O Αμερικάνος ποιητής Άλεν Γκίνσμπεργκ είπε κάποτε: “Όποιος ελέγχει τα Μέσα Ενημέρωσης και την εικόνα, ελέγχει τον πολιτισμό”, παραφράζοντας και επικαιροποιώντας θα συμπληρώσω: “…όποιος ελέγχει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ελέγχει την μάζα”!
Για χιλιάδες χρόνια οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις χτίζονταν αποκλειστικά στην άμεση διαπροσωπική επικοινωνία. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτέλεσαν έναν επιταχυντή αυτών και ένα ουσιαστικό εργαλείο ταχείας διάδοσης της πληροφορίας. Το πρόβλημα προκύπτει όταν αυτά μετασχηματίζονται σε όπλο για την άμεση αποτύπωση της αποδοχής του λαϊκισμού. Σήμερα τα social media είναι σε ένα σημαντικό «βήμα» για κόμματα και υποψηφίους, το οποίο επιτρέπει εύκολη και φτηνή προώθηση των θέσεών τους σε ευρύτατο κοινό, άμεση διάδραση με τους πολίτες και φυσικά αντιπαράθεση με αντιπάλους.
Η μάχη των πολιτικών για την κάλπη είναι σε πλήρη εξέλιξη και παράλληλα έχει «φουντώσει» και μία άλλη: εκείνη του… like-ισμού.
Ο σπουδαίος Μάνος Χατζιδάκις είχε αιρετικές ιδέες και πολλοί σύγχρονοι μελετητές του, καθώς και δημοσιογράφοι έχουν αναρωτηθεί για την πραγματική πολιτική ταυτότητά του, είχε πει όμως κάτι το οποίο δεν αμφισβητήθηκε από κανέναν: «Δύο είναι οι εχθροί της πολιτικής και του πολιτισμού: Ο λαϊκισμός και ο ελιτισμός»! Για να το κάνουμε πιο απλό και συγκεκριμενοποιώντας τον προβληματισμό στο πρώτο του σκέλος, οφείλει κανείς να ξεκαθαρίσει κατ’ αρχάς τη βασική διαφορά ανάμεσα στην αυθεντική λαϊκότητα και στην κατ’ επίφαση έκφρασή της μέσω του λαϊκισμού. Ενώ δηλαδή οτιδήποτε προέρχεται από το λαό, κρίνεται αναγκαίο να του ανήκει και να υπάρχει προς όφελός του, παρατηρούνται έντονες προσπάθειες οικειοποίησής χωρίς ουσιαστική αντιπροσώπευσή του.
Εδώ όμως μπαίνει ένα άλλο ερώτημα με δύο υποερωτήματα. Πως η τεχνολογία επιδρά στην άσκηση της πολιτικής (;) σήμερα και πως ο λαϊκισμός μέσω αυτής είναι ικανός να πάρει επικίνδυνες διαστάσεις; Η εξασφάλιση κάποιων likes είτε λόγω ενός ιδιότυπου savoir vivre εντός των μέσων δικτύωσης είτε ως ένδειξη καλής διαγωγής απέναντι σε κάθε μορφής εξουσία παρέχει εσφαλμένα συμπεράσματα (σε ένα μεγάλο βαθμό). Αν μάλιστα το εξετάσουμε στην ακραία μορφή του περιλαμβάνει ενδελεχείς ελέγχους των προσώπων που επιδοκιμάζουν τους εξουσιάζοντες ή τους αντιπάλους ακόμη και παρεμβάσεις μέσω προσωπικών μηνυμάτων στις αντίθετες απόψεις. Με άλλα λόγια, οι σύγχρονες δυνατότητες της άσκησης πολιτικής μέσω “facebook” ή “twitter” πιθανόν να προκαλέσουν ψεύτικες εντυπώσεις και ετεροκατευθυνόμενο κλίμα, χωρίς -επαναλαμβάνω- να σημαίνει ότι η σοβαρή και μετριοπαθής χρήση -μέσω επιχειρημάτων και πολιτικών θέσεων- των Μ.Κ.Δ δεν μπορεί να δώσει και σωστές εικόνες και απόψεις. Να θυμάστε πάντοτε! Υπερβολή=λαϊκισμός…
Φίλες και φίλοι υποψήφιοι και υποψήφιες σε κάθε μετερίζι μην προσπαθείτε μέσω “συνθημάτων” και σκόπιμου αποπροσανατολισμού
μέσω άτοπων επικλήσεων στο συναίσθημα, να προβάλλεται την εικόνα σας. Καλό θα ήταν να έχετε επιχειρήματα, θέσεις και προτάσεις!
