου οι δρόμοι τους ενδέχεται να χωρίσουν.
Μετά το Λύκειο τί θα κάνει ο Μεμέτ; Αν περάσουμε σε διαφορετικές πόλεις, σχολές ή αν δεν τα καταφέρει στις Πανελλήνιες τι θα κάνει ο Μεμέτ αναρωτιέται εδώ και καιρό ο Αρήφ ο οποίος θέλει να γίνει αστυνομικός για να μπορεί να βοηθά και να εξυπηρετεί τους πολίτες.
Πήγαινε στο σχολείο με παιδικό καροτσάκι
Τα προβλήματα όμως για τον Μεμέτ δεν σταμάτησαν εκεί. Από μικρό παιδί πήγαινε σχολείο όχι με κανονικό αναπηρικό αμαξίδιο αλλά με παιδικό καροτσάκι. Ο Αρήφ περιέγραψε την κατάσταση στον πατέρα του και αγόρασαν μέσω ιστοσελίδας ένα μεταχειρισμένο αναπηρικό αμαξίδιο όταν ο Μεμέτ ξεκίνησε να φοιτά στην 1η Γυμνασίου.
Μετά από μικρό χρονικό διάστημα μία καθηγήτρια του σχολείου ανέλαβε την πρωτοβουλία μαζί με μαθητές προκειμένου να συγκεντρωθούν πλαστικά καπάκια για να αγοράσουν καινούργιο αμαξίδιο. Ωστόσο, όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων, το νέο αμαξίδιο δεν εξυπηρετούσε τον μικρό Μεμέτ.
Ο Αρήφ δεν το άφησε να περάσει έτσι. Ενόχλησε πάλι με τον πατέρα του τον δήμαρχο της περιοχής και με έξοδα του δήμου εδώ και λίγους μήνες ο μικρός Μεμέτ πηγαίνει βόλτες με τον ολοκαίνουργιο ηλεκτρικό αμαξίδιο που του δώρισε ο δήμος Σουφλίου.
Για τη στάση του και την ανιδιοτελή προσφορά του ο 13χρτονος Αρήφ τιμήθηκε πριν λίγες μέρες στο πλαίσιο των YouSmile Awards από το Χαμόγελο του Παιδιού τα οποία πραγματοποιούνται κάθε χρόνο με την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας. στην κατηγορία “Υπεράσπιση Δικαιωμάτων”. Μετά τη βράβευση του μικρού Αρήφ οι συμμαθητές του Μεμέτ κινητοποιήθηκαν ακόμη περισσότερο, δείχνοντας εντονότερο ενδιαφέρον για τον συμμαθητή τους.
Κεντρικό σύνθημα των φετινών YouSmile Awards ήταν «Τα παιδιά μπορούν να κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο! Ας τα εμπιστευτούμε!».
ethnos
