O Σωτήρης Σκάντζικας, ο ανιψιός του «Ζάχου Δόγκανου» (σ.σ Γιάννη Μπέζου) στην αγαπημένη σειρά «Εκείνες κι εγώ» περιγράφει, μέσω Facebook, τη δική του οδυνηρή εμπειρία ψυχολογικής και λεκτικής βίας που έχει υποστεί στον χώρο του θεάτρου.
Στην ανάρτησή του στο Facebook, ο ίδιος αποκαλύπτει:
«Μου πέταξε στην πρόβα πάνω μου αναμμένο τσιγάρο, να σιγουρευτεί όπως είπε ότι είμαι τόσο κακός ηθοποιός που δεν ανταποκρίνομαι σε κανέναν αυτοσχεδιασμό. Σκηνοθέτης, πρώτο όνομα τότε…
Ο ίδιος με είχε επιλέξει σε μια τεράστια οντισιόν για τον κεντρικό ρόλο του έργου, ενός από τους πρώτους ρόλους στην διαδρομή μου. Καθημερινά με έβριζε, με μείωνε, με εξευτέλιζε, κι εγώ το ζώον, στα ξεκινήματά μου, νόμιζα ότι έτσι λειτουργούν τα πράγματα και πρέπει να δυναμώσω.
Μαζί του, σε όλο αυτό τον πόλεμο και ο κολλητός του, σκηνογράφος, ο φρικτότερος άνθρωπος που συνάντησα στο θέατρο. Στην γενική πρόβα, ήταν τόση η πίεση, η κακομεταχείριση, ο αντιεπαγγελματισμός, που στην μέση ενός τεράστιου μονολόγου που είχα… στράβωσε το στόμα μου… αγκύλωσε… δεν μπορούσα να αρθρώσω… ψέλλισα «συγγνώμη, δεν μπορώ να συνεχίσω» και πήγε στην επόμενη σκηνή… μόλις πέρυσι συνειδητοποίησα ότι μόλις είχε συμβεί το πρώτο μου «εγκεφαλικούλι»…
Για την ιστορία, η πρεμιέρα έγινε, οι κριτικές ήταν καταστροφικές, εκτός από εμένα! Ήταν παμψηφεί από τις καλύτερες που έχω πάρει στη ζωή μου!!
Με όλες αυτές τις καταγγελίες που βλέπω, σκεπτόμουν ότι εγώ έχω μόνο καλά να θυμάμαι… ώσπου σήμερα το πρωί, ανέσυρα αυτή την φρικτή μνήμη, που όπως ανακάλυψα, είχα θάψει πολύ βαθιά μέσα μου και ακόμα και τώρα που την ανέσυρα… τρέμω… και σκέπτομαι πόσο διαφορετικά θα είχα αντιδράσει αν μου είχε συμβεί λίγο αργότερα…
Εγώ δεν είμαι ούτε στην πρώτη γραμμή, ούτε πολύ γνωστός, ούτε καν τηλεοπτικός πια. Ήθελα όμως τελικά να το μοιραστώ, με την προτροπή στους νέους να αντιδρούν σε τέτοιους φρικαλέους ανθρώπους.
Ήμουν πολύ τυχερός που στη συνέχεια πέρασα υπέροχες στιγμές με σπουδαίους ανθρώπους επί σκηνής. Και όσοι δεν ήταν, τους αντιμετώπισα όπως τους έπρεπε… ίσως τελικά εκείνη η φρικτή συνεργασία να μου έκανε και ένα καλό…
Αυτά. Να με συγχωρείτε για το ξέσπασμα.
υ.γ. Δεν λέω ονόματα γιατί δεν αξίζει τον κόπο. Εννοείται πως ΔΕΝ αναφέρομαι στον Κιμούλη, μιλώ για άλλη περίπτωση».
in.gr
