Όταν το 2011-12 ο Πανουργιάς Παπαϊωάννου ανέλαβε τις τύχες ενός συλλόγου που τότε κινούνταν μεταξύ τοπικών πρωταθλημάτων και περιφερειακού, κανείς δεν περίμενε τη συνέχεια. Μέσα σε λίγα χρόνια, η ομάδα άρχισε να ανεβαίνει κατηγορία σχεδόν κάθε σεζόν. Η άνοδος το 2017 στη Super League ήρθε σαν επισφράγιση μιας τεράστιας προσπάθειας.
Του Πάνου Κατσώνη
Αυτό όμως που ακολούθησε ήταν μεγαλύτερο και από το όνειρο: 8 σεζόν στη μεγάλη κατηγορία, ιστορικές νίκες με τους «μεγάλους», ημιτελικά Κυπέλλου Ελλάδας, 6η θέση σε πρωτάθλημα και φυσικά η καθιέρωση σε ένα επίπεδο που λίγοι πίστευαν ότι μπορεί να αντέξει η Λαμία η οποία κάθε χρονιά για τους γνωστούς “ξερόλες” ξεκινούσε ως πρώτο φαβορί για υποβιβασμό.
Η Λαμία δεν συμμετείχε ποτέ στη Super League απλώς για να δώσει το «παρών». Μπήκε για να σταθεί, να παλέψει και να γράψει ιστορία. Πάλευε μέχρι τέλους, κάθε χρόνο. Και σε κάποιες σεζόν, η παραμονή ισοδυναμούσε με πρωτάθλημα. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το 2-2 απέναντι στον Ιωνικό στη φλεγόμενη Νίκαια, με την ομάδα να επιστρέφει από το 2-0 του ημιχρόνου και να σώζει την κατηγορία με… καρδιά, ψυχή και τεράστια “ποδοσφαιρικά καρύδια”. Ποιος μπορεί να ξεχάσει το ατέλειωτο γλέντι στην πορεία στην Πλατεία Ελευθερίας.
Και τώρα που η σελίδα γύρισε, η ανησυχία είναι λογική. Το φίλαθλο κοινό της Λαμίας έχει μάθει πια να ζει τη μεγάλη κατηγορία. Θέλει την ομάδα του εκεί. Και τη θέλει με αξιοπρέπεια. Λάθη έγιναν, αλλά ποιος δεν κάνει. Και όποιος λέει ότι δεν έπεσαν και χρήματα δεν ξέρει τι του γίνεται. Πάνω από 5.5 εκ. ευρώ ήταν το φετινό μπάτζετ του συλλόγου, άσχετα αν πετάχθηκαν στον κάλαθο των αχρήστων. Άλλωστε ποιος λέει ότι τα λεφτά παίζουν πάντα “μπάλα”;
Όμως η πραγματικότητα λέει το εξής: η Λαμία δεν τελειώνει εδώ. Το οικοδόμημα που χτίστηκε την τελευταία δεκαετία έχει θεμέλια. Και αυτά τα θεμέλια έχουν όνομα: Πανουργιάς Παπαϊωάννου.
Ο άνθρωπος που σήκωσε το βάρος από την πρώτη μέρα και επένδυσε – όχι μόνο χρόνο και ενέργεια – αλλά και ποσά που ξεπερνούν τα 30 εκατομμύρια ευρώ. Μιλάμε για την απόλυτη εξαίρεση στον κανόνα του ελληνικού ποδοσφαίρου, όπου τόσοι «επενδυτές» πέρασαν και χάθηκαν.
Αν υπάρχει ένα στοιχείο σιγουριάς αυτή τη στιγμή, είναι πως εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, η ομάδα θα συνεχίσει να έχει επόμενη μέρα με τον ίδιο μπροστά. Με τον άνθρωπο που την έφερε εδώ.
Και κάπου εδώ, όλοι μας πρέπει να κάνουμε και την αυτοκριτική μας. Στηρίξαμε την ομάδα όσο έπρεπε; Ή μόνο στις εύκολες στιγμές; Η Λαμία δεν είναι μόνο το όνομά της. Είναι και ο κόσμος της. Και κάθε κατηγορία, κάθε άνοδος, κάθε σωτηρία, δεν έρχεται μόνη της.
Η ομάδα θα επιστρέψει. Δεν είναι υπόσχεση. Είναι φυσική συνέχεια. Το απέδειξε ήδη μια φορά ίσως και παραπάνω πως είναι “εφτάψυχη”. Και το μέλλον (;) – ας κάνω μια σχετική “μαντεψιά”, την επόμενη τριετία – θα την βρει ξανά στη Super League.
Το μόνο που μένει, είναι να είμαστε εκεί όταν μας χρειάζεται. Όχι να τη χειροκροτάμε μόνο όταν πετυχαίνει. Αλλά και όταν ξεκινά και πάλι. Από τα δύσκολα.
Όπως το έκανε και το 2012.
Δεν ξεχνάμε. Η Λαμία έγραψε ιστορία. Θέλουμε τη Λαμία στην 1η κατηγορία και εκεί θα είναι ξανά. Κοιτάμε μπροστά για να πάμε ψηλά και σαν ομάδα και σαν πόλη
Πέρα απο τα μπάτζετ και τα εκατομμύρια που δόθηκαν όπως αναφέρετε ,δεν αφήνεις να σου φύγουν απο την ομάδα 5-6 παίχτες απο το περυσινό ρόστερ.Πως να πάρεις αποτέλεσμα και βαθμό όταν έχεις παίχτες επιπεδου Β-Γ εθνικής όταν όλες οι ομάδες εχουν μέσα παιχταράδες?Ας αφήσουμε την διαιτησία που ήταν εχθρική επι το πλείστον απέναντί μας.
Από τα πρώτα κιόλας παιχνίδια η ομάδα μας(Διοίκηση και παίχτες) δεν εδειξε διάθεση για ΠΑΡΑΜΟΝΗ.
Καλή συνέχεια στην ιστοσελίδα σας,Υγεία και να ξαναβρούμε πάλι τον παλιό καλό μας εαυτό σαν ομάδα!
Ωραίο το άρθρο φίλε πάνο αλλά αμφιβάλλω για τα 5,5 μύρια μπάτζετ με αυτό το ρόστερ…μάλλον στο 1.5 μύριο είναι. Επίση; όταν σαν ΠΑΕ η ίδια απαξιώνεις το προιόν σου με κινήσεις όπως …δήθεν πληρότητας οικογενειακής κερκίδας (ενώ ήταν σε 50% πληρότητα), μηδενική αναβάθμιση υποδομών ΔΑΚ Λαμίας (σπασμένα καθίσματα παντού ακόμα και στα διαρκείας των 250 ευρω), μπάχαλο με τα εισιτήρια των φιλοξενούμενων οπαδών, όπου σε πολλά ματς ερχόντουσαν ανάμεσα σε φιλάθλους της ομάδας μας ειδικά στις κερκίδες 5 και 6. Συνεχίζω με την υποβάθμιση του ρόστερ που ούτε για β δεν έκανε και τελείωνω με την αναγκαστική μετακίνηση φιλάθλων απο τις θέσεις τους με διαρκείας σε ματς με τους μεγάλους για τις αναγκες των φιλοξενούμενων οπαδών. Λυπάμαι αλλά τόσα μαζεμένα λάθη σε μια χρονιά δεν έχουν ξανα γινει και όταν δεν σέβεσαι τον κόσμο σου και το ίδιο το ποδόσφαιρο αυτα γίνοινται…Αν δεν μπορεί ο Πανουργιάς ας φύγει δεν είναι κακό….
Αυτό δείχνει ότι έγιναν μεγάλα λαθη. Με 1 μόλις εκατομυριο κράταγες 5 παιχτες από την περσινή 11αδα και έμενες στην κατηγορία ΆΝΕΤΑ. Εκτός εάν ο σκοπός τελικά ήταν αυτή η κατάληξη. Εμείς εδώ θα είμαστε με τον συναισθηματισμο μας και με τη λογική μας. Κάθε προσπάθεια θα την στηρίξουμε, αρκεί να γίνει.