Με ξεχωριστή λαμπρότητα και εν πληθούση Εκκλησία εορτάσθηκε το διήμερο 17 & 18 Ιανουαρίου η σεβάσμιος και γεραρά μνήμη του εν Αγίοις πατρός ημών Αθανασίου του Μεγάλου Πατριάρχου Αλεξανδρείας.

Επίκεντρο του λαμπρού εορτασμού, ο Μεγαλοπρεπής Ιερός Ναός του Αγίου, της ομωνύμου πολυπληθούς Ενορίας των Γαλανέϊκων Λαμίας.

Αφ΄εσπέρας της Εορτής, Παρασκευή 17 Ιανουαρίου,  τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Συμεών, τη συμμετοχή του Πρωτοσυγκέλλου της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως και Προϊσταμένου του Ναού, Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Αγγέλου Ανθοπούλου, του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Νεοφύτου Ραφαηλίδου, του Προϊσταμένου του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος, (οδού Φιλελλήνων) της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Συνεσίου Βικτωράτου, του Εφημερίου  του Ιερού Ναού Ευαγγελιστού Λουκά Πατησίων Αθηνών Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Χρήστου Βλάχου, του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αντινίτσης Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Αμβροσίου Αναστασίου, πολλών Ιερέων της πόλεως Λαμίας, των Εφημερίων του Ναού και των Διακόνων της Μητροπόλεως μας.

Μετά την ευλόγηση των άρτων, ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος προς τους εκατοντάδες παρισταμένους πιστούς, αλλά και προς τους αναρίθμητους ακροατές του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως (89,4Fm), οι οποίοι και παρακολουθούσαν απευθείας τον Πανηγυρικό Εσπερινό, ωμίλησε για την Οικουμενική προσωπικότητα του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου, αναλύοντας το προσωνύμιο «Στύλος», με τον οποίο τον χαρακτηρίζει η Αγία μας Εκκλησία στο Απολυτίκιο του.

Χαρακτηριστικά ο Ποιμενάρχης μας ανέφερε:

«Μέσα στην δίνη της καθημερινότητας,  στην οποία βρισκόμαστε όπου καθημερινά ξανασκεφτόμαστε,  ξαναβλέπουμε  τη σχέση μας,  τον εαυτό μας, που τα  πράγματα αλλάζουν στην καθημερινότητά μας,  στη ζωή μας αλλά και γενικότερα στον κόσμο ολόκληρο,  σε έναν κόσμο μεταβαλλόμενο,  σε έναν κόσμο που ζει ανακατατάξεις και ψάχνει να βρει κι αυτός το δικό του νόημα,  μέσα στην ιστορία της Οικουμένης, η  Εκκλησία μας ονομάζει τον Άγιο Αθανάσιο Στυλό.  Ονομάζεται ο στερεός δηλαδή ο αμετακίνητος, ο ακλόνητος. Τον ονομάζει Στύλο, διότι μέσα σε μία φουρτούνα εξελίξεων, μέσα σε ένα κόσμο που άλλαζε, μέσα σε μία Αυτοκρατορία, η οποία βρισκόταν σε ένα μεταίχμιο καθώς έβγαινε από την εποχή των μαρτύρων και περνούσε στην εποχή της πρώιμης θα λέγαμε χειραφέτησή της, ο Μέγας Αθανάσιος έρχεται να βάλει τη σφραγίδα του στην εποχή που η Εκκλησία αρχίζει να βγαίνει από τα λαγούμια των κατακομβών στο φως της,  με το Διάταγμα των Μεδιολάνων το 313 μ.χ,   σε μία εποχή,  που αρχίζει πλέον να ανατέλλει ένας νέος Κόσμος με νέες προκλήσεις. Μέσα σε μία τέτοια εποχή μια τέτοια προσωπικότητα σταθερή σε ένα πράγμα,  στον προσανατολισμό προς το Χριστό, προς την αλήθεια του Χριστού,  στην αγάπη του Χριστού τη βεβαιότητα ότι ο Χριστός είτε ζούμε σε εποχές μαρτυρίου είτε ζούμε σε εποχές ευκολίας, είτε ζούμε σε εποχές της ελευθερίας,  είτε ζούμε σε εποχές ανελευθερίας,  είτε ζούμε σε οποιαδήποτε κοινωνική κατάσταση ο Χριστός παραμένει ένας και μοναδικός και  η αγάπη Του η αληθινή προϋποθέτει  αγάπη  εξωστρεφή,  αγάπη θυσιαστική.

