Η αναφορά της φράσης : «το σπίτι μου» είναι συγκεκριμένη. Σχετίζεται με ένα συγκεκριμένο οίκημα σε ένα σημείο της πόλης μας. Ομοίως, η αναφορά της φράσης: «ο νυν Πρωθυπουργός της Ελλάδας».
Σχετίζεται με ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Υπαρκτό.
Αντιθέτως, η αναφορά της φράσης «λαϊκή κυριαρχία» ή «μέσος πολίτης», ή των λέξεων : «ψυχή» και «ελπίδα» δεν είναι καθόλου καθορισμένη. Για κάθε άνθρωπο, σε κάθε διαφορετική περίσταση ή στιγμή, σημαίνουν κάτι διαφορετικό. Αυτό τους το χαρακτηριστικό, τους προσφέρει γοητεία και ενδιαφέρον. Αλλά τις κάνει και εργαλεία εξαπάτησης και προπαγάνδας. Όλοι οι ανά τον κόσμο Τύραννοι, ομνύουν στη «λαϊκή κυριαρχία». Όλοι οι βίαιοι Δικτάτορες στηρίζονται, λέει, στην «κοινωνική δικαιοσύνη».
Έτσι, όταν κάποιος χρησιμοποιεί κατά κόρον λέξεις ή φράσεις χωρίς συγκεκριμένη αναφορά, καλό θα είναι να τον ρωτήσουμε πώς τις ορίζει. Θα εκπλαγείτε με το τι εννοούν για παράδειγμα με τη λέξη: «παγκοσμιοποίηση». Ο καθένας μας εννοεί και άλλο πράγμα.
Συνεπώς, όταν ακούμε προτάσεις γεμάτες με λέξεις χωρίς συγκεκριμένη αναφορά, χωρίς ακριβές αντικείμενο ή κατάσταση στην οποία να αντιστοιχούν, πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι. Συνήθως είναι στα πλαίσια απεραντολογίας και ενίοτε εξαπάτησης. Στην Επιστήμη, δεν χρησιμοποιούμε στην ορολογία μας τέτοιες λέξεις, διότι δεν είναι αντικειμενικά και διυποκειμενικά μετρήσιμες και ελέγξιμες και διαψεύσιμες.
Και ως γνωστόν , η Επιστήμη είναι ο εφιάλτης του λαοπλάνου.
Όλη αυτή η σύντομη ανάλυση, έχει κατά τη γνώμη μου, μια σπουδαία εξαίρεση:
Την Τέχνη.
Η Τέχνη πλουτίζεται από τα αμφίσημα και αμφιλεγόμενα σημεία. Παρέχει παρηγορία, είναι πηγή προβληματισμού και σκέψης, ομορφαίνει τη ζωή μας με νοήματα και Κάλλος. Δεν απαιτούμε από τους Καλλιτέχνες να είναι σαφείς και ακριβείς. Δεν απαιτούμε από τους Καλλιτέχνες να είναι φιλοσοφικά συνεπείς και ελέγξιμοι. Γι’ αυτό και απολαμβάνουμε το έργο τους. Αφήνουμε τους Καλλιτέχνες ελεύθερους να διερευνήσουν δρόμους που δεν είναι ανιχνεύσιμοι εξ’ αρχής με την τυπική λογική. Αυτούς τους δρόμους όμως, οφείλουμε να τους διερευνήσουμε λογικά αν επιθυμούμε να έχουν εφαρμογή στην καθημερινή μας ζωή
Εκπληκτικέ Ιατρέ μας, συγχαρητήρια για το κείμενο. Όσο αναφορά στους καλλιτέχνες, έχω την άποψη, ότι δεν πρέπει να αφήνονται «ελεύθεροι», όταν ομιλούν η γράφουν ασεβώς, & με πνεύμα λοιδορίας, για την Ορθόδοξη πίστη μας η για τους αγωνιστές υπέρ της ελευθερίας του Έθνους μας…
Συγχαρητήρια & στο LAMIANOW, για την συνεργασία με έναν εξαίρετο επιστήμονα της Πόλεως & όχι μόνο.