“Τι πάθανε οι Άγγλοι”;

Η μεγάλη Βρετανία, μία από τις παλαιότερες και ισχυρότερες δημοκρατίες του κόσμου και ασφαλώς ένας από τους σημαντικότερους κρίκους της Δύσης, βρίσκεται σε περίοδο μεγάλης αναταραχής.

Η οικονομία της αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα και ταυτόχρονα αλλάζει πρωθυπουργούς σαν τα πουκάμισα. Σε λίγο είναι ικανοί να μιλάμε για το πρωθυπουργό της εβδομάδας.

Και όλα αυτά σε μία χώρα, πού από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και μετά, τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα των συντηρητικών και των εργατικών, με εναλλαγές στην εξουσία, κυβέρνησαν αδιατάρακτα, θεμελιώνοντας μία στερεή Δημοκρατία.

Τι συνέβη λοιπόν; Τι έγινε ξαφνικά και η φλεγματική αγγλική πολιτική σκηνή μετατρέπεται σιγά-σιγά σε ευχάριστη κωμωδία;

Προφανώς η απάντηση δεν είναι εύκολη. Κι ούτε ευελπιστούμε ότι σε ένα τόσο μικρό κείμενο μπορούμε να κάνουμε μία ανάλυση σε βάθος. Όμως για σκεφτείτε ένα από τα στοιχεία που άλλαξαν τα τελευταία χρόνια και πιθανά να δίνουν μία πρώτη απάντηση.

Και ποιο είναι αυτό; Μα το BREXIT. Θυμηθείτε πριν από λίγα μόλις χρόνια τη μεγάλη μάχη που έγινε στη μεγάλη Βρετανία για το αν η χώρα θα φύγει ή όχι από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Οι λαϊκιστές που τότε έλεγαν ότι πρέπει να φύγει η Αγγλία από την Ευρωπαϊκή Ένωση έταζαν λαγούς με πετραχήλια. Έλεγαν για τα πλεονεκτήματα της εξόδου και τονίζαν πόσο καλύτερα θα περνάει ο λαός εκτός των τειχών της ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στην Αγγλία βέβαια δεν είχαν μνημόνια οπότε δεν χρειάστηκε να τα σκίσουν όπως υποσχονταν στην πατρίδα μας οι δικοί μας λαϊκιστές.

Από ότι φαίνεται όμως ο λαϊκισμός με την οποία του μορφή έχει παντού τα ίδια αποτελέσματα. Στην αρχή χαϊδεύει τα αυτιά αυτών που είναι έτοιμοι να ακούσουν τα ψέματα του και στο τέλος οδηγεί σε πολιτική αστάθεια και οικονομικό μαρασμό. Άντε και καμιά ακροδεξιά όπως έχουμε δει σε κάποιες χώρες της Ευρώπης.

Τώρα θα μου πείτε ότι όλοι αυτοί έχουν εκλεγεί δημοκρατικά και με τις ψήφους των πολιτών. Αλλά μήπως στο όνομα της δημοκρατίας δεν έχουν γίνει μερικά από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας;

Νομίζω ότι η μεγάλη Βρετανία, που κινδυνεύει σήμερα να μετατραπεί σε αδύνατο κρίκο της Δύσης, αποτελεί ένα καλό παράδειγμα το τι μπορεί να συμβεί όταν δεν υπάρχει υπευθυνότητα. Και από τα κόμματα και από τους πολίτες.

Καλημέρα σας