Τα γυμνά πέλματα εκτίθενται σε μικροσκοπικούς οργανισμούς που ζουν σε ζεστό και υγρό περιβάλλον, όπως το δάπεδο στο μπάνιο ή το εσωτερικό του παπουτσιού και της κάλτσας, όταν ιδρώνουμε.
Οι οργανισμοί που κατά κανόνα προκαλούν μυκητιασική μόλυνση στα νύχια των ποδιών, ονομάζονται δερματόφυτοι (dermatophytes). Οι σπόροι των μυκητών εισέρχονται στο δέρμα μέσα από μικροσκοπικά κοψίματα στο δέρμα, ή μέσα από τις πολύ μικρές σχισμές που υπάρχουν ανάμεσα στο νύχι του ποδιού και το δερματικό του υπόστρωμα.
Στη συνέχεια αναπτύσσονται και δημιουργούν μικρές εστίες μυκητών που καταστρέφουν το νύχι από την κάτω (εσωτερική) πλευρά του. Αυτού του είδους οι μολύνσεις είναι πιο συχνές στο νύχι του μεγάλου δαχτύλου του πέλματος από ό,τι στα νύχια των χεριών, πιθανότατα επειδή τα νύχια των ποδιών εκτίθενται πολύ πιο εύκολα σε “γόνιμο” περιβάλλον για τον μύκητα, όπως αναφέραμε παραπάνω.
Αρχικά η μυκητιασική μόλυνση προκαλεί ένα μικρό σημάδι που φαίνεται και από την επάνω πλευρά του νυχιού. Συν τω χρόνω, όμως, προκαλεί απολέπιση στο νύχι, το οποίο παίρνει πολύ άσχημη όψη και γίνεται τραχιά και ανώμαλη η επιφάνειά του, ενώ μπορεί να δημιουργηθούν και επώδυνες ρωγμές στο νύχι.
