Μια πρωτόγνωρη ηρεμία για μέσα Ιουλίου διαπιστώνει κανείς περπατώντας στα σοκάκια των Φηρών της Σαντορίνης. Από το τελεφερίκ λείπουν οι ουρές εκατοντάδων τουριστών, στους δρόμους η κίνηση υπάρχει αλλά είναι ελεγχόμενη, στα εστιατόρια δεν χρειάζεται να κάνεις κράτηση για να βρεις τραπέζι. Ένα σκηνικό εντελώς διαφορετικό από άλλες χρονιές που τέτοια εποχή το νησί «βούλιαζε» από εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες.
Όπως αναφέρει ο Δημήτρης Βουρβίδης, που παραθερίζει στο νησί από τα νεανικά του χρόνια και τον συναντήσαμε να κατηφορίζει στα άλλοτε κατάμεστα σοκάκια των Φηρών «είναι μια μοναδική ευκαιρία για τους επισκέπτες να απολαύσουν μια διαφορετική Σαντορίνη, πιο ήρεμη, πιο ρομαντική, μια Σαντορίνη από τα παλιά».
«Βρέθηκα στο νησί για πρώτη φορά στα μέσα της δεκαετίας του 1980 με μια παρέα συμμαθητών, που για πρώτη φορά μάς είχαν αφήσει οι γονείς μας να πάμε μόνοι μας διακοπές. Την λατρέψαμε και συνεχίσαμε να πηγαίνουμε για 25 συνεχόμενα χρόνια. Η Σαντορίνη έγινε το ετήσιο καλοκαιρινό μας ραντεβού στο σπίτι φίλων από την παρέα. Μια Σαντορίνη χωρίς τα εκατοντάδες αυτοκίνητα και την κοσμοπλημμύρα, μια Σαντορίνη πιο γαλήνια και πιο αγνή. Όπως ακριβώς αυτή που κυκλοφορώ σήμερα. Ένα νοσταλγικό ταξίδι στα νιάτα μου», μας αναφέρει.
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Κατερίνα Βασιλειάδου, αρχιτέκτονας, που διαχειρίζεται μια μικρή τουριστική μονάδα, αναφέρει ότι: «πρέπει να βλέπουμε την κάθε δυσκολία ως μια ευκαιρία. Έτσι και τώρα, η Σαντορίνη αποτελεί μια ευκαιρία για να την γνωρίσουν οι επισκέπτες που θα έρθουν για πρώτη φορά με ασφάλεια, χωρίς ουρές, δίχως μποτιλιαρίσματα. Οι τιμές φέτος αποτελούν ευκαιρία για να έρθουν νέοι πελάτες στο νησί. Να αποκτήσει νέους φίλους που ίσως κάποιοι να δίσταζαν να έρθουν λόγω της κοσμοσυρροής των τελευταίων ετών και των τιμών της».
«Η κίνηση είναι αισθητά πεσμένη, το νησί αντέχει όμως και αισιοδοξούμε ότι θα βγούμε νικητές από αυτήν τη δυσκολία», αναφέρει από την ταράτσα του καταλύματος με φόντο το φημισμένο εκκλησάκι του Αγίου Στυλιανού που 2,5 αιώνες τώρα βρίσκεται γαντζωμένο στα βράχια, έχοντας πίσω του το ηφαίστειο και το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου.
Από τη θέα, όπως φαίνεται στην αρχική φωτογραφία, λείπουν τα κρουαζιερόπλοια, που άλλες χρονιές είχαν ήδη προσεγγίσει το νησί από τα τέλη Φεβρουαρίου για να σταματήσουν λίγο πριν από τα Χριστούγεννα. Πλωτές πόλεις που μετέφεραν ακόμη και περισσότερους από 2500 ταξιδιώτες και πλήρωμα και γέμιζαν κυριολεκτικά τον φόντο της καλντέρας.
Στην Σαντορίνη στα μέσα της δεκαετίας του 1980 -τότε που γυρίστηκε στο νησί το «Summer Lovers», που έμεινε στην ιστορία του νησιού- υπήρχαν μόνο δυο τρία νυχτερινά κλαμπ στα Φηρά. Μια γιαγιά άνοιγε το σπίτι της στους επισκέπτες και τους έκανε αυγά τηγανητά και κάποιους μεζέδες. Μια ταβέρνα στο Καμάρι, της κυρίας Ειρήνης και μια μικρή παμπ, εκεί όπου σήμερα υπάρχουν εκατοντάδες κτίσματα. Στην μαύρη ακτογραμμή του Περίβολου, που σήμερα είναι γεμάτη εστιατόρια υπήρχε μόνον το Κοράλι, μια μικρή καντίνα, με την Ζωή και τον σύζυγό της τον Κώστα, να υποδέχονται τους επισκέπτες και να σερβίρουν μεταξύ άλλων τους μοναδικούς χειροποίητους τοπικούς τοματοκεφτέδες, την Φάβα και την σαντορινιά σαλάτα με κάπαρι, όλα από τα χωράφια του νησιού.
Στην περιήγηση στα σοκάκια των Φηρών συναντώ διάφορες γνώριμες φυσιογνωμίες που είχαν χρόνια να διασταυρωθούν οι δρόμοι μας. Ένας από αυτός είναι ο Άρης Οικονόμου που για περισσότερες από 4 δεκαετίες βρίσκεται σε φημισμένο εστιατόριο του νησιού, από το οποίο έχουν περάσει θρυλικά ονόματα από τη διεθνή και εσωτερική πολιτική, επιχειρηματική και πολιτιστική ζωή. «Η Σαντορίνη άλλαξε ριζικά τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Αυτές οι μέρες σχετικής ησυχίας που ζούμε τώρα μάς προσφέρουν μια μοναδική ευκαιρία ταξιδιού στο χρόνο και να δούμε τα θετικά της μεγάλης τουριστικής ανάπτυξης. Να δούμε όμως και που υπερβάλαμε! Να χαράξουμε ένα νέο μέλλον. Ελάτε στην Σαντορίνη είναι ένας ασφαλής προορισμός», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Άρης Οικονόμου.
Ένας παγκόσμιος μοναδικός προορισμός
Μερικές ημέρες πριν δεκάδες ξένοι δημοσιογράφοι και τεχνικοί τηλεοπτικών συνεργείων παρακολουθώντας τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη στην εκδήλωση για την επανεκκίνηση του ελληνικού τουρισμού με φόντο το μαγευτικό ηλιοβασίλεμα της καλντέρας, είχαν μείνει εντυπωσιασμένοι με την μαγεία του νησιού. Ένας μάλιστα δημοσιογράφος είπε χαρακτηριστικά μπροστά στις κάμερες πριν απευθύνει την ερώτηση «καλησπέρα κύριε πρωθυπουργέ, σας ευχαριστούμε για αυτό που βλέπουμε από πίσω σας», δείχνοντας τον ήλιο που βυθιζόταν πίσω από το ηφαίστειο του νησιού.
Αρκετά χρόνια πριν, στα μέσα της δεκαετίας του 1980 θυμάμαι τον δημοσιογράφο και θεατρικό συγγραφέα Αλέκο Λιδωρίκη λίγα χρόνια πριν φύγει από τη ζωή να κάθεται σε ένα μπαλκονάκι με θέα την καλντέρα και να λέει: «έχω κάνει αμέτρητες δημοσιογραφικές αποστολές σε όλες τις Ηπείρους εκτός από την Ωκεανία, έκανα τον γύρο του κόσμου σε 12 μέρες, βρέθηκε σε μέρη μαγευτικά αλλά τέτοια θέα δεν έχω αντικρύσει πουθενά και ποτέ στην ζωή μου».
Αποχαιρετώντας την Σαντορίνη διαπιστώνουμε ότι το καλοκαίρι του 2020 μπορεί να θεωρηθεί μια μεγάλη ευκαιρία για τους μεγαλύτερους σε ηλικία φίλους της να την επισκεφθούν ξανά και να κάνουν ένα νοσταλγικό ταξίδι στο παρελθόν, ένα ταξίδι αναμνήσεων αλλά ταυτόχρονα και αναζωογόνησης. Για τους νεότερους να την γνωρίσουν σε ένα διάλειμμα ξεκούρασης του νησιού από τα γεμάτα ένταση καλοκαίρια των τελευταίων ετών.
Πηγή: ΑΠΕ ΜΠΕ
