Με το που πάτησαν το πόδι τους στο λιμάνι, ξεκίνησε μια περιπέτεια που ξεπερνάει σε φαντασία σενάριο ταινίας θρίλερ. Χρειάστηκαν μόνο λίγα λεπτά της ώρας για να σβηστούν κυριολεκτικά, τα ίχνη του 30χρονου Θεσσαλονικιού Γιώργου Καραμιχαϊλίδη. Μάταια η σύντροφος του τον αναζητούσε στη σκοτεινή προβλήτα του λιμανιού. Αντί για το φίλο της, είδε στο τζιπ του λιμεναρχείου τον ταξιδιωτικό του σάκο. Εκείνος άφαντος…
Τραγική φιγούρα η μητέρα του αγνοούμενου νεαρού Ματούλα Κουτρώτσιου. Εδώ και μήνες προσπαθεί με κάθε τρόπο, να συνθέσει τον παράλογο γρίφο της εξαφάνισης του γιου της.
«Νομίζω ότι θα γυρίσω το κεφάλι μου και θα δω τον Γιώργο μου να έρχεται. Δεν περίμενα ότι θα πήγαινε το παιδί μου διακοπές σε ένα τόσο όμορφο νησί και θα μου τηλεφωνούσαν για να μου πουν ότι χάθηκε» .
Μιλώντας στην κάμερα της εκπομπής, περιέγραψε την αγωνιώδη προσπάθεια του Γιώργου να βρει δουλειά. «Ξενιτεύτηκε, γιατί η Ελλάδα μας δεν το βοήθησε το παλληκάρι να μείνει εδώ. Είχε τελειώσει βοηθός νοσηλευτή είχε ψάξει παντού για να εργαστεί και τελικά πήγε στις Βρυξέλες για να αναζητήσει την τύχη του». Της είχε πει πως είχε κουραστεί και χρειαζόταν διακοπές και έτσι επέλεξε να επισκεφθεί την όμορφη Αλόννησο για πρώτη φορά μαζί με τη φίλη του. «Τελευταία πάθαινε κρίσεις πανικού. Για κάποιο λόγο δεν αισθάνθηκε καλά εκείνο το βράδυ και κατέβηκε για μια βόλτα στο λιμάνι. Από κει και πέρα χάθηκαν τα ίχνη του. Ήταν άριστος κολυμβητής για να πνιγεί. Έψαξα παντού. Άμα κλείσω τα μάτια μου ξέρω σπιθαμή προς σπιθαμή το νησί…».
Για είκοσι δύο μέρες η μητέρα, οι φίλοι του Γιώργου που ήρθαν μέχρι και από το εξωτερικό, αλλά και οι ντόπιοι, έψαχναν ασταμάτητα γι’ αυτόν χωρίς αποτέλεσμα. Εξέφρασε στην κάμερα το παράπονο της πως οι άνθρωποι που είδαν το παιδί της για τελευταία φορά δεν πήγαν να την βρουν. «Άκουσα πολλά από τους ντόπιους, όλοι μου έλεγαν ότι ένας συγκεκριμένος άνθρωπος, έκανε κάτι κακό στο παιδί μου.
Ότι έχει πάρε δώσε με όπλα και αν είναι έτσι, πως λέει ότι φοβήθηκε μήπως του κάνει κακό ο Γιώργος μου; Δεν θέλω να κατηγορήσω κανέναν, θέλω το παιδί μου… Ο Γιώργος ήταν γυμνός, βρέθηκαν τα ρούχα του, χρήματα μέσα στην τσέπη του, το κινητό του τηλέφωνο, ένας αναπτήρας, τα βρήκαν όλα. Τη μπλούζα του στον βυθό του λιμανιού και το παντελόνι και το εσώρουχο του ακριβώς στην έξοδο του λιμανιού. Ο ίδιος δύτης βρήκε το ένα του παπούτσι. Μου είπαν πως άκουσαν ένα παιδάκι να λέει πως χτύπησαν και μάτωσαν το παιδί μου και μετά το έσπρωξαν στη θάλασσα. Μάρτυρες δέχτηκαν απειλές να μη μιλήσουν…»
Η δραματική της έκκληση δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. «Από τότε που χάθηκε το παιδί μου κάθε μέρα είναι μαρτυρική. Ανεβαίνω σε ένα Γολγοθά χωρίς τέλος… Όποιος γνωρίζει κάτι ας μιλήσει έστω και ανώνυμα… Να του ανάψω ένα κεράκι… Να το βρω όπως και να είναι…».
