Με ελεύθερη πρόσβαση αρχών και μυστικών υπηρεσιών σε σωρεία προσωπικών δεδομένων… και εκτός Αγγλίας!
Όπως δείχνουν τα πράγματα ο George Orwell ήταν όχι μόνο προφητικός, αλλά και… αισιόδοξος σε σχέση με τα δυστοπικά που πίστευε στην δεκαετία του ’50 πως θα ισχύουν στις μελλοντικές κοινωνίες: το 2017 προδιαγράφεται ήδη ως η πιθανώς χειρότερη χρονιά στην ανθρώπινη ιστορία για την ιδιωτικότητα, την προστασία του προσωπικού απορρήτου και τις ελευθερίες της προσωπικής ζωής του καθενός μας. Και εξελίξεις όπως αυτή που είχαμε χθες στην Βρετανία, όπου ψηφίστηκε και εγκρίθηκε ο πολυσυζητημένος νόμος ερευνητικών δυνατοτήτων (Investigatory Powers Bill ) για τις αγγλικές αρχές και μυστικές υπηρεσίες, μόνο επιβεβαιώνουν αυτήν την πεποίθηση πρακτικά.
Οι νέες διατάξεις στην ουσία νομιμοποιούν την παρακολούθηση των τηλεπικοινωνιών και της Δικτυακής πρόσβασης για το σύνολο των Βρετανών πολιτών (! ), με λεπτομερή στοιχεία για τα Web sites που επισκέπτονται, τα apps που χρησιμοποιούν στα κινητά τους και τις κλήσεις που κάνουν να διατηρούνται για ένα τουλάχιστον έτος υποχρεωτικά από τους παρόχους σχετικών υπηρεσιών. Δημιουργείται έτσι μία αληθινά τεράστια βάση προσωπικών δεδομένων, στην οποία η αστυνομία και οι μυστικές υπηρεσίες του Ηνωμένου Βασιλείου θα έχουν απεριόριστη πρόσβαση ανά πάσα στιγμή και μάλιστα χωρίς την ανάγκη κανενός εντάλματος έρευνας (! ). Τα σχετικά αιτήματα θα επεξεργάζεται… ένας και μόνο αξιωματικός υπηρεσίας – ουσιαστικά “τροχονόμος” τους – κι όχι κάποιο δικαστικό ή άλλο νομικό σώμα.
Ο νόμος αυτός επεκτείνεται και πέρα από τα σύνορα της Αγγλίας, ωστόσο: αναγνωρίζει στις βρετανικές αρχές και μυστικές υπηρεσίες το δικαίωμα να παραβιάζουν (hack ) τα κινητά τηλέφωνα και τους προσωπικούς υπολογιστές ανθρώπων οπουδήποτε στον κόσμο προκειμένου να αποσπάσουν στοιχεία από τις συσκευές αυτές. Επειδή προφανώς οι Βρετανοί δεν… ζουν μόνοι τους στη Γη, τις εγκρίσεις για τέτοιες ενέργειες θα πρέπει να δίνει ελεγκτικό δικαστικό σώμα και ο γενικός γραμματέας της εκάστοτε κυβέρνησης – όμως, και πάλι, οι “λόγοι εθνικής ασφάλειας” που θα επικαλείται συνήθως η όποια αρχή ζητά να παραβιάσει τέτοιες προσωπικές συσκευές είναι τόσο ασαφώς προσδιορισμένοι ώστε πρακτικά να καλύπτουν πάρα πολλά σενάρια χρήσης αυτών των μηχανισμών. Ως συνήθως δηλαδή, αλλά σε… παγκόσμια κλίμακα.
Αξιοσημείωτη στον παραπάνω μηχανισμό είναι η διάταξη που προβλέπει όχι μόνο την “στοχευμένη” παρακολούθηση ατόμων και παραβίαση των συσκευών τους, αλλά και “διευρυμένη” σε συγκεκριμένες συνθήκες. Πόσο “διευρυμένη”; Οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες δηλώνουν πως δεν θα διστάσουν να παραβιάσουν τα κινητά όλων των ανθρώπων σε μία μικρή πόλη (! ) ή το σύστημα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου οποιουδήποτε κράτους (!! ) αν κρίνουν πως αυτό είναι απαραίτητο. Πρόκειται, φυσικά, για την λεγόμενη “μαζική παρακολούθηση” (bulk surveillance ) την οποία αποκάλυψε ο Edward Snowden το 2013, με τη διαφορά πως οι Βρετανοί δεν θα το κάνουν πια κρυφά, αλλά… φανερά και νομότυπα.
Με τις ΗΠΑ να έχουν ήδη προχωρήσει σε κάτι τέτοιο προ Donald Trump, κανείς μας δεν θέλει να φαντάζεται πού εκείνες θα μπορούσαν να φτάσουν υπό την δική του ηγεσία όταν οι Βρετανοί νομιμοποιούν με αυτόν τον τρόπο την μαζική παρακολούθηση (αποδεδειγμένα καταπατώντας τις αρχές προσωπικής ελευθερίας του συντάγματος και των δύο χωρών ). Δυστυχώς για όλους μας, τους επόμενους μήνες θα το διαπιστώσουμε και αυτό. Έως τότε…