Ο Μέγας Αθανάσιος είναι Στύλος και  καλούμεθα κι εμείς αδελφοί μου,  να είμαστε στη ζωή μας,  στις σχέσεις μας,  στην καθημερινότητά μας που τόσο ανάγκη έχουν οι άνθρωποι μας,  οι σύντροφοί μας,  τα παιδιά μας,  οι γονείς μας,  οι γείτονές μας,  η κοινωνία μας ολόκληρη που τόσο  ανάγκη έχει από συνανθρώπους. Χρειαζόμαστε όλοι και κυρίως τα νέα παιδιά, πρότυπα που εμπνέουν ασφάλεια,  σιγουριά , βεβαιότητα. Έχουμε ανάγκη να ξέρουμε ότι,  όταν κάποιος μας λέει ότι μας αγαπά ότι το εννοεί. Πόσο ανάγκη έχουμε από μία ειλικρίνεια, από μία σταθερότητα και  πόσο αναγκαίο είναι για την υγεία της ζωής μας και πνευματικότητας μας, των διαδρομών της ζωής μας;

Αυτό έρχεται να μας διδάξει ο Μέγας Αθανάσιος,  έρχεται να μας ενδυνάμωση για να είμαστε και εμείς σταθεροί,  έρχεται να μας πει με έναν άλλο τρόπο το παράγγελμα της Εκκλησίας μας «στώμεν καλώς στώμεν μετά φόβου πρόσχωμεν».

Να σταθούμε καλώς, να σταθούμε με φόβο δηλαδή,  με δέος και με σεβασμό απέναντι στη ζωή και απέναντι στον κάθε άνθρωπο που συναντούμε στο δρόμο μας,  ο οποίος αξιώνει από εμάς μία τιμιότητα,  να κάνουμε τα πάντα για αυτόν,  αλλά τουλάχιστον αξιώνει να είμαστε ειλικρινείς απέναντί του.

Έχουμε ανάγκη λοιπόν από Στύλους σταθερούς στη ζωή μας για να πιαστούμε μέσα στη φουρτούνα της ζωής,  μέσα στη θαλασσοταραχή αυτού του κόσμου».

Προ της απολύσεως ο Σεβασμιώτατος, προς τιμήν του Ερταζομένου Αγίου και της Ενορίας, προεχείρισε Αναγνώστη, τον Λαμπαδάριο του Ναού. κ. Κωνσταντίνο Μπαρτσώκα, ευχόμενος να ζήσει και με υγεία και φόβο Θεού να συνεχίζει να διακονεί το Ιερό Αναλόγιο.

Μια πράξη αγάπης του Σεβασμιωτάτου,  η οποία σφραγίστηκε από το βροντερό ΑΞΙΟΣ, βγαλμένο από τα χείλη των παρισταμένων κληρικών και πιστών.

Ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως μας και Προϊστάμενος του Ναού, Αρχιμ. π. Άγγελος Ανθόπουλος, εκ μέρους των Εφημερίων του Ναού, του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, των μελών του Φιλοπτώχου Ταμείου, όλων των συνεργατών της Ενορίας και όλου του ευσεβούς πληρώματος, με υικά και αληθή αισθήματα αγάπης, υπακοής και σεβασμού, προσεφώνησε τον Ποιμενάρχη μας και τον ευχαρίστησε για την πατρική αγάπη και μέριμνα με την οποία αγκαλιάζει την Ενορία, αλλά και κάθε Ενορία και Μονή της Μητροπόλεως μας.

Ευχήθηκε δε εκ βάθους καρδίας, ο Δωρεοδότης Κύριος, δια πρεσβειών του Προστάτου και Πολιούχου της Ενορίας, Μεγάλου Αθανασίου να του χαρίζει μακρά, υγιή, ειρηνική και αγλαόκαρπο Αρχιερατεία.

Μετά το πέρας της Ακολουθίας παρετέθη εκ μέρους του Ναού εόρτιο κέρασμα στο Ισόγειο Ενοριακό Πνευματικό Κέντρο.

Το βράδυ της παραμονής τελέσθηκε Ιερά Αγρυπνία, εις την οποία προηξήρχε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Συνέσιος Βικτωράτος, Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος, οδού Φιλελλήνων, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, συλλειτουργών μετά του Εφημερίου του Ναού Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Δημήτριο Μανώλη, Ιδιαίτερο Γραμματέα της Πρωτοσυγκελλίας και Υπεύθυνο της Ποιμαντικής Επιμορφώσεως της Ιεράς Μητροπόλεως μας.

Η Ιερά Αγρρυπνία μετεδόθη απευθείας μέσω του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Μητροπόλεως, ενώ έψαλε Βυζαντινός χορός νέων, υπό την καθοδήγηση του Διευθυντού της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως μας κ. Ανδρέου Ιωακείμ.

Ανήμερα της Εορτής, Σάββατο 18 Ιανουαρίου,  στον Ιερό Ναό τελέσθηκε ο Πανηγυρικός Όρθρος και ακολούθως   η Λαμπρή Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Συμεών.

Τον Σεβασμιώτατο στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία πλαισίωσαν: Ο Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Πολύκαρπος Τσιμιτσάς, Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίας Φωτεινής Πατρών, ο Πανοσιολ. Αρχιμ. π. Νεκτάριος Γαλαργιώτης, Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Τρύφωνος Κολωνού Αθηνών, ο Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Αθανάσιος Μπουζέτος, Εφημέριος του Ιερού Ναού Αναλήψεως του Κυρίου Νέου Κόσμου Αθηνών, ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεως, Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Νεόφυτος Ραφαηλίδης, οι Εφημέριοι του Ναού Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Αθανάσιος Ντζόϊδος και π. Παναγιώτης Λιτόπουλος, ο Προϊστάμενος του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Λαμίας, Αιδεσιμολ. Πρωτ. π. Δημήτριος Ατματζίδης, Διευθυντής του Ρ/Σ και του Γραφείου Τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως, ο Αρχιδιάκονος π. Ευστάθιος Κατόπης και ο Ιεροδιάκονος του Ναού π. Νικόλαος Πολυζώης.

Η Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, μετεδόθη απευθείας μέσω του Τηλεοπτικού Σταθμού «Star Κεντρικής Ελλάδος» καθώς και μέσω του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως μας.

Τους Ιερούς ύμνους των Πανηγυρικών Ακολουθιών, απέδωσε με Βυζαντινή Μεγαλοπρέπεια, καλλικέλαδος χορός Ιεροψαλτών, υπό την εμπνευσμένη Διεύθυνση του Πρωτοψάλτου του Ναού και Καθηγητού Βυζαντινής Μουσικής κ. Σεραφείμ Κυρίτση, τη συνοδεία του Διευθυντού της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως μας κ. Ανδρέου Ιωακείμ, καθώς και του Πρωτοψάλτου και Καθηγητού της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων κ. Ηλία Καπέλα.