Από τους σχηματισμούς νέων πολιτικών φορέων έως τις προγραμματικές θέσεις και τις προεκλογικές εκδηλώσεις, τα πάντα γίνονται πρώτα γνωστά από τιτιβίσματα και status και μετά μέσω επίσημων δελτίων Τύπου, που τείνουν να τεθούν σε δεύτερη μοίρα. Οι λογαριασμοί και τα προφίλ λειτουργούν ως ηλεκτρονικά φυλλάδια και αφίσες, ως διαφημιστικό υλικό, ως μέσο άμεσου σχολιασμού των όποιων εξελίξεων. Και όλα αυτά είναι ιδιαιτέρως θετικά.
Σε αυτό το σημείο να τονίσω το εξής: Όταν εκείνος ο οποίος πολιτεύεται πράττει με αρχή και τέλος μόνο την προσωπική του εικόνα, ενώ μάλιστα την ίδια στιγμή λίγο πιο δίπλα από το δικό του “φαίνεσθαι” καλούμαστε ως κοινωνία να αντιμετωπίσουμε πραγματικά προβλήματα απτού περιεχομένου εκεί το πράγμα καταντά ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ! Αντί λοιπόν φίλες και φίλοι υποψήφιοι και υποψήφιες -σε κάθε μετερίζι- να προσπαθείτε μέσω “συνθημάτων” και σκόπιμου αποπροσανατολισμού
μέσω άτοπων επικλήσεων στο συναίσθημα, να προβάλλεται την εικόνα σας, καλό θα ήταν να έχετε επιχειρήματα, θέσεις και προτάσεις! Χρειάζεται λόγος πολιτικός, ο οποίος θα υπερασπίζεται δικαιώματα και διεκδικήσεις, δίχως να χαϊδεύει αυτιά δρώντας αυταρχικά στο όνομα του απλού πολίτη. Χρειάζεται σαφής πολιτική στάση, η οποία θα εξασφαλίζει την κυριαρχία αυτού με απόλυτα διαφανείς συμμετοχικές διαδικασίες…
Το διακύβευμα των επικείμενων αυτοδιοικητικών εκλογών φαίνεται πως δεν θα αφορά τις κομματικές και παραταξιακές διαφοροποιήσεις, ούτε τη σύγκρουση παλαιού και του νέου με αυστηρά ηλικιακά κριτήρια, αλλά τη σκληρή μάχη μεταξύ των λαϊκιστών – πελατοκρατών και της ανάγκης ύπαρξης μιας συλλογικής προσπάθειας σε μια νέα πολιτική κουλτούρα χωρίς λογικές πολιτικής καθυστέρησης και προσωπολατρίας στα όρια της γελοιότητας. Αυτό δεν ωφελεί πουθενά! Στο χέρι μας είναι η επιλογή αυτής της αλλαγής!
Καταλήγοντας υπάρχει και μια ακόμη παγίδα. Αυτή είναι οι ψευδαισθήσεις που δημιουργούν τα social media σχετικά με την απήχηση ενός υποψηφίου και των θέσεών του. Τα μέσα αυτά δίνουν σαφώς μία εικόνα των τάσεων που επικρατούν στην κοινή γνώμη. Θα πρέπει, όμως, όλοι να συνειδητοποιήσουν ότι δεν συμμετέχει σε αυτά ολόκληρη η κοινωνία. Απλά αναρωτηθείτε κάτι απλό όλοι εσείς που πολιτεύεστε: τα likes ισοδυναμούν με ψήφους;
Η απάντηση δυστυχώς θα σας χαλάσει την συνέχεια της ημέρας σας…
ΠΑΝΤΑ ΕΥΣΤΟΧΟΣ ΚΑΙ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΣ ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΝΟ