Εντός του Ιερού Ναού της Παναγίας Ελευθερώτριας στην Κηφισιά τελέστηκε η κηδεία του δημοσιογράφου και εκδότη Θέμου Αναστασιάδη.
Όλοι ήταν εκεί.
Πλήθος βουλευτών, Υπουργών και γενικά επιφανών προσώπων της πολιτικής ηγεσίας του τόπου, σύσσωμος ο δημοσιογραφικός κόσμος, μερικοί από τους μεγαλύτερους Ποινικολόγους της χώρας, εκπρόσωποι μερικών από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες της Ελλάδος, συγγενείς και φίλοι.
ο δικηγόρος
Κωνσταντίνος
Χ. Γώγος
Όλοι ήταν εκεί για να υπενθυμίσουν και δείξουν με τον πλέον σαφή τρόπο το σεβασμό τους σε έναν άνθρωπο που κατάφερε να «παίξει» ένα καθοριστικό και ηγετικό ρόλο στο χώρο της ενημέρωσης.
Και ενώ από τη μία βλέπεις αυτή την εικόνα, από την άλλη στο σκοτεινό χώρο της ανωνυμίας του ίντερνετ αντικρίζεις μερικούς λίγους, οι οποίοι με την είδηση του θανάτου αποφασίζουν να βγάλουν όση χολή τους έχει απομείνει, εξυβρίζουν, χλευάζουν, συκοφαντούν.
Φαίνεται η οικονομική κρίση στην Ελλάδα, έφερε στην επιφάνεια μία βαθύτερη κρίση, αυτή της έλλειψη πολιτισμού, αυτή την παράλογη λογική του νεοέλληνα να εξυβρίζω ότι δεν μπορώ να φτάσω, να προσβάλλω όποιον πέτυχε κάτι παραπάνω από εμένα, να φθονώ όποιον είναι επιτυχημένος.
Δε χρειάζεται κανείς να φτάσει στο άλλο άκρο, στη λαϊκή αντίληψη ο νεκρός δεδικαίωται. Άλλωστε, και αυτή η φράση εσφαλμένα χρησιμοποιείται στις μέρες μας αφού ο Απόστολος Παύλος ανέφερε «ο αποθανών δεδικαίωται από της αμαρτίας» και η φράση του αποτελούσε τη νέκρωση της αμαρτίας διά της βαπτίσεως.
Ωστόσο, ο θάνατος ενός νέου ανθρώπου θα έπρεπε να μας ευαισθητοποιεί αναλογιζόμενοι αν μη τι άλλο το πένθος των δικών του ανθρώπων.
Εν κατακλείδι, για το έργο που αφήνει πίσω τους ο οιαδήποτε, ο καθένας έχει το δικαίωμα να σχολιάσει, να κρίνει και αν διαφωνεί να κατακρίνει. Κανείς όμως δεν έχει το δικαίωμα να εξυβρίζει και να συκοφαντεί. Αυτό άλλωστε επιτάσσει και το άρθρο 365 ΠΚ το οποίο ορίζει:
«Όποιος προσβάλλει τη μνήμη νεκρού με βάναυση ή κακόβουλη εξύβριση ή με συκοφαντική δυσφήμηση (άρθρ. 363) τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι έξι μηνών».
