Ο κόσμος «πονάει» και «πεινάει» από έρωτα και αγάπη και δύο κορίτσια έχουν φροντίσει και για τα δύο.
Η σελίδα «Να του πάρουμε μια πάστα» είναι για εκείνους που θέλουν να μοιραστούν το ερωτικό τους άχτι και να το βγάλουν από μέσα τους. Γιατί εκεί έξω δεν είμαστε και πολύ καλά.
Οπως συνέβη με τη Ρόζα και τον Τάκη που πέρασαν έναν έρωτα όλο τρέλα και αντάλλαζαν μηνύματα μες στη ζάχαρη και το μέλι, αλλά ο Τάκης με ένα φου γκρέμισε ό, τι είχαν χτίσει.
Ενας ακόμη χωρισμός, σε ένα κόσμο γεμάτο πάστες.
Σε περίπτωση που δεν έχετε διαβάσει κάποιο ποστ, η απόλυτα viral σελίδα του Facebook «Να του πάρουμε μια πάστα» μοιράζεται ιστορίες έρωτα, χωρισμού και γενικότερου συναισθηματικού χάους, που φτάνουν στο inbox των δύο κοριτσιών (της Caker 1 και της Caker 2 που βρίσκονται πίσω από τη σελίδα).
Ιστορίες πικρές, γιατί πικρός είναι κάθε χωρισμός, οι οποίες ξαναγράφονται και μεταφέρονται με έναν τρόπο γλυκόπικρο, πασπαλισμένο με λίγη ειρωνία και μπόλικο χιούμορ. Τέτοιο χιούμορ που όσο πικρή και να είναι η ιστορία στο τέλος θα γελάσεις. Και θα γλυκαθείς… Το «θύμα» παίρνει μια γλυκιά και καθόλου κακεντρεχή εκδίκηση, και κερνά μια πάστα στον τύπο ή την τύπισσα που έχει γίνει η αφορμή για το αποτυχημένο love story, κοινώς στον τύπο που έχει κεράσει χυλόπιτα! Ναι στον κόσμο της γλυκιάς εκδίκησης στον τύπο/τύπισσα που κέρασε πίκρα, κερνάμε δημόσια πάστα. Γιατί ναι κόσμε, οι cakers 1 και 2 έχουν άλλωστε πάντα την κατάλληλη πάστα για την περίσταση.
Πώς στο καλό το σκέφτηκαν;
Φυσικά, η αφορμή πίσω από τη δημιουργία της απόλυτα επιτυχημένης σελίδας του Facebook ήταν… μια ερωτική απογοήτευση.
Μια ερωτική απογοήτευση που δεν έριξε τις Cakers 1 & 2 αλλά τις έκανε να δημιουργήσουν μια πραγματικά διασκεδαστική και άκρως ψυχοθεραπευτική σελίδα.
«Να του πάρουμε μια πάστα», λοιπόν.
Facebook @Να του πάρουμε μια πάστα. Toma Studio
Και γιατί να του πάρουμε μια πάστα;
Ο τίτλος της σελίδας είναι από την γνωστή-άγνωστη ατάκα: «Αν είναι καλό παιδί, να του πάρουμε μια πάστα». Ατάκα-απάντηση σε σχόλια τύπου «Δεν ξέρω αν τον θέλω/δεν νομίζω ότι ταιριάζουμε αλλά είναι πολύ καλό παιδί». Τα καλά παιδιά λοιπόν τα κερνάμε πάστες, εμείς ψάχνουμε για καλούς συντρόφους και όχι καλά παιδιά.
Ας γνωρίσουμε τις Cakers…
«Είμαστε εμείς, οι Cakers 1 & 2, είμαστε καλά και κερνάμε πάστες γιατί είναι ελάχιστοι αυτοί που μπορούν να αντισταθούν στα γλυκά και γιατί -κατά γενική ομολογία- η ειρωνεία είναι κορώνα στο κεφάλι μας».
