Ο Lance Stephenson έχει όλο το ταλέντο του κόσμου. Έπειτα από 38 μέρες όμως δεν έχει ακόμα ομάδα. Τι έχει πάει στραβά;
Πριν από τρεις σεζόν ο Lance Stephenson είχε την δική του αγωνιστική έκρηξη, όντας βασικότατο μέλος – και κατά άλλους ο δεύτερος καλύτερος παίκτης – των Pacers στην πορεία τους μέχρι τους Τελικούς της Ανατολής, όπου και αποκλείστηκαν από τους Miami Heat του LeBron James. Ο (τότε) 23χρονος γκαρντ έμοιαζε να έχει βρει τα πατήματά του και να έχει ωριμάσει, τόσο μπασκετικά όσο – κυρίως – εξωαγωνιστικά. Έτσι έδειχναν τα πράγματα δηλαδή, γιατί πολύ σύντομα τα δεδομένα έμοιαζαν να αλλάζουν.
Από τα πλέι-οφ του 2014 κι έπειτα – όταν μεταξύ άλλων η κάμερα τον έπιασε να… φυσάει στο αυτί του LeBron James – η καριέρα του Stephenson έχει πάρει την κάτω βόλτα. Αρχής γενομένης από το καλοκαίρι του 2014, όταν και απέρριψε το 5ετες συμβόλαιο αξίας 44 εκατ. δολαρίων από τους Pacers για να υπογράψει τελικά συμβόλαιο 2+1 χρόνων με τους Hornets έναντι 27 εκατ. δολαρίων, τίποτα δεν έχει πάει καλά για τον ταλαντούχο γκαρντ. Στους Hornets δεν ταίριαξε ποτέ, με αποτέλεσμα έπειτα από μόλις μία σεζόν η Charlotte να τον στείλει στους Clippers για τους Matt Barnes και Spencer Hawes, στο Los Angeles τον άντεξαν… ακόμα λιγότερο – αφού στα μέσα της σεζόν τον έστειλαν στους Grizzlies μαζί με ένα ντραφτ πικ πρώτου γύρου για τον Jeff Green – ενώ στο Memphis έπαιξε καλά, έχοντας 14.2 πόντους, 4.4 ριμπάουντ και 2.8 ασίστ μέσο όρο, αλλά οι “Αρκούδες” δεν σκέφτηκαν καν να ενεργοποιήσουν την option στο συμβόλαιό του και τον άφησαν ελεύθερο.
Έκτοτε, ο Stephenson είναι στο… περίμενε. Και ακόμα δεν έχει συμφωνήσει με κάποια ομάδα. Κάτι ιδιαίτερα ενδιαφέρον βέβαια αν σκεφτεί κάποιος ότι αν βγει από την εξίσωση ο LeBron James (ο οποίος έτσι κι αλλιώς θα ανανεώσει στους Cavs) ο Stephenson είναι μαζί με τον J.R Smith οι πιο ταλαντούχοι παίκτες που έχουν μείνει διαθέσιμοι στην ελεύθερη αγορά. Κι όμως, παρά τα τρελά λεφτά που κυκλοφορούν, καμία ομάδα δεν τον έχει προσεγγίσει. Γιατί όμως συμβαίνει αυτό;
Κανείς δεν τον εμπιστεύεται
Δεν υπάρχει ούτε ένας στο ΝΒΑ που να αμφισβητεί το ταλέντο του Stephenson. Πρόκειται εξάλλου για τον ίδιο παίκτη που πριν τρεις σεζόν ήταν ένα κινούμενο triple-double και ταυτόχρονα έπαιζε τρομερή άμυνα στον καλύτερο περιφερειακό του αντιπάλου. Στην περίπτωση του 26χρονου γκαρντ ωστόσο ποτέ το πρόβλημα δεν ήταν το ταλέντο του. Το πρόβλημα ήταν… όλα αυτά που ερχόντουσαν μαζί με αυτό το ταλέντο: Αινιγματική συμπεριφορά και μία ανεξήγητη οργή. Όταν δε ένας παίκτης με την φήμη του Stephenson αλλάζει τρεις ομάδες σε δύο χρόνια, ξαφνικά μπαίνει σε μία ιδιαίτερη κατηγορία: Αυτή των ανεπιθύμητων. Πολλοί σκέφτονται να του δώσουν μία ευκαιρία, αλλά οι περισσότεροι διστάζουν να το κάνουν, πόσω δε μάλλον να δεσμεύσουν ένα μεγάλο ποσό για χάρη του. Στο ΝΒΑ εξάλλου δεν συνηθίζεται να δίνονται πολλές δεύτερες ευκαιρίες σε παίκτες, ειδικά αν αυτοί δεν έχουν ύψος 2.10 μέτρα.
Δεν είναι τυχαίο ότι παίκτες όπως ο Rajon Rondo και o Dion Waiters πήραν πολύ λιγότερα χρήματα από αυτά που (θεωρητικά) αξίζουν. Ο λόγος είναι αρκετά προφανής: Αμφότεροι έχουν δείξει άσχημα δείγματα στο παρελθόν και κανείς δεν τους εμπιστεύεται τόσο ώστε να τους δώσει ένα μεγάλο ποσό. Για αυτό τον λόγο τους προσφέρουν λιγότερα χρήματα και μικρό σε διάρκεια συμβόλαιο, ώστε να είναι καλυμμένοι σε κάθε ενδεχόμενο, αφού αν το πείραμα πιάσει τότε θα έχουν έναν παίκτη κλάσης με… ψίχουλα, ενώ αν το πείραμα αποτύχει, τότε μπορούν να τους ξεφορτωθούν σύντομα και με μικρό κόστος. Και το παράδειγμα αυτών των δύο είναι πιθανό να χρειαστεί να ακολουθήσει ο Stephenson.
Ο πρώην παίκτης των Pacers έχει και το ταλέντο και την φλόγα για να παίξει στο ΝΒΑ. Απλώς έχει ίσως το πιο δύσκολο εγχείρημα μπροστά του: Πρέπει να καταφέρει να πείσει μία ομάδα να του δώσει μία ευκαιρία – ακόμα και για το μίνιμουμ των βετεράνων – και ακολούθως να την αρπάξει από τα μαλλιά. Αν δεν το κάνει, τότε είναι πολύ πιθανό να καταλήξει εκτός του Κορυφαίου Πρωταθλήματος του κόσμου. Και θα είναι κρίμα. Δεν θα είναι όμως ο πρώτος παίκτης που θα βρεθεί στην… εξορία από δικές του λάθος επιλογές.