Ο Σεβασμιώτατος στο εμπνευσμένο κήρυγμά του, ωμίλησε για τον Μέγα Αθανάσιο, σημειώνοντας:

«Ο Μέγας Αθανάσιος, έζησε στο μεταίχμιο μιας εποχής θρησκευτικής ανελευθερίας όπου η αγάπη στο Χριστό υπογραφόταν με αίμα. Σε μια τέτοια εποχή,  που οι εχθροί προσπαθούσαν να κλονίσουν τα θεμέλια της Εκκλησίας, εμφανίζεται ο Μέγας Αθανάσιος. Αποδεικνύεται σταθερός ηγέτης που περιφρουρεί τα Δόγματα και κρατά το λαό του Θεού ενωμένο σε ομοψυχία, ενότητα, σε κοινό προσανατολισμό.

Αξίζει να δούμε ποια ήταν η υποδομή, που κρυβόταν πίσω από αυτή την προσωπικότητα. Αν τον προσεγγίσουμε θα βοηθηθούμε και εμείς στη δική μας ζωή.

Οι άγιοι υπάρχουν για να βοηθούν, για να μας δείχνουν τον δρόμο, αποτελούν πρότυπα ώστε με αναλογική προσαρμογή στα δικά μας δεδομένα να μπορούμε  να αφήσουμε το δικό μας αποτύπωμα στην Ιστορία του κόσμου.

Ο Άγιος εφοίτησε σε πέντε πανεπιστήμια. Το πρώτο είναι το πανεπιστήμιο της οικογένειας, το πανεπιστήμιο του σπιτιού. Το πρώτο σχολείο για κάθε άνθρωπο είναι οι αρχές που παίρνει μέσα στο σπίτι του, η υποδομή που χτίζεται μέσα σε μια ατμόσφαιρα οικογενειακής αγάπης.

Οι σχέσεις που επικρατούν στο οικογενειακό περιβάλλον επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την πορεία μας μέσα στη ζωή. Ο Άγιος εφοίτησε σε ένα οικογενειακό περιβάλλον αγάπης, ευλογίας και προετοιμασίας όπου επικρατούσε ο πόθος για τον Χριστό και αυτό το πρώτο πανεπιστήμιο έπαιξε σημαντικό ρόλο στη ζωή του.

Το δεύτερο πανεπιστήμιο είναι η εγκύκλια μόρφωση που έλαβε. Αξιοποίησε την εγκύκλια και θύραθεν μόρφωση της εποχής του.

Το τρίτο πανεπιστήμιο είναι αυτό της ερήμου, του μοναχισμού με ένα μεγάλο δάσκαλο, τον Μέγα Αντώνιο. Εκεί έμαθε να αρνείται την ηδονή του κόσμου και να βάζει μπροστά την ουσία της ζωής. Έμαθε να ξεχωρίζει τα ουσιώδη από τα επουσιώδη. Ο μοναχισμός μαθαίνει στον άνθρωπο ότι,  η  χαρά βρίσκεται στο μοίρασμα. Το αντίστοιχο που μπορείτε εσείς να ζήσετε είναι ο γάμος. Η ζωή της Εκκλησίας, μας φανερώνει ότι ο γάμος είναι το μυστήριο της προσωπικής θυσίας χάριν της αγάπης του άλλου. Η ιερότητα της σχέσης είναι ένα πανεπιστήμιο ζωής που σου μαθαίνει να αγαπάς αυτόν που αγνοούσες την ύπαρξή του και ενώνεις μαζί του τα πάντα. Είναι δυνατόν αυτό το απίστευτο μυστήριο να μην θέλει η Εκκλησία και να μην προτείνει να το εναποθέτουν πάνω στην Αγία Τράπεζα και να μην επικαλούνται τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος; Φοίτησε λοιπόν ο Άγιος και στο πανεπιστήμιο του μοναχισμού με επιτυχία.

Το τέταρτο πανεπιστήμιο που φοίτησε ο Άγιος ήταν αυτό της Εκκλησιαστικής ζωής,  όπου πέρασε όλα τα σκαλοπάτια του διακόνου, του ιερέα, του επισκόπου και του Πατριάρχη. Ήταν ένας πραγματικός Εκκλησιαστικός άνδρας που έβλεπε την θρησκευτικότητά του,   ως δυνατότητα κοινωνικότητας, συμμετοχής, ενεργού ανάληψης ευθυνών στα προβλήματα του κόσμου. Σήμερα έρχονται οι Ενορίες να γίνουν πυρήνες κοινωνικής συλλογικότητας και πραγματικής Δημοκρατικής έκφρασης σε ένα κόσμο, που προβάλει την ατομικότητα.

Τέλος ο Άγιος Αθανάσιος φοίτησε στο πιο δύσκολο πανεπιστήμιο που καλείται ο κάθε άνθρωπος να φοιτήσει στη ζωή του, των δοκιμασιών και των θλίψεων. Δεν υπάρχει ανθρώπινη ζωή χωρίς δυσκολίες. Όποιος μας τάζει ότι,  όλα θα πάνε καλά είναι ψεύτης. Ο Κύριος είπε: «στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν». Γιατί όποιος νομίζει ότι,  υπάρχει αγάπη χωρίς δάκρυα δεν ξέρει να αγαπά. Οικογένεια χωρίς αγωνία και πόνο δεν ξέρει από οικογένεια. Όποιος νομίζει ότι μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα χωρίς κόπο, ιδρώτα, διωγμούς και δοκιμασίες, κάνει λάθος. Ο Άγιος μιλούσε για συγχωρητικότητα και έλεγαν ότι,  αναστατώνει την κοινωνική γαλήνη.

Αυτά τα πέντε πανεπιστήμια σπούδασε ο Άγιος επιτυχώς. Αυτές τις πέντε προκλήσεις της ζωής. Το μήνυμα που μας δίνει ο Άγιος είναι ότι,  μπορούμε να τα καταφέρουμε. Απευθύνομαι κυρίως στα παιδιά και σας καλώ να πιστέψουμε στις δυνατότητές μας.

Μπορούμε να τα καταφέρουμε αρκεί να μην αφήσουμε καμιά ευκαιρία να πάει χαμένη. Να έχουμε αισιοδοξία, ενότητα και ομοψυχία. Αυτό είναι το μήνυμα  του μεγάλου Αθανασίου, ο οποίος υπήρξε Ηγέτης της ενότητος και ομοψυχίας. Αν είμαστε ενωμένοι και  όλοι μαζί  στραφούμε προς τον Θεό, τότε θα στραφούμε προς την αγάπη, την αληθινή, την καρδιακή, την  θυσιαστική, την αγάπη που μας ελευθερώνει».

Προ της απολύσεως, ο π. Άγγελος και πάλι με θέρμη καρδίας και ψυχής, ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο για την αγιαστική και τιμητική παρουσία του στην Πανήγυρη της Ενορίας, τους Κληρικούς της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών για την τιμητική παρουσία τους, καθώς και τον Διευθυντή του Τηλεοπτικού Σταθμού «Star Κεντρικής Ελλάδος», κ. Γεώργιο Σιμόπουλο και όλους τους συνεργάτες του για την απευθείας μετάδοση της Θείας Λειτουργίας.

Σε όλους δε ο π. Άγγελος ευχήθηκε ο Πανάγαθος Θεός, δια πρεσβειών του Αγίου Αθανασίου, να έχουν χρόνια πολλά, υγιή , αγιασμένα και  ευτυχισμένα .

Εκ μέρους της Ενορίας στο Αρχονταρίκι του Πνευματικού Κέντρου παρετέθη εόρτιο γεύμα προς όλους τους Ιερείς, τους Ιεροψάλτες και επισήμους

Τέλος,  το απόγευμα της κυριωνύμου ημέρας, υπό τους ήχους της Δημοτικής Φιλαρμονικής να σκορπούν χαρμόσυνα παιανίσματα στις γειτονιές των Γαλανέϊκων, η οποία τελούσε υπό την εμπνευσμένη καθοδήγηση του Αρχιμουσικού και Μαέστρου κ. Δημητρίου Μαντά,   προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Συμεών, τη συμμετοχή Ιερέων, των Αρχόντων  και πλήθους πιστών, τελέσθηκε  πανδήμως η Ιερά Λιτανεία της Εικόνος του Αγίου, στους δρόμους της Ενορίας, προς αγιασμό, ευλογία και ενίσχυση των πιστών Ενοριτών.

Στο τέλος της Ιεράς Λιτανείας ο π. Άγγελος με εμφανή τη συγκίνηση ευχαρίστησε για ακόμη μία φορά, τους φορείς της πόλεως, Δήμο και Αστυνομία, τη συνδρομή των οποίων διηξήχθη επιτυχώς η Λιτανεία και αναφερόμενος στο πρόσωπο του Σεβασμιωτάτου υπογράμμισε το χαρακτηριστικό εκείνο χάρισμα και γνώρισμα της προσωπικότητός του, το οποίο είναι η αληθινή και πατρική αγάπη προς όλους, μία αγάπη η οποία ενώνει τους πάντες, υπερνικά τα εμπόδια  και δίδει δύναμη για να συνεχίσουν, όχι μόνο οι κληρικοί αλλά και όλο το ποίμνιο, τον αγώνα της καθημερινότητος, το αγώνα για  σωτηρία.

Ο Ποιμενάρχης μας, ευχαρίστησε  τον άγιο Πρωτοσύγκελλο για τα καλά του λόγια και συνεχάρη τόσο τον ίδιο, όσο και τους υπολοίπους Εφημερίους, Επιτρόπους, Ιεροψάλτες και συνεργάτες της Ενορίας, για την άριστη διεξαγωγή της Πανηγύρεως.

Υπογραμμίζοντας την συγκινητική αυτή ενότητα των πάντων, του Κλήρου, των Αρχόντων και του λαού, η οποία συναντάτε μέσα στην Εκκλησία, και ειδικά στις Εορτές των Αγίων ο Ποιμενάρχης μας ανέφερε:

«Αυτές οι Λιτανείες αποδεικνύουν και φανερώνουν ότι,  όταν αγαπάς βγαίνεις στους δρόμους και διακηρύττεις  την αγάπη σου.  Ότι,  όταν αγαπάς το Χριστό κάνεις συλλαλητήρια, συλλαλητήρια αγάπης και ειρήνης. Αυτό είναι Λιτανείες,  ένα συλλαλητήριο αγάπης, ειρήνης, συγχώρεσης, καταλλαγής  και ευλογιάς.

Βγαίνουμε στους δρόμους με τα Εικονίσματα των Αγίων για να ευλογήσουμε τους πάντες και αυτούς που πιστεύουν και αυτούς που δεν πιστεύουν και αυτούς που έχουν αμφιβολίες και αυτούς που έχουν ισχυρή μέσα τους πεποίθηση, όλους ανεξαιρέτως και αυτούς που μπορεί να λοιδορούν τους Αγίους και αυτούς που μπορεί να υβρίζουν την  Εκκλησία και αυτούς που την θέλουν  στο περιθώριο της Ιστορίας και αυτούς τους ευλογούμε λιτανεύοντας τις Εικόνες των Αγίων και τα Άγια των Αγίων και να μην ξεχνάμε ποτέ,  ότι κάποιοι πρόγονοί μας όταν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν σπίτια και πατρίδες προτίμησαν να πάρουν τα εικονίσματα των Αγίων μαζί τους, τα Ιερά και τα Όσια , Τέμπλα ολόκληρα κουβάλησαν για να κρατήσουν Ιστορία,  Πολιτισμό, έναν Πολιτισμό αγάπης και  προσφοράς,  έναν Πολιτισμό καλοσύνης.

Γι’ αυτό να μην είμαστε κομπλεξικοί χριστιανοί,  ούτε μίζεροι, να διατρανώνουμε την αγάπη μας να δείχνουμε αυτό που είμαστε,  να εκφράζουμε αυτό που αγαπάμε χωρίς κόμπλεξ,  χωρίς μειονεξία. Αγαπάμε τους πάντες και γι’ αυτό δεν έχουμε πρόβλημα να το φωνάζουμε. Να δοξάζουμε τον Θεό που απολαμβάνουμε Θρησκευτική Ελευθερία σε μία ευνομούμενη Πολιτεία, σε έναν κόσμο σύγχρονο και θα πρέπει να απαιτήσουμε αυτός ο κόσμος,  να σέβεται την ιδιαιτερότητά μας και την ταυτότητά μας,  δεν είμαστε εκκεντρικοί,  έχουμε πρόσωπο, έχουμε  ταυτότητα,  έχουμε παράδοση και πολιτισμό».

Απευθυνόμενος ο Ποιμενάρχης μας στον μαέστρο της Δημοτικής Φιλαρμονικής προέτρεψε:

«Μαέστρο σε παρακαλώ παίξε τον Εθνικό μας Ύμνο γι’  αυτό το λόγο,  διότι,  αυτή η Πατρίδα και αυτός ο λαός ανδρώθηκε μέσα από τις Λιτανείες  και τα Πανηγύρια της Ρωμιοσύνης και της Ορθοδοξίας.

Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους σας αδελφοί μου».

Η Ιερά Λιτανεία έκλεισε με τον Εθνικό μας ύμνο, τον οποίο παιάνισε η Δημοτική Φιλαρμονική και τον έψαλλαν άπαντες οι παρευρισκόμενοι με Εθνική υπερηφάνεια και έκδηλη συγκίνηση.

Στις Ιερές Ακολουθίες παρέστησαν: Ο συντοπίτης μας Εξοχώτατος Υπουργός των Οικονομικών κ. Χρήστος Σταϊκούρας, οι Βουλευτές Φθιώτιδος, κ. κ. Ιωάννης Οικονόμου, Γεώργιος Κοτρωνιάς, Θέμης Χειμάρας και Ιωάννης Σαρακιώτης, ο Αντιπεριφερειάρχης Φθιώτιδος κ. Ηλίας Κυρμανίδης, ο Πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου κ. Ηλίας Σανιδάς, ο Δήμαρχος Λαμιεών κ. Ευθύμιος Καραΐσκος, συνοδευόμενος από τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Γεώργιο Κυροδήμο, Αντιδημάρχους και μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου, η Δήμαρχος Στυλίδος κ. Βιργινία Στεργίου, ο Πρόεδρος του Εμπορικού Επιμελητηρίου Φθιώτιδος κ. Δημήτριος Κυρίτσης, ο τ. Δήμαρχος Λαμιέων κ. Νικόλαος Σταυρογιάννης, ο τ. Νομάρχης Φθιώτιδος κ. Αθανάσιος Χειμάρας, ο Γενικός Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής Στερεάς Ελλάδος Υποστράτηγος Γεώργιος Κανέλλος, ο Διοικητής του ΚΕΥΠ Ταξίαρχος Αρίστος Περρής, ο τ. Διευθυντής του Ιδιαιτέρου Γραφείου του τ. Πρωθυπουργού κ. Κωνσταντίνου Καραμανλή κ. Κωνσταντίνος Σταϊκούρας, εκπρόσωποι άλλων φορέων,  Πρόεδροι Πολιτιστικών Συλλόγων της πόλεως, καθώς και αντιπροσωπεία μαθητών των Σχολείων της Ενορίας.

Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου