Δεν είναι καθόλου τυχαίο που αποκαλούσαν τον τύραννο Στάλιν : «πατερούλη». Καθόλου τυχαίο που στα ολοκληρωτικά καθεστώτα προάγουν την πατρική εικόνα του μεγάλου ηγέτη που καθοδηγεί τον Λαό. «Μεγάλο Τιμονιέρη» λέγανε τον Μάο. Οι ναζήδες έλεγαν ότι ο φύρερ είναι «παντρεμένος με τη Γερμανία».
Είναι δε ανησυχητικό που κι εμείς ψάχνουμε κάποιον «να μας σώσει».
Η ρομαντική εικόνα μιας ουτοπικής Πολιτείας που θα καθοδηγείται από σοφούς πατερούληδες δεν είναι απλώς ανέφικτη. Είναι επικίνδυνη. Και αυτό διότι οι πατερούληδες δεν δέχονται την αντίθετη άποψη. Απαιτούν να προσκυνάμε με ευλάβεια την αυθεντία τους και, φυσικά, είναι γνωστή η βία και η απανθρωπιά που τους χαρακτηρίζει.
Όσοι έχουμε αντικρύσει το φως της Αστικής Δημοκρατίας, όσοι έχουμε μάθει να συνομιλούμε και να σκεφτόμαστε ελεύθερα, όσοι καλομάθαμε στην Ευρώπη της ανοχής, του Κράτους Δικαίου και της Ελευθερίας, δύσκολα θα δεχτούμε ξανά πατρικές φιγούρες που ως παντοδύναμοι ηγέτες θα έρθουν να μας τραβήξουν από έξω από το «βαθύ πηγάδι».
Όσοι αντικρύσαμε το φως της έλλογης συζήτησης με επιχειρήματα, δεν θα ξαναγυρίσουμε στην επιβολή και την τρομοκρατία των υπογείων της Ασφάλειας, της Σοβιετίας ή της Γκεστάπο. Γι’ αυτό και βλέπουμε γενναίους Δικαστές να βγάζουν το φίδι από την τρύπα στις μεγάλες Αστικές Δημοκρατίες των Η.Π.Α και της Μεγάλης Βρετανίας, όταν οι ανεύθυνοι ηγέτες τους καταπάτησαν κάθε έννοια Κοινοβουλευτικής νομιμότητας.
Η ειδυλλιακή αυτή εικόνα δεν έρχεται χωρίς τίμημα. Τίποτα καλό σε αυτόν τον κόσμο δεν έρχεται χωρίς τίμημα. Όπως λέει το υπέροχο τραγούδι: «ό,τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο». Έτσι και η υπερήφανη Κοινοβουλευτική μας Δημοκρατία. Έτσι και η Ευρώπη μας. Ο πιο φιλελεύθερος και προοδευτικός συνασπισμών Κρατών στην Ιστορία της Ανθρωπότητας.Ένας χώρος ανοχής στον συνάνθρωπο και Κράτους Δικαίου.
Το τίμημα, λέγεται «προσωπική ευθύνη». Ο κάθε Πολίτης της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας αλλά ακόμα και της μικρής μας Πόλης έχει ευθύνη. Δεν περιμένει από τους αρχόντους να του λύσουν τα θέματά του. Διεκδικεί, συζητά, ψηφίζει, συμμετέχει. Σέβεται την Πόλη. Δεν τη μετατρέπει σε σκουπιδαριό. «Κοκαλώνει» το αυτοκίνητο στις Διαβάσεις Πεζών και αφήνει ελεύθερες τις θέσεις Αναπήρων ακόμα κι αν όλες οι θέσεις είναι κενές. Δεν επιτρέπει την καταπάτηση των δικαιωμάτων των ευρισκόμενων σε αδυναμία συμπολιτών μας, γυναικών, μεταναστών, ομοφυλοφίλων, αναπήρων, παιδιών. Και ,φυσικά, δεν επιτρέπει να κακοποιούνται ζωάκια αλλά απαιτεί και την εφαρμογή του Νόμου σχετικά με τα επικίνδυνα αδέσποτα.
Ατελείωτος ο κατάλογος των πράξεων προσωπικής ευθύνης που οφείλουμε να κάνουμε πραγματικότητα για να διαφυλάξουμε τον φιλελεύθερο Δημοκρατικό χώρο της Ευρώπης μας. Το βασικότερο όμως είναι η μη ανοχή της βίας και της απειλής βίας. Ανεχόμαστε όλους τους Συμπολίτες μας. Δεν ανεχόμαστε όμως όσους προσπαθούν εμπράκτως και βιαίως να καταλύσουν τη Δημοκρατία μας.
Και δεν χρειαζόμαστε κανέναν «πατερούλη» για να το κάνει εξ’ονόματός μας. Μπορούμε και μόνοι μας
