Γραφικό, αρχοντικό και φινετσάτο, το Γαλαξίδι θυμίζει στεριανό «νησάκι». Μια γοητευτική πινελιά ανάμεσα στο βουνό και στη θάλασσα…
Η μικρή θαλασσινή πολιτεία της Φωκίδας σε συνεπαίρνει με την μαγεία που ξεπηδά σε κάθε σου βήμα και η αύρα του σε ταξιδεύει σε χρόνους αλλοτινούς, τότε που οι τολμηροί καπεταναίοι του, έγραφαν ένδοξη ιστορία σε όλη τη Μεσόγειο.
Επιμέλεια: Λίλιαν Χαχοπούλου
Φωτό, Drone : Πάνος Κατσώνης
Ξεκινάμε τη βόλτα μας λίγο πριν την ανατολή του ήλιου, από τα γραφικά καντούνια του. Αρχοντικά καπετανόσπιτα του 18ου και 19ου αιώνα στον οικισμό που έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος, μαρτυρούν την αίγλη που έζησε το Γαλαξίδι. Σαν να σου διηγούνται ιστορίες από τα ταξίδια, τους ταρσανάδες, και τους ηρωικούς αγώνες των Ελλήνων απέναντι στους Τούρκους.
Χρωματιστά παραθυρόφυλλα, μπαλκόνια «χαμένα» ανάμεσα σε βουκαμβίλιες και αυλές περίτεχνα στρωμένες με βότσαλα, μοσχοβολούν παράδοση και αγάπη για ετούτη την κληρονομιά.
Πανέμορφα νεοκλασικά που κοιτάς με δέος και τα μάτια δεν χορταίνουν εικόνες.
Σε ένα από αυτά, στο λεγόμενο καπεταναϊκο του Αγγελή, σήμερα στεγάζεται το Λαογραφικο Μουσείο. Πίνακες και μοντέλα των γαλαξιδιώτικων ιστιοφόρων και εκθέματα ναυπηγικής διηγούνται την ιστορία του Γαλαξιδιού στους αιώνες
Μερικά βήματα πιο μακριά το σπίτι του παλιού Δημάρχου Δεδούση Χαρδαβέλλα, κομψοτέχνημα του 19ου αιώνα, με ζωγραφισμένα ταβάνια που λέγεται πως φιλοτέχνησαν Ιταλοί ζωγράφοι.
Οδεύουμε προς τον Κάβο και τον Χηρόλακα, πάνω από τον Ναυτικό Όμιλο. Ανάμεσα σε δύο κόλπους η πλατεία Ευθύμη Βλάμη με την προτομή του σπουδαίου γιατρού και πρωτεργάτη της ίδρυσης της Ναυτικής Πινακοθήκης και του Μουσείου Γαλαξιδίου.
Συνεχίζουμε στην πλατεία Ηρώων, που άλλαξε το παλιό της όνομα «Μανουσάκια» για να φιλοξενήσει το μνημείο των Ηρώων στο κέντρο της.
Εδώ βρίσκεται το «Μέγα Ωρολόγιον» της πόλης, δωρεά της οικογένειας Σιδηρόπουλου το 1908. Η εκκλησία εντυπωσιάζει με το μέγεθός της, ενώ άξιο προσοχής είναι το περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο καμωμένο από χέρια ηπειρωτών μαστόρων, πιθανόν του Μετσοβίτη μάστορα Μόσχου.
Εξίσου εντυπωσιακή παρά την απλότητα της η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, του 1847, με ένα στοιχείο που την κάνει ξεχωριστή. Το ηλιακό ρολόι. Το 1911 ο Γαλαξιδιώτης καπετάνιος Ηλίας Σκούρτης, εξαιρετικός γνώστης αστρονομίας, σκάλισε στο μαρμάρινο δάπεδο της Αγίας Παρασκευής Γαλαξιδίου έναν ζωδιακό κύκλο –ηλιοτρόπιο. Με τη βοήθεια μιας απλής τρύπας στην στέγη της εκκλησίας δημιουργήθηκε το ηλιακό ημερολόγιο: Στις 12 ακριβώς κάθε μέρα, μέσα από την ειδικά φτιαγμένη τρύπα στην οροφή του ναού, τρυπώνει μια αχτίνα του ήλιου και δείχνει ακριβώς την ημερομηνία, πάνω στον ζωδιακό κύκλο!
Το μεσημέρι μας βρίσκει στα μαγαζιά της παραλίας, με θέα τα ιστιοφόρα ανακαλύπτουμε τις ξεχωριστές γεύσεις του Γαλαξιδιού. Διάσημο τοπικό γλυκό, το ραβανί με ρύζι που ακόμα και σήμερα ψήνεται στο μπακιρένιο ταψί. Ελιές από τον ξακουστό ελαιώνα των Δελφών, τυροκομικά της Βουνιχώρας αλλά και από το τυροκομείο του χωριού, κατσικίσια κεφαλογραβιέρα, βοτανοτύρι και γιαούρτι Παρνασσού. Μαρμελάδες και ξεχωριστά γλυκά του κουταλιού. Και ψάρια που ψήνονται στα κάρβουνα και με το άρωμα τους συναγωνίζονται τους ψαράδες για το ποιος τελικά θα σου διηγηθεί καλύτερα, ιστορίες θαλασσινές…
Έπειτα από μια κουραστική ημέρα το μικρό δασάκι είναι ο ιδανικός προορισμός για μια χαλαρωτική απογευματινή βόλτα. Ανάμεσα στα δέντρα συναντάμε μια προτομή. Είναι αφιερωμένη στον δάσκαλο που το 1924 εμπνεύστηκε την δημιουργία του δάσους και μαζί με τους μαθητές του, φύτεψαν τα πρώτα δέντρα.
Επιστροφή στο λιμανάκι του Χηρόλακα, που πήρε το όνομα του λένε, από τις χήρες των ναυτικών που πήγαιναν να κλάψουν τους αγαπημένους τους, που πήρε μαζί της για πάντα η θάλασσα.
Το σούρουπο εδώ είναι μαγικό. Το ηλιοβασίλεμα συγκλονιστικό. Οι ακτίνες βυθίζονται στα διάφανα νερά του Κρισσαίου κόλπου και το δειλινό βάφει στα ρόδινα τα αρχοντικά, τους λόφους, τον ορίζοντα…
*Το Γαλαξίδι απέχει 99χλμ από την πρωτεύουσα της Στερεάς Ελλάδος, την Λαμία. Για την ακρίβεια 1ώρα και 15 λεπτά
