Το συγκεκριμένο τηλέφωνο το έδωσε η Βέρμαχτ στον Χίτλερ και χρησιμοποιήθηκε από τον ναζιστή ηγέτη για να εκτελέσει τις περισσότερες από τις διαταγές του κατά τη διάρκεια των δύο τελευταίων ετών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, σύμφωνα με την περιγραφή στον κατάλογο του οίκου δημοπρασιών Alexander Historical Auctions στο Μέριλαντ.
Φτιαγμένο από την Siemens ως ένα μαύρο τηλέφωνο, αργότερα βάφτηκε κόκκινο και επάνω του χαράχτηκε το όνομα του Χίτλερ και μία σβάστικα, αναφέρει επίσης ο κατάλογος. Ο οίκος δημοπρασιών περιγράφει το τηλέφωνο ως «κινητή συσκευή καταστροφής του Χίτλερ» και το αποκαλεί ως «αναμφισβήτητα το πιο ‘καταστροφικό’ όπλο όλων των εποχών, που έστειλε εκατομμύρια στο θάνατο σε όλο τον κόσμο».
Ο Βρετανός αξιωματικός Ραλφ Ράινερ, ανέκτησε το τηλέφωνο από το καταφύγιο του Χίτλερ, όταν βρισκόταν στο Βερολίνο υπό τις διαταγές του Στρατάρχη Μπέρναρντ Μοντγκόμερι, μόλις λίγες ημέρες μετά το τέλος του πολέμου, σύμφωνα με τον προσωπικό του λογαριασμό και ναυτιλιακά έγγραφα από αυτό το χρονικό διάστημα, σύμφωνα με τον οίκο δημοπρασιών. Ο 82χρονος γιος του Ράνουλφ Ράινερ, κληρονόμησε το τηλέφωνο μετά το θάνατο του πατέρα του το 1977. «Ο πατέρας μου δεν το έβλεπε ως ένα απομεινάρι των ένδοξων ημερών του Χίτλερ, αλλά σαν ένα κακοποιημένο απομεινάρι της ήττας του, ένα είδος πολεμικού τροπαίου» δήλωσε στο CNN. «Ποτέ δεν πίστευα πως θα γίνει ένα σημαντικό αντικείμενο».
Απεσταλμένος στη γκρεμισμένη γερμανική πρωτεύουσα για να έρθει σε επαφή με τις ρωσικές δυνάμεις που είχαν καταλάβει την πόλη, ο Ραλφ Ράινερ, ήταν πιθανότατα ο πρώτος μη-σοβιετικός που εισήλθε στο καταφύγιο του Χίτλερ. «Μπορούσε να μυρίσει την καμμένη σάρκα» δήλωσε ο Ρανούλφ Ράινερ, υπενθυμίζοντας την περιγραφή του πατέρα του για το υπόγειο καταφύγιο όπου ο Χίτλερ πέρασε τις τελευταίες ημέρες του. Σύμφωνα με τα ακριβή λόγια του ήταν ένα «φοβερό κολαστήριο». Αρχικά οι Ρώσοι του προσέφεραν το μαύρο τηλέφωνο που βρέθηκε στο δωμάτιο της Εύα Μπράουν, της συντρόφου του Χίτλερ, αλλά ο Ραλφ Ράινερ επέλεξε αντ’ αυτού το κόκκινο τηλέφωνο δίπλα στο κρεβάτι του Χίτλερ. «Είπε στους Ρώσους πως το κόκκινο ήταν το αγαπημένο του χρώμα» δήλωσε ο Ρανούλφ Ράινερ «κάτι που όπως φαίνεται δέχτηκαν οι Ρώσοι».
Σε επιστολή του προς τη σύζυγό του Ελισάβετ στις 18 Μαϊου 1945, ο Ραλφ Ράινερ έγραψε για την «απόλυτη φρίκη» που είδε στο Βερολίνο, αλλά δεν ανέφερε τίποτα για το αξιοσημείωτο σουβενίρ που είχε στην κατοχή του. Αν οι Βρετανοί στρατιώτες συλλαμβάνονταν να έχουν στην κατοχή τους λεηλασίες από τους Γερμανούς, ο Ραλφ Ράινερ θα ανακρινόταν και θα περνούσε από στρατοδικείο. Όταν επέστρεψε στο Ντέβον της δυτικής Αγγλίας, ο Ραλφ είχε μαζί του το τηλέφωνο και ένα πορσελάνινο μοντέλου ενός σκύλου Αλσατίας, που πήρε επίσης από το καταφύγιο, κρυμμένα μέσα στη βαλίτσα του.
Ο σκύλος, που φτιάχτηκε από σκλάβους εργάτες στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Νταχάου και πιθανόν παρουσιάστηκε στον Χίτλερ από τον Χάινριχ Χίμλερ, αρχηγό των SS, αναμένεται επίσης να δημοπρατηθεί. Ο γιος του Ράινερ ελπίζει πως τα αντικείμενα θα αγοραστούν από ένα μουσείο αντί για έναν ιδιώτη συλλέκτη. «Δε θέλω να παραμείνουν και πάλι κρυμμένα» δήλωσε. «Θέλω να υπενθυμίσω στον κόσμο τη φρίκη του πολέμου». Ο οίκος δημοπρασιών εκτιμά πως το τηλέφωνο θα πουληθεί για 200.000 – 300.000 δολάρια ενώ ο γλυπτό για 25.000 – 35.000 δολάρια.
Πηγή: CNN