Το ημερολόγιο έδειχνε 23 Σεπτεμβρίου 1998 και όλοι οι Έλληνες παρακολουθούσαν με κομμένη την ανάσα σε απευθείας μετάδοση από την τηλεόραση μία υπόθεση ομηρείας με πρωταγωνιστή τον Ρουμάνο κακοποιό Σορίν Ματέι.
Ο Ματέι δεν ήταν η πρώτη φορά που απασχολούσε την Αστυνομία. Το 1995 είχε κατηγορηθεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας και για αρκετές ληστείες, είχε όμως καταφέρει να διαφύγει από τα δικαστήρια Ευελπίδων λίγο πριν από την εκδίκαση της υπόθεσής του, για να συλληφθεί αργότερα και να οδηγηθεί στις φυλακές Κέρκυρας.
Στις 10 Μαρτίου 1996 δραπέτευσε από τις φυλακές Κέρκυρας μαζί με άλλους συγκρατούμενούς του για να συλληφθεί πάλι. Τον ίδιο μήνα δραπετεύει από το νοσοκομείο «Γεώργιος Γεννηματάς», συλλαμβάνεται και λίγες μέρες αργότερα οδηγείται στις φυλακές Λαρίσης, απ’ όπου δραπέτευσε για άλλη μια φορά. Την 7η Μαΐου 1997 οι αστυνομικοί τον εντοπίζουν τυχαία σε μπλόκο και τον οδηγούν στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού. Τον Ιούλιο του 1998 διατάζεται η μεταφορά του στις φυλακές Αγίου Στεφάνου Πάτρας, κατά τη διάρκεια, όμως, της παραμονής του δραπετεύει από το Τμήμα Μεταγωγών Πάτρας και επιστρέφει στην Αθήνα.
Την 5η Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου, η Αστυνομία οδηγείται στα ίχνη του ύστερα από τη σύλληψη του συνεργού του Παναγιώτη Χαλεπά. Στην εισβολή, όμως, που πραγματοποιείται στο σπίτι του Ματέι οι αστυνομικοί αιφνιδιάζονται, καθώς ο Ματέι, έχοντας υποψιαστεί την ενέδρα, τους περιμένει κρατώντας ένα όπλο και δύο χειροβομβίδες.
Αφού πήρε ως όμηρο τον αστυφύλακα του Τμήματος Ασφαλείας Χαλκίδας Θανάση Kρυσταλλογιάννη, κατευθύνθηκε με αυτοκίνητο στην εθνική οδό Αθηνών – Λαμίας και διέφυγε ύστερα από αρκετές ώρες περιπλάνησης παρά την αστυνομική συνοδεία. Τελικά, κάπου στον Πειραιά εγκατέλειψε το αμάξι και τον αστυνομικό και επιβιβάστηκε σε ταξί προς άγνωστη κατεύθυνση. Έπειτα από αυτό το περιστατικό οι αστυνομικοί ήρθαν για δεύτερη φορά πρόσωπο με πρόσωπο με τον Σορίν Ματέι σε αγροτική περιοχή της Λάρισας, αλλά ύστερα από ανταλλαγή πυροβολισμών ξέφυγε.
Ύστερα από αρκετές έρευνες η Αστυνομία τον εντόπισε λίγες ημέρες αργότερα στην Αθήνα, φοβούμενη, όμως, κάποιο ατύχημα προτίμησε να περιμένει την κατάλληλη στιγμή. Η ευκαιρία δόθηκε το βράδυ της 23ης Σεπτεμβρίου, όταν επισκέφθηκε μια φίλη του, την Πηνελόπη Αθανασοπούλου, που διέμενε στο ισόγειο πολυκατοικίας στην οδό Νιόβης 4.
Παρουσία εισαγγελέα, οι ειδικές δυνάμεις της Αστυνομίας εισέβαλαν στον χώρο και συνεπλάκησαν με τον Ματέι. Κατά τη διάρκεια της συμπλοκής χρησιμοποιήθηκε χειροβομβίδα λάμψης κρότου ενώ ένας αστυνομικός τον χτύπησε με την λαβή όπλου. Ο Ματέι, όμως, κατόρθωσε μέσα από το φωταγωγό να διαφύγει και να μπει στο διαμέρισμα του α’ ορόφου της πολυκατοικίας. Σύμφωνα με τους αστυνομικούς, ο εισαγγελέας Ιωάννης Σακκάς είχε δώσει εντολή να μην πυροβολήσουν σε καμία περίπτωση κατά τη διάρκεια της επιχείρησης.
Η έναρξη της ομηρείας που συντάραξε το Πανελλήνιο
Εντός του σπιτιού βρισκόταν η ιδιοκτήτρια Σουλτάνα Γκινάκη, η κόρη της Αμαλία, ο αρραβωνιαστικός της Απόστολος και ο γιος της Βαγγέλης. Ο Ματέι υπό την επήρεια ναρκωτικών κρατούσε μία χειροβομβίδα, και αφού τους είπε ότι δεν πρόκειται να τους πειράξει, στη συνέχεια έδεσε τους καρπούς της Αμαλίας Γκινάκη με κορδόνια παπουτσιών.
Στη συνέχεια, τηλεφώνησε στον ΣΚΑΪ και ζήτησε να βγει στον τηλεοπτικό αέρα, και συγκεκριμένα συνδεθεί με τον παρουσιαστή του δελτίου ειδήσεων Νίκο Ευαγγελάτο. Το συγκεκριμένο τηλεφώνημα κράτησε για τέσσερις ώρες. Αρχικά ο Ματέι συνομίλησε με τον τότε διευθυντή Ειδήσεων Σταμάτη Μαλέλη. Κατόπιν ο Νίκος Ευαγγελάτος ξεκίνησε τον διάλογο μαζί του. Ο Ρουμάνος κακοποιός έκανε γνωστές τις προθέσεις του ζητώντας 500.000 δραχμές και λίγο μετά είπε ότι είχε κάνει χρήση ηρωίνης.
Σημειώνεται πως μέχρι εκείνη την ώρα η Ελληνική Αστυνομία δεν είχε καμία επικοινωνία με τον ΣΚΑΪ. Ωστόσο μετά από λίγη ώρα ο τότε διευθυντής της Αστυνομίας Αθηνών Θεόδωρος Παπαφίλης ανέλαβε τις διαπραγματεύσεις. Στις 8 το βράδυ έφτασε στον σταθμό ο υπαρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. Θεόδωρος Πλάκας, με στόχο να κατευθύνει τις διαπραγματεύσεις. Τότε ο Ματέι ζήτησε από την Αστυνομία αμφεταμίνες προκειμένου να μείνει ξύπνιος. Όμως οι αστυνομικοί αντί γι αυτό που ζήτησε του έστειλαν υπνωτικά. Ο Ματέι τα αναγνώρισε και τότε τα πράγματα πήραν την αντίθετη τροπή από αυτή που ήθελαν οι ιθύνοντες της αστυνομικής επιχείρησης. Η διαπραγμάτευση συνεχίστηκε μέσω του Νίκου Ευαγγελάτου. Η συγκεκριμένη διαπραγμάτευση οδήγησε τον Ματέι στο να απελευθερώσει τον Βαγγέλη Γκινάκη.
Στις 9 περίπου το βράδυ φτάνει στην περιοχή ο τότε αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. Αθανάσιος Βασιλόπουλος, ο οποίος από την αρχή της υπόθεσης της ομηρίας ενημέρωσε το γραμματέα του υπουργείου δημοσίας τάξης, Γιάννη Παπαδογιαννάκη, ο οποίος με τη σειρά του επικοινώνησε με τον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, καθώς ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Γιώργος Ρωμαίος απουσίαζε στις Βρυξέλλες. Ο πρωθυπουργός ζήτησε να μεταβεί η ηγεσία της Αστυνομίας στον χώρο που εξελισσόταν το όλο περιστατικό.
Από τις πρώτες του κινήσεις ήταν να ανακρίνει την Πηνελόπη Αθανασοπούλου – στο σπίτι της φιλοξενούταν ο Ματέι – για να μάθει εάν η χειροβομβίδα ήταν ψεύτικη ή αληθινή. Η Αθανασοπούλου ήταν υπό την επήρεια φαρμάκων και ο αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. αφού βασίστηκε στα λόγια της πείστηκε ότι ήταν ψεύτικη.
Αντίστροφη μέτρηση για την εισβολή
Η αντίστροφη μέτρηση για την εισβολή στο διαμέρισμα είχε ξεκινήσει. Στο επιτόπιο συμβούλιο που έγινε η αστυνομία αποφάσισε να εισβάλει στο διαμέρισμα διατάζοντας παράλληλα τον ΣΚΑΪ να διακόψει την τηλεοπτική κάλυψη της τηλεφωνικής σύνδεσης με τον Σορίν Ματέι. Με τη συγκεκριμένη λύση ο διευθυντής της Ασφάλειας Αττικής Θεόδωρος Παφίλης εξέφρασε τη διαφωνία του, ενώ κατά τον Σταμάτη Μαλέλη και ο υπαρχηγός της Αστυνομίας, Θεόδωρος Πλάκας, διαφωνούσε με την εκτίμηση περί ψεύτικης χειροβομβίδας.
Φτάνοντας ήδη τις τέσσερις ώρες ομηρείας ο Ματέι πήρε την απόφαση να απελευθερώσει την Σουλτάνα Γκινάκη, ως αντάλλαγμα για τα φάρμακα που του είχαν δώσει οι αστυνομικοί. Αφού η κ. Γκινάκη απομακρύνθηκε από την πολυκατοικία, τότε οι ειδικές δυνάμεις καθοδηγούμενες από τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. μπήκαν στο διαμέρισμα. Η τηλεφωνική σύνδεση με τον ΣΚΑΪ άρχισε και πάλι να μεταδίδεται στους τηλεοπτικούς δέκτες. Μάλιστα ακουγόταν ο διάλογος Αστυνομίας και Ματέι. Οι αστυνομικοί τράβηξαν τον αρραβωνιαστικό της Αμαλίας Γκινάκη. Ωστόσο, ο Ματέι κατάφερε να σπρώξει την Αμαλία Γκινάκη, έχοντας προλάβει να της βάλει μέσα στα ρούχα της τη χειροβομβίδα, η οποία στη συνέχεια εξερράγη.
Αμέσως μετά την έκρηξη, ο Σορίν Ματέι μεταφέρθηκε αρχικά στον Ερυθρό Σταυρό και στη συνέχεια στο Γενικό Κρατικό νοσοκομείο Νίκαιας. Εκεί ο διευθυντής της χειρουργικής κλινικής του νοσοκομείου Κώστας Αλεξίου έκρινε ότι δεν υπήρχε λόγος να παραμείνει περισσότερο καθώς η κατάστασή του δεν διέτρεχε κίνδυνο και αποφασίστηκε η μεταφορά του στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού.
Στον Σορίν Ματέι ήδη από την νοσηλεία του στον Ερυθρό Σταυρό είχαν χορηγηθεί μεγάλες ποσότητες υπνωτικών έτσι ώστε να βρίσκεται σε κατάσταση καταστολής. Σχετικά με τις ποσότητες κατασταλτικών φαρμάκων που βρέθηκαν στο αίμα του Ματέι , ο ιατρός υπηρεσίας Ιωάννης Κούτρας, ανέφερε ότι ήταν «δόσεις για ελέφαντα», αν και οι φύλακες υποστήριξαν πως είχε επαφή με το περιβάλλον.
Ο θάνατός του Σορίν Ματέι διαπιστώθηκε από τον γιατρό υπηρεσίας Ιωάννη Κούτρα στις 10.55 μ.μ της 26ης Σεπτεμβρίου 1998 παρουσία του εισαγγελέα Εφετών και επόπτη των φυλακών Π. Μανταγιουζίδη. Εξαιτίας των αντιδράσεων που ξέσπασαν ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Ευάγγελος Γιαννόπουλος διέταξε ΕΔΕ, ενώ κλήθηκε και ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πειραιά Δημοσθένης Μπούκης για να διερευνήσει την υπόθεση
Παράλληλα, το υπουργείο Δικαιοσύνης ανέθεσε σε τέσσερις ιατροδικαστές, τρεις δικούς του και έναν της οικογένειας, να πραγματοποιήσουν νεκροψία. Κατά τον ιατροδικαστή της οικογένειας, Μάριο Ματσάκη, ο θάνατος οφειλόταν σε πνιγμό λόγω εισρόφησης γαστρικού υγρού, σε συνδυασμό με την παρατεταμένη καταστολή. Άφησε δε αιχμές κατά των γιατρών του Κρατικού Νίκαιας, που επέτρεψαν τη μεταφορά του Ματέι στις φυλακές, τονίζοντας ότι, εάν είχε μείνει στο νοσοκομείο, θα ήταν ζωντανός.
Αμέσως μετά την επιχείρηση, ο αντιστράτηγος Αθανάσιος Βασιλόπουλος παραιτήθηκε από την αρχηγία της Αστυνομίας και αμέσως ξεκίνησε πειθαρχική και δικαστική έρευνα για την υπόθεση. Ο Βασιλόπουλος ανέλαβε την ευθύνη για όσα έγιναν κάνοντας λόγο για λάθος του ίδιου και λανθασμένης ενημέρωσης των υφισταμένων. Τέθηκε σε διαθεσιμότητα για έναν χρόνο με την αιτιολογία της ακούσιας ανθρωποκτονίας λόγω αμέλειας. Η εισαγγελέας πρωτοδικών Μαρία Μαλούχου εισηγήθηκε την δίωξη όλων των αξιωματικών της Αστυνομίας που συμμετείχαν στην επιχείρηση με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και των σωματικών βλαβών από αμέλεια παρ’υποχρέου κατά συρροή.
Ανάμεσα στους αξιωματικούς ήταν και οι Αθανάσιος Βασιλόπουλος, πρώην αρχηγός της Αστυνομίας, και Ιωάννης Γεωργακόπουλος, αντιστράτηγος και τότε αρχηγός της Αστυνομίας, εξαναγκάζοντας τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτριο Ρέππα να εκφράσει δημόσια την εμπιστοσύνη του προς το πρόσωπο του Αρχηγού της Αστυνομίας. Στις 8 Μαΐου 2000 απηλλάγησαν από το Τριμελές Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών όλοι οι αξιωματικοί της Αστυνομίας.
Στο απαλλακτικό βούλευμα άσκησε έφεση η οικογένεια της Αμαλίας Γκινάκη. Ο Εισαγγελέας Εφετών Καφίρης εισηγήθηκε την παραπομπή σε δίκη μόνο του Αθανάσιου Βασιλόπουλου με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και των σωματικών βλαβών επίσης από αμέλεια καθώς εσφαλμένα εκτίμησε και το ότι η χειροβομβίδα ήταν ψεύτικη, και το ότι έπρεπε να πραγματοποιηθεί αιφνιδιαστική επέμβαση στο συγκεκριμένο διαμέρισμα.
Το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών ήταν τελικά θετικό στην παραπομπή σε δίκη. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Παναγιώτης Δημόπουλος, άσκησε αίτηση αναίρεσης κατά της αποφάσεως ύστερα από αίτηση του ίδιου του Βασιλόπουλου σύμφωνα με την οποία υπήρχαν ασάφειες και συγχύσεις στην αιτιολογία του βουλεύματος. Το Ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου αποφάσισε (με την υπ αριθμ. 1335/2001) την αναίρεση της δίκης και παρέπεμψε πάλι την υπόθεση στο Συμβούλιο Εφετών.
Τελικώς, η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Τριμελές Εφετείο. Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε φυλάκιση 12 μηνών με αναστολή, με το σκεπτικό ότι εσφαλμένα είχε εκτιμήσει ότι η χειροβομβίδα που είχε τοποθετήσει ο κακοποιός Σορίν Ματέι στα ρούχα της κοπέλας ήταν ψεύτικη, με αποτέλεσμα να προκαλέσει τον θάνατό της.
ethnos
