Η επίθεση που εξαπέλυσε το Ιράν την περασμένη Τρίτη (01.10.2024) με στόχο το Ισραήλ χρησιμοποιώντας βαλλιστικούς πυραύλους, έχει σημαντικό κόστος όχι μόνο για την πλευρά που την πραγματοποίησε αλλά και για την πλευρά που κλήθηκε να αμυνθεί και να την αντιμετωπίσει.
Το Ισραήλ διαθέτει την πολυεπίπεδη αντιαεροπορική πυραυλική «ασπίδα», η οποία αποτελείται από τα συστήματα Iron Dome, David’s Sling και Arrow, διότι είναι αναγκασμένο να αναπτύσσει προηγμένες τεχνολογίες και στρατιωτικούς εξοπλισμούς για να αναχαιτίζει εναέριες απειλές από πολλαπλά μέτωπα, όπως το Λίβανο, το Ιράν και τη Συρία.
REUTERS/Amir Cohen
Η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου επικεντρώθηκε στα τεχνικά χαρακτηριστικά και στα τρομακτικά πλάνα από την κατάρριψη των εχθρικών πυραύλων από τα ισραηλινά συστήματα αεράμυνας, όμως για τους επιτελείς των IDF και του Ιράν είναι αναπόφευκτος τόσο ο απολογισμός της επιχείρησης όσο και ο υπολογισμός του οικονομικού κόστους της, όπως εξηγεί δημοσίευμα της Jerusalem Post.
Η περίπτωση του λέιζερ τύπου Iron Beam
Στην περίπτωση του Ισραήλ, το κόστος λειτουργίας, συντήρησης, τεχνικής υποστήριξης και λειτουργίας των πυραυλικών συστημάτων αεράμυνας είναι μεγαλύτερο από το κόστος κατασκευής και εκτόξευσης μιας εχθρικής ρουκέτας, για αυτό και επισπεύδει την ανάπτυξη και παραγωγή του λέιζερ υψηλής ισχύος τύπου Iron Beam, το οποίο είναι σχεδιασμένο για γρήγορη και αποτελεσματική εμπλοκή και αναχαίτιση απειλών όπως βαλλιστικοί πύραυλοι μικρού βεληνεκούς, drones και UAV διαφόρων μεγεθών.
REUTERS/Amir Cohen
Το λέιζερ που κατασκευάζει η ισραηλινή εταιρεία Rafael αναμένεται να παραδοθεί στους IDF μέχρι το τέλος του 2025 και θα κοστίζει περίπου 100.000 δολάρια, μειώνοντας σε σημαντικό βαθμό το κόστος αναχαίτισης σε λίγα μόνο δολάρια για κάθε βολή, που είναι ουσιαστικά το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας.
Σε ό,τι αφορά την πυραυλική επίθεση του Ιράν την1η Οκτωβρίου 2024, οι IDF κατέγραψαν 181 βαλλιστικούς πυραύλους, με τις ΗΠΑ να ανακοινώνουν την κατάρριψη 12 πυραύλων, από τα αντιτορπιλικά USS Bulkeley και USS Cole κλάσης Arleigh Burke, που εκτόξευσαν περίπου 12 πυραύλους επιφανείας – αέρος τύπου SM-3 (Standard Missile 3), με αποτέλεσμα ο απολογισμός να είναι περίπου 200 ιρανικοί βαλλιστικοί πύραυλοι.
Σε ποιον κόστισε περισσότερο η επίθεση ;
Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών, ένας βαλλιστικός πύραυλος με εμβέλεια από 1.500 έως 2.000 χιλιόμετρα είναι αρκετά ακριβός, με τον καθένα να κοστίζει στο Ιράν τουλάχιστον 1 εκατομμύριο δολάρια για την κατασκευή του, οπότε 200 εκατομμύρια δολάρια είναι ένα τεράστιο ποσό για την πυραυλική επίθεση που εξαπέλυσε η Τεχεράνη.
REUTERS/Ammar Awad
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Reuters, το Ιράν καταφέρνει, ακόμη και υπό διεθνείς κυρώσεις, να εξάγει πετρέλαιο αξίας 35 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, οπότε το κόστος της επίθεσης της 1ης Οκτωβρίου 2024 ισοδυναμεί με μόλις δύο ημέρες εξαγωγών πετρελαίου, μια δαπάνη την οποία μπορεί να αντέξει οικονομικά η Ισλαμική Δημοκρατία.
Ισραήλ
Από την άλλη πλευρά, οι IDF χρησιμοποίησαν πυραύλους τύπου Arrow-2 και Arrow-3, χωρίς να διευκρινίζουν αν έγινε χρήση και σε τι βαθμό, των συστημάτων David’s Sling και Iron Dome. Ένας πύραυλος τύπου Stunner που εκτοξεύεται από το σύστημα Arrow-2 κοστίζει περίπου 3 εκατομμύρια δολάρια, ενώ το βλήμα που εκτοξεύεται από το σύστημα Arrow-3 και αναχαιτίζει βαλλιστικούς πυραύλους στο διάστημα σε μεγαλύτερες αποστάσεις από τα ισραηλινά σύνορα, κοστίζει περίπου 2 εκατομμύρια δολάρια.
Επομένως, ακόμα και αν χρησιμοποιήθηκαν περίπου 180 πύραυλοι και από τα δύο συστήματα αντιβαλλιστικής προστασίας τύπου Arrow, το κόστος αναχαίτισης θα ήταν περίπου 450 εκατομμύρια δολάρια, δηλαδή το υπερδιπλάσιο κόστος από την εκτόξευση των βαλλιστικών πυραύλων του Ιράν.
newsit.gr
