Το «Σου έχω πάρει κι εγώ, αλλά ξέχασα να στο φέρω!» δεν είναι η πιο σωστή και ευγενική αντίδραση.
«Για μένα; Σε ευχαριστώ, δεν έπρεπε!» λέτε καθώς τείνετε τα χέρια για να λάβετε το κουτί με το όμορφο περιτύλιγμα. Την ίδια στιγμή, το σημείο του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τις δικαιολογίες ξεκινά να δουλεύει στο φουλ προκειμένου να σκεφτεί κάτι πειστικό για το γεγονός ότι εσείς, είτε από απερισκεψία, είτε από αμέλεια, δεν έχετε πάρει τίποτα σε εκείνον/η. Pause.
Το να λαμβάνεις δώρα είναι φανταστικό. Εκτός από μία περίπτωση. Όταν εσύ ο ίδιος δεν έχεις φροντίσει να ανταποδώσεις την κίνηση.
Mέρες που είναι και ενόψει γιορτών, οι άνθρωποι που μπορεί να σας εκπλήξουν έτσι ευχάριστα (αλλά και δυσάρεστα ταυτόχρονα) μπορεί να είναι από τη συνάδελφο στο γραφείο ή μια φίλη της μητέρας σας μέχρι μια πάρα πολύ μακρινή σας ξαδέρφη ή έναν κύριο που σας έχουν πει ότι είναι θείος σας (ενώ ακόμα δεν έχετε βρει ποια είναι η συγγένεια που σας συνδέει). Με άλλα λόγια, άνθρωποι που ποτέ δεν σας πέρασε από το μυαλό συμπεριλάβετε στη λίστα με τα δώρα σας, αλλά που εκείνοι, για κάποιο σκοτεινό λόγο, σας συμπεριέλαβαν στις δικές τους.
Και κάπως έτσι, επιστρέφουμε στην αρχική σκηνή με εσάς να δέχεστε το δώρο έχοντας πάρει ένα βλέμμα που συνδυάζει ευγνωμοσύνη, αμηχανία και αγωνία για το τι δικαιολογία θα πείτε προκειμένου να εξηγήσετε το λόγο που εσείς δεν έχετε να δώσετε τίποτα πίσω. Μήπως να πω ότι του έχω πάρει, αλλά το έχω στο σπίτι; Αρχικά ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: Μην αγχώνεστε. Το ότι κάποιος σας πήρε δώρο, δε σημαίνει απαραίτητα ότι είστε κι εσείς υποχρεωμένη να του επιστρέψετε την καλοπροαίρετη πλην άβολη κίνηση.
«Μου συνέβη μια φορά όταν είχα πάει για Χριστούγεννα σε μια οικογένεια που δεν ήταν ακριβώς συγγενείς μας. Η μητέρα της φίλης μου μού είχε πάρει ένα δώρο και δεν το περίμενα με τίποτα ώστε να έχω φροντίσει να της πάρω κι εγώ κάτι». Δεν ήξερα πως έπρεπε να αντιδράσω, οπότε επέλεξα την ειλικρίνεια: “Δεν ήξερα ότι θα ανταλλάζαμε δώρα! Νιώθω άσχημα που δεν σας πήρα κάτι, αλλά το δώρο σας είναι υπέροχο. Σας ευχαριστώ!”, απάντησα».
Όπως πιστεύει αυτό είναι καλύτερο από το να προσποιηθείτε ότι έχετε ήδη πάρει δώρο, αλλά το έχετε αφήσει στο σπίτι! «Δεν είναι καν αληθοφανήςαυτή η δικαιολογία!», υποστηρίζει. Επιπλέον, θα μπείτε όντως στη διαδικασία, και μάλιστα με ένα πολύ βεβιασμένο τρόπο, να πάρετε κάτι και να φροντίσετε να ξανασυναντήσετε το συγκεκριμένο άτομο ώστε να του το δώσετε και πραγματικά δεν υπάρχει λόγος για τόση “φασαρία”.
«Το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε είναι να δείξετε την ευγνωμοσύνη σας», δηλώνει η Newman. «Απαντήστε με ενθουσιασμό, όχι με ενοχικό βλέμμα. Χαμογελάστε, κρατήστε οπτική επάφή με το άτομο και δείξτε την εκτίμηση σας για την κίνηση του. Μπορείτε να πείτε κάτι όπως “Σε ευχαριστώ που με σκέφτηκες”. Αυτό. Τόσο απλό».
Το αν θα επιστρέψετε την κίνηση είναι κάτι που μπορείτε να το αποφασίσετε σε δεύτερο χρόνο. Μη βιαστείτε να προβείτε σε δηλώσεις όπως «Σου έχω πάρει κι εγώ, αλλά μπλα μπλα..» ή «Θα σου πάρω κι εγώ».
Και στην τελική, αν ούτε αυτό σας ικανοποιεί, υπάρχει και η πρακτική(αλλά μη οικονομική) λύση να πάρετε 2-3 δώρα μπαλαντέρ ώστε να τα έχετε διαθέσιμα για τυχόν παρόμοιες καταστάσεις και να ξεμπερδεύετε.
πηγή bovary.gr