Συνέντευξη σε γαλλική ιστοσελίδα παραχώρησε ο Αντονί Μουνιέ, ο οποίος εκτός από την παρουσία του στον Παναθηναϊκό και την πορεία της ομάδας του στο φετινό πρωτάθλημα ρωτήθηκε για τα περί εύνοιας του Ολυμπιακού τα προηγούμενα χρόνια απαντώντας πως δεν θέλει να τα πιστέψει.
Αναλυτικά ο Γάλλος μεσοεπιθετικός μίλησε για:
-την προσωπική του απόδοση: «Είναι αλήθεια ότι στα πρώτα παιχνίδια δεν είχα ρυθμό, αλλά πλέον νιώθω όλο και καλύτερα. Όλα πάνε καλά. Την προηγούμενη εβδομάδα νικήσαμε 1-0 τον Ολυμπιακό. Αλλά μας λείπουν τα καλά αποτελέσματα εκτός έδρας».
-την ατμόσφαιρα στο ντέρμπι των «αιωνίων»: «Δέκα, δεκαπέντε μέρες πριν το ματς, ακούγαμε τους οπαδούς να μας λένε “πολεμήστε, νικήστε για εμάς”. Έναν μήνα πριν, συνάντησα έναν πατέρα με το παιδί του. Είχε δακρύσει και μου έλεγε “πρόσεχε, μην κάνεις τίποτα πριν από το ντέρμπι, φάε προσεκτικά, ξεκουράσου, μην ξενυχτάς, πρέπει να νικήσουμε αυτό το ματς με κάθε κόστος”. Το γήπεδό μας είναι μικρό, αλλά θα μπορούσε να έχει 40-50.000 θεατές σε αυτό το ματς. Νικήσαμε και μας επιτρέπει να έχουμε ησυχία μέχρι τη ρεβάνς του δεύτερου γύρου, αν και ξέρουμε ότι παίζουμε σε μία μεγάλη ομάδα και πρέπει να νικάμε κάθε εβδομάδα».
-τις… συνέπειες σε αρνητικό αποτέλεσμα: «Οι υπεύθυνοι με είχαν προειδοποιήσει ότι εάν δεν νικούσαμε, ίσως μέναμε στο γήπεδο για 2-3 ώρες προτού φύγουμε. Στο παρελθόν, οπαδοί του Παναθηναϊκού περίμεναν τους παίκτες στο προπονητικό κέντρο μετά από ντέρμπι. Ίσως να μου συμβεί κι εμένα μετά το ντέρμπι στο δεύτερο γύρο».
-τα περί εύνοιας του Ολυμπιακού τα προηγούμενα χρόνια: «Τα έχω ακούσει όλα αυτά, αλλά δεν θέλω να τα πιστέψω. Ελπίζω να έχουν περάσει. Μέχρι τώρα, πάντως, δεν είχαμε κανένα πρόβλημα με τη διαιτησία».
-το λόγο που επέλεξε τον Παναθηναϊκό: «Είχα μια δύσκολη χρονιά και δεν έπαιξα στην Ιταλία. Ο Παναθηναϊκός μου συστήθηκε γρήγορα και η ομάδα έπρεπε να πουλήσει κάποιους παίκτες προτού κλείσουμε. Έτσι είχα χρόνο να το σκεφτώ και υπέγραψε τριετές συμβόλαιο. Μίλησα με τον Σισέ και τον Γκοβού, που έπαιξαν εδώ. Μου μίλησαν για την ποιότητα ζωής στην Αθήνα και μετά από μερικούς μήνες, μπορώ να πω ότι είχαν δίκιο. Η ομάδα έχει έναν μεταφραστή που μιλάει κάθε γλώσσα, αν και δεν έρχεται κάθε μέρα στην προπόνηση, όμως ξέρω αγγλικά. Μερικοί παίκτες μιλάνε ιταλικά. Ο προπονητής μιλάει γαλλικά, από την περίοδο που είχε παίξει στη Χάβρη. Μαθαίνω και μερικές ελληνικές λέξεις στα αποδυτήρια».
πηγή zougla
