Ώστε λοιπόν ανύπαρχτος…
και προπαντός απρόβλεπτος
αιωνίως απρόβλεπτος
Σωτήρης Σαράκης, Στις προθήκες
Κακώς έχει ειπωθεί ότι τα ΑΕΙ και γενικότερα ο χώρος της Ανώτατης Εκπαίδευσης δεν πιστεύει και δεν εφαρμόζει την αριστεία. Απλώς πολιτικοί και πανεπιστημιακοί έχουν μιά ιδιαίτερη αντίληψη για «το τι είναι αριστεία».
Επτά παραδείγματα επιστημονικής φαντασίας:
1. Πεθαίνει πλήρης ημερών ένας ακαδημαϊκός και κλαίνε 5-6 καθηγητές οι οποίοι ήσαν βέβαιοι (;) [ανεξαρτήτως της αξίας του καθενός] ότι θα ’«τους έκανε- με την επιρροή του- αθάνατους»
2. Συντηρητικός Πρύτανης βοηθάει το Υπουργείο Παιδείας σε σχέδια διαμελισμού πανεπιστημίων και … ως εκ θαύματος…παρατείνεται η θητεία του για ένα εξάμηνο
3. Δήμαρχοι που διαφωνούσαν δημόσια για τον ακαδημαϊκό σχεδιασμό του Υπουργείου Παιδείας στην Περιφέρειά τους, μόλις έλαβαν τη διαβεβαίωση (;) ότι θα στηριχθούν κομματικά για να επανεκλεγούν … αιφνιδίως κι αναιτιολογήτως … άλλαξαν γραμμή πλεύσης
4. Η νομοθεσία για τη συμμετοχή των ομότιμων καθηγητών σε τριμελείς επιτροπές αλλάζει συνεχώς ανάλογα με το «ποιός κρίνεται» τη συγκεκριμένη περίοδο
5. Πρυτάνεις και Καθηγητές διώκονται [πειθαρχικά ή ποινικά] όχι με βάση το αδίκημά τους αλλά σύμφωνα με τις κυβερνητικές/αντικυβερνητικές απόψεις τους
6. Χαρίζονται υπεξαιρεθέντα χρήματα/αμοιβές σε καθηγητές ΑΕΙ πλουσίων σχολών και μένουν άναυδοι οι υπακούσαντες το νόμο καθηγητές φτωχών σχολών
7. Άλλα διαμείβονται στις συνόδους των Πρυτάνεων κι άλλα λέγονται στις συνεντεύξεις Τύπου. Προφανώς κάποιος ψεύδεται.
Όσοι λοιπόν «πιστοί» ερευνήσατε. Όσοι «ευχάριστοι» θυμηθείτε ότι η αχαριστία είναι ίδιον των εκάστοτε κυβερνώντων.
ΥΓ.«Για γόρδιες λύσεις να μιλάμε τώρα;» [Γιώτα ΤριανταφυλλοπούλουΚόμη, Με τη Μέθοδο του Υλοτόμου]
το άρθρο του Γιάννη Πανούση δημοσιεύτηκε στο blog του στο huffingtonpost.gr
