Εξέχον μέλος της «τρόικας» ή της τριανδρίας των Υπουργών Επικρατείας στο νέο κυβερνητικό σχήμα που επέλεξε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, μαζί με τους κ.κ. Μάκη Βορίδη και Δημήτρη Σκέρτσο, είναι ο Σταύρος Παπασταύρου. Έμπειρος και ικανός νομικός, με επιπλέον γνώσεις γύρω από την οικονομία και τις διεθνείς σχέσεις, ο κ. Παπασταύρου επί κυβερνήσεως Αντώνη Σαμαρά, την περίοδο 2012-2014, είχε αναλάβει ρόλο διαπραγματευτή με τους δανειστές της Ελλάδας.
Εκείνη την περίοδο ωστόσο, το όνομα και η μορφή του νέου Υπουργού Επικρατείας, Σταύρου Παπασταύρου έπεσε θύμα μιας στυγερής απόπειρας δολοφονίας χαρακτήρα εις βάρος του, σκηνοθετημένη από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως αποδείχθηκε κατά την δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης. Η οποία δικαίωσε πλήρως τον κ. Παπασταύρου που είχε κινήσει ένδικα μέσα κατά του ΣΥΡΙΖΑ και των ανυπόστατων κατηγοριών περί ανάμιξής του στη «Λίστα Λαγκάρντ», τα «Panama Papers», με ψεύδη ότι ήταν δικαιούχος της περιουσίας του γνωστού επενδυτή Σαμπί Μιωνή κ.α. Η υπόληψη του κ. Παπασταύρου σπιλώθηκε και διασύρθηκε, με συκοφαντικές διαδόσεις και απροκάλυπτη διαστρέβλωση της αλήθειας γύρω από το ποιος πραγματικά είναι.
Ο Σταύρος Παπασταύρου έχει τη δική του, μεγάλη και περιπετειώδη, ιστορία. Σήμερα επανέρχεται στο προσκήνιο, ως εις εκ των τριών μελών της «τρόικας» του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη στην άρτι συσταθείσα κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Το όνομα του κ. Παπασταύρου είχε σπιλωθεί ανελέητα και συστηματικά, βάσει σχεδίου δολοφονίας χαρακτήρας εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ -όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων κατά τη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης. Καθόλου τυχαία, η περίπτωση της ανελέητης στοχοποίησης του Σταύρου Παπασταύρου, αποτελεί μία από τις πιο μελανές σελίδες της πολιτικής ιστορίας, ενδεχομένως ακόμη και από τη Μεταπολίτευση και εξής.
Σε ό,τι αφορά στα σημερινά δεδομένα, η επάνοδος στο Μαξίμου -και η δικαίωση- για τον κ. Παπασταύρου φάνταζε σαν μια βεβαιότητα τις τελευταίες ημέρες, καθώς ο ίδιος είχε ενεργή ανάμειξη στο στρατηγικό σχεδιασμό της προεκλογικής καμπάνιας του Κυριάκου Μητσοτάκη. Αθέατος και αθόρυβος, αλλά με ουσιαστική συμβολή στη διπλή νίκη της ΝΔ, ο Σταύρος Παπασταύρου προαλειφόταν για μια θέση στην προαναφερθείσα «τρόικα» των άμεσων συνεργατών του πρωθυπουργού, με ορίζοντα την τετραετία 2023-2027.
Πιθανότατα, ο κ. Παπασταύρου θα επανέλθει -τηρουμένων των αναλογιών- στα καθήκοντα που ασκούσε πριν από μια δεκαετία, αυτών του γενικού συντονιστή για τις επιμέρους πτυχές του κυβερνητικού έργου -αν και όχι πλέον με τους δανειστές της χώρας μας. Εξάλλου είναι άνθρωπος των «επικίνδυνων αποστολών», του τύπου εκείνων που κανείς άλλος δεν θα αναλάμβανε, υπό το φόβο μιας οδυνηρής αποτυχίας.
Βεβαίως, ο Σταύρος Παπασταύρου προβάλει τις προσωπικές «αποσκευές» του, όπως πχ την αποφοίτησή του με την υψηλότερη βαθμολογία από κάθε άλλον στο έτος του, παίρνοντας το πτυχίο ως ο κορυφαίος σπουδαστής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Ακολούθως, ο κ. Παπασταύρου συνέχισε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο Χάρβαρντ (με υποτροφία), ενώ έχει εργαστεί ως δικηγόρος στον ιδιωτικό τομέα, τόσο στις ΗΠΑ όσο και την Ελλάδα.
Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι οι παλιοί συμμαθητές του από το Κολλέγιο Αθηνών θυμούνται ακόμη τους ομηρικούς καβγάδες του Σταύρου Παπασταύρου με τον Μάκη Βορίδη, με τον οποίον πλέον είναι στενοί φίλοι και συνεργάτες ως Υπουργοί Επικρατείας αμφότεροι. Στα σχολικά χρόνια, όμως, Παπασταύρου και Βορίδης ήταν ιδεολογικοί εχθροί, εξαιτίας των ασύμβατων μεταξύ τους πολιτικών πεποιθήσεων. Με θητεία στο μεγάλο και ιστορικό δικηγορικό γραφείο Ζέπος-Γιαννόπουλος λόγω των λαμπρών σπουδών του στο Χάρβαρντ, θεωρείται άριστος νομικός με επαγγελματικές επιτυχίες. Πάντοτε όμως είχε πολιτικές ανησυχίες και ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια είχε ενταχθεί στην ΟΝΝΕΔ. Φίλος του μάλιστα από τα μαθητικά χρόνια λέει σήμερα ότι «ο Σταύρος δεν ήταν απλώς ένα πρόσωπο από τον χώρο της Κεντροδεξιάς που αξιοποίησε το γεγονός ότι αποφοίτησε από το Κολλέγιο Αθηνών».
Ο Σταύρος Παπασταύρου φρόντιζε ανέκαθεν να εμπλέκεται στα κοινά, ακόμη και σε επίπεδο ΕΕ, κατέχοντας υψηλόβαθμες θέσεις στο μηχανισμό του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ). Μάλιστα, ο κ. Παπασταύρου παλαιότερα είχε εκλεγεί πρόεδρος της φοιτητικής οργάνωσης του ΕΛΚ και μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του εν λόγω συνασπισμού επί μία δεκαετία.
Ασφαλής ένδειξη για το ποιος πραγματικά είναι ο Σταύρος Παπασταύρου, είναι η άποψη που είχε διατυπώσει γι’ αυτόν ο Γιάννης Στουρνάρας, νυν πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδος και τότε υπουργός Οικονομικών: «Ο Σταύρος είναι δεινός διαπραγματευτής. Ως δικηγόρος που έχει κλείσει πολλές διεθνείς συμφωνίες, έχει μάθει να μην υποχωρεί μπροστά στις απαιτήσεις των αντιπάλων». «Αυτό που κάνει ο Σταύρος, εξοντώνει τον αντίπαλό του. Με τις πολύωρες διαπραγματεύσεις μπορεί να τραβήξει μια σύσκεψη όλο το βράδυ και όλη την επόμενη ημέρα. Παίζει κατενάτσιο. Τον κουράζει τόσο, με αποτέλεσμα να τον εξαναγκάσει σε υποχώρηση».
Σε κάποια από τις ατελείωτες φάσεις της διαπραγμάτευσης, ο κ. Σταύρος Παπασταύρου είχε πει προκλητικά στον, διαβόητο για το μένος του εναντίον της Ελλάδας, Πάουλ Τόμσεν: «Τι άλλο θέλετε τέλος πάντων από εμάς, κύριε Τόμσεν; Μήπως να ξαπλώσει μπροστά σας ο πρωθυπουργός και να σας κάνει δέκα push-ups για να ευχαριστηθείτε;»
Βάπτισμα στην πολιτική
Ο κ. Παπασταύρου εισήχθη στον κόσμο της ελληνικής πολιτικής από τον κ. Ιωάννη Βαρβιτσιώτη. Ήταν αυτός που το 1999 εισηγείται και τελικά πετυχαίνει το να συμπεριληφθεί η υποψηφιότητα Παπασταύρου στο ευρωψηφοδέλτιο της Ν.Δ. το 1999. Μετά από την ευρωπαϊκή θητεία του στη Νεολαία του Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), ο Σταύρος Παπασταύρου επιστρέφει στη μάχιμη δικηγορία και παράλληλα ενεργοποιείται στις Διεθνείς Σχέσεις του κόμματος της Ν.Δ.
Στα τέλη της δεκαετίας του ’90 παντρεύεται, ωστόσο η μοίρα θα σταθεί σκληρή μαζί του: η αγαπημένη του σύντροφος θα φύγει από τη ζωή. Έκτοτε ανέλαβε να μεγαλώσει μόνος του τον γιο του.
Το 2004 ο κ. Κώστας Καραμανλής, εκτιμώντας το δίκτυο διεθνών επαφών του κ. Παπασταύρου, θα τον τοποθετήσει γραμματέα Διεθνών Σχέσεων της Ν.Δ. και στις ευρωεκλογές του 2009 θα είναι και πάλι υποψήφιος στην ένατη θέση. Ο τέως πρωθυπουργός, αν και έδωσε το πράσινο φως για το ευρωψηφοδέλτιο, ποτέ δεν τον ενέταξε στην αποκαλούμενη «ομάδα της Ραφήνας». Πολλοί πιστεύουν πως ο κ. Παπασταύρου είναι ένα ακόμα παιδί του στενού πυρήνα φίλων και των παλιών συνοδοιπόρων του κ. Σαμαρά. Ομως εκείνος ήρθε κοντά με τον πρωθυπουργό μόλις το 2009, μετά την εκλογή του τελευταίου στην προεδρία της Ν.Δ. Στα δύσκολα βέβαια απέδειξε, αν μη τι άλλο, την αξία του. Όταν η Ν.Δ. ήταν αποκλεισμένη λόγω της σθεναρά αντίθετης στάσης Σαμαρά απέναντι στο μνημόνιο και τις γερμανικές απαιτήσεις, ο κ. Παπασταύρου ήταν που έριχνε γέφυρες στις μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, αποτρέποντας την απομόνωση του κόμματος.
Η δικαίωση μετά από τη λάσπη
Σε μια ανακοίνωση που δημοσιοποίησε τον Ιούνιο του 2021, ο νυν Υπουργός Επικρατείας, Σταύρος Παπασταύρου ξεκαθάριζε οριστικά την όζουσα και μελανή υπόθεση της συκοφαντίας εις βάρος του:
«Με το απαλλακτικό βούλευμα 2723/2020 του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών, το οποίο κατέστη αμετάκλητο, ηττήθηκε ολοκληρωτικά το παρακράτος που επιδίωξε συστηματικά την ηθική μου εξόντωση και την ποινική μου καταδίκη.
Τα τελευταία έξι χρόνια δαιμονοποιήθηκα και υπήρξα στόχος μιας επιχείρησης δολοφονίας χαρακτήρα λόγω της πολιτικής μου δράσης με τη Νέα Δημοκρατία και της στενής συνεργασίας μου με τον ΠΘ Αντώνη Σαμαρά. Εκατοντάδες τα δημοσιεύματα λάσπης για τη λίστα Lagarde, τα Panama Papers, ακόμη και για συμμετοχή μου σε εγκληματική οργάνωση ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Πρωτοφανής η επανειλημμένη συκοφαντική αναφορά στο όνομά μου ακόμη και από τον Αλέξη Τσίπρα, μέχρι και προεκλογικό τηλεοπτικό σποτ έβγαλαν σε βάρος μου και της Νέας Δημοκρατίας για τις εθνικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015.
Ο ορισμός της πολιτικής δίωξης δηλαδή, αλλά και ο ορισμός της σκευωρίας. Οι διώκτες μου ήταν αδίστακτοι. Επιχείρησαν να χειραγωγήσουν τη Δικαιοσύνη, εκβίασαν, έφτασαν μέχρι να αποκρύψουν έγγραφο που αποδείκνυε την αθωότητά μου.
Έπρεπε να καταδικαστώ και να παραμείνω αμαυρωμένος εκτός και αν όπως ζητήθηκε μιλούσα εναντίον της Μαρέβας Γκραμπόφσκι Μητσοτάκη. Τόσο απλά, τόσο αισχρά, τόσο δόλια.
Χρειάστηκαν 6 ολόκληρα, πολύ δύσκολα χρόνια ώστε να καταπέσει η σκευωρία εναντίον μου. Με σειρά από αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις των φορολογικών δικαστηρίων και της ποινικής δικαιοσύνης δικαιώθηκα πανηγυρικά για όλα όσα με κατηγόρησαν και το πολυδιαφημισμένο φορολογικό πρόστιμο επιστράφηκε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Στάθηκα όρθιος σε αυτόν τον προσωπικό Γολγοθά, με τη βοήθεια της οικογένειάς μου, των αγαπημένων μου προσώπων και του Θεού.
Στην υπόθεσή μου, την υπόθεση Παπασταύρου, οι θεσμοί της Πολιτείας μας αποδείχτηκαν αρχικά ασθενείς. Και αυτό μας αφορά όλους. Πολίτες, δημόσιους λειτουργούς, πολιτική ηγεσία. Οι στημένες πολιτικές διώξεις σε βάρος πολιτικών αντιπάλων και ενίοτε σε βάρος των συζύγων, των οικογενειών και των συνεργατών τους, είναι χαρακτηριστικά αυταρχικών καθεστώτων. Όχι της Ελληνικής Δημοκρατίας. Και πρέπει να εκλείψουν.
Στη διάρκεια της συζήτησης των πολιτικών αρχηγών στις 15 Απριλίου 2016, ο τότε Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε σχετική ερώτηση του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Κυριάκου Μητσοτάκη, είχε συμφωνήσει, ότι σε περίπτωση αθώωσής μου, θα ζητούσε συγγνώμη. Δεν την επιζητώ σήμερα ως προσωπική δικαίωση, την αναμένω όμως ως πρώτο βήμα ώστε αυτό που βάναυσα έγινε σε βάρος μου να μην επαναληφθεί σε οποιονδήποτε αθώο πολίτη, ανεξαρτήτως της ιδεολογικής και πολιτικής του ταυτότητας. Είναι θέμα Δημοκρατίας».
protothema.gr