Να σημειώσουμε εδώ, μιας και βρισκόμαστε στο στάδιο της γνωριμίας με τις δύο πιο… μυστηριώδεις και διασκεδαστικές περσόνες του ελληνικού Facebook ότι για όλους, μα για όλους, οι δύο κοπέλες πίσω από τη σελίδα του FB είναι γνωστές ως Cakers 1 & 2. Είναι οι αγαπημένες ζαχαροπλάστριες του Ιντερνετ, δυο γυναίκες που βάζουν στο μίξερ τους καθημερινά όλες αυτές τις απίστευτες ιστορίες ερωτικής τρέλας που διαδραματίζονται κάπου εκεί έξω και αφού τις… χτυπήσουν αρκετά φτιάχνουν τις εκπληκτικές ιστορίες γλυκιάς εκδίκασης. Και αφού το αποτέλεσμα είναι τόσο καλό και πετυχημένο γιατί να χαθεί όλη αυτή η μαγεία; Ούτε οι ίδιες το θέλουν, αλλά ούτε και εμείς, ούτε και εσείς είμαστε σίγουροι. Μας αρκεί το Cakers 1 & 2.
Για τους πιο περίεργους και οι ίδιες αποκαλύπτουν ότι εργάζονται στον ευρύτερο χώρο της διαφήμισης και ότι η… ζαχαροπλαστική είναι το χόμπι τους! Συστάσεις τέλος.
Γιατί κερνάνε πάστες
Αν αναρωτιέστε γιατί επέλεξαν να κεράσουν πάστες και όχι κάτι άλλο τους των πόλεων, η απάντηση είναι απολαυστική: «Τι να κερνάγαμε; Φάπες; Δεν τα πάμε καλά με τη βία».
Το inbox τους γεμίζει καθημερινά με μηνύματα με πολλούς να θέλουν να μοιραστούν τη δικιά τους ιστορία και να την δουν με διαφορετική ματιά, με χιούμορ και δηλητήριο, πάντα συνοδευόμενη με μια πάστα για τη γλύκα. Μηνύματα «στέλνουν όλοι, παράπονο δεν έχουμε. Ομολογούμε πως οι περισσότερες είναι γυναίκες αλλά και οι άνδρες αυξάνονται ραγδαία τον τελευταίο καιρό». Οι ιστορίες που διαβάζουμε δεν είναι μόνο των φαν της σελίδας, αλλά και δικές τους. «Φυσικά και έχουμε μοιραστεί. Μήπως είναι κάποιοι κανόνες που ίσως να μην έχουν εξαίρεση;».
Βέβαια, μέσα σε όλα αυτά, υπάρχουν ιστορίες που δεν μπορούν να βγουν στο «αέρα» του Facebook λόγω της σοβαρότητάς τους.
«Πολλές ιστορίες, δεν είναι αξιόπαστες γιατί είναι πολύ σκληρές και καθόλου αστείες. Όταν μοιράζονται μαζί μας ιστορίες ιατρικού περιεχομένου ή σοβαρά σκηνικά βγαλμένα από θρίλερ & εκπομπές γνωστού χαρακτήρα, τα χάνουμε. Δεν είναι ούτε για διασκέδαση, ούτε για γέλια. Στέλνουμε μόνο μακρινή αγκαλιά στον αποστολέα τους που είναι και το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε», λένε.
Τελικά, όμως, ποιοι τρώνε πιο πολλές πάστες; «Ποιος να ξέρει. Κανείς και όλοι. Την πάστα στη φέρνει ένα συνονθύλευμα αιτιών: Μια ατάκα, η αγενής συμπεριφορά, η εγωιστική άποψη για τα πράγματα, η γαϊδουριά, οι συνθήκες, η ζέστη, τα λόγια του παπά; Εξαρτάται από τι μας έκανε να νευριάσουμε, να γελάσουμε, να ταυτιστούμε! Κάθε μέρα είναι άλλος ο παστωμένος, άλλη η αιτία, άλλα τα κίνητρα και οι λόγοι. Σαν τη ζωή ένα πράγμα».
Οι Cakers έχουν μοιράσει πάνω από 250 πάστες και όπως λένε τις αγαπάνε όλες.
«Κατά καιρούς έχουμε άλλες αγαπημένες που τις συζητάμε μεταξύ μας και γελάμε, σαν την Φλώρα και την Ντένη».
Μια από τις πιο ξεχωριστές στιγμές και εκείνη που δεν θα ξεχάσουν είναι όταν κατάφεραν να κάνουν μαζί με τους φίλους της σελίδας το όνειρο ενός φίλου της σελίδας πραγματικότητα.
«Αυτό που δε θα ξεχάσουμε είναι πως μέσα σε ένα βράδυ, βοηθήσαμε έναν φίλο της σελίδας μας να συμμετάσχει σε διαγωνισμό ελκηθροδρομίας στον Αρκτικό Κύκλο. Όχι εμείς δηλαδή, εσείς, που ψηφίσατε και μέσα σε