Αφιερωμένο στις 102 ψυχές που χάθηκαν στη τραγωδία της 23ης Ιουλίου 2018 !
Όχι δεν θα ξεχάσουμε τις μανούλες που αγκάλιασαν τα παιδιά τους έστω και νοερά για να τα «δροσίσουν» όταν καίγονταν !
Όχι δεν θα ξεχάσουμε τις γιαγιάδες και τους παππούδες που έγιναν ασπίδα στα εγγόνια τους για να έχουν μια ευκαιρία να αντικρίσουν το μέλλον !
Όχι δεν θα ξεχάσουμε όλες εκείνες τις ψυχές που έδωσαν την αγκαλιά τους σε άλλους συνανθρώπους τους κι ας μύριζαν καμένη στάχτη !
Όχι δεν θα ξεχάσουμε όλες εκείνες τις ψυχές που έμειναν πίσω σε τούτο τον άδικο κόσμο να θρηνούν και να ζητούν δικαίωση !
Όχι δεν θα ξεχάσουμε τους εγκαυματίες που πάλευαν μήνες με τον θάνατο !
Όχι δεν θα ξεχάσουμε τον κόσμο που έψαχνε τους αγαπημένους του ακόμη και μετά από μήνες μέσα στα αποκαΐδια με την ελπίδα να βρεθεί κάτι δικό τους !
Όχι δεν θα ξεχάσουμε τον ταλαίπωρο που έχασε το σπίτι του ,τους κόπους μιας ολόκληρης ζωής και έφθασε στο σημείο να ζητά ένα πιάτο φαγητό και ένα ζευγάρι παπούτσια !
Όχι δεν θα ξεχάσουμε τους ανθρώπους που δεν είχαν ούτε τον στοιχειώδη χρόνο να κλάψουν και να θρηνήσουν με την ανελέητη γραφειοκρατία !
Δάκρυσε ο ήλιος και το φεγγάρι μαζί σας εκείνο το μερόνυχτο .
Μαζί σας και όλοι εμείς που με παγωμένο αίμα παρακολουθούσαμε το δράμα σας …την εθνική μας τραγωδία !
Το κλάμα έγινε θρήνος και μετατράπηκε σε θυμό .
ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ,ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΜΑΣ ΜΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ !
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΡΙΜΠΑ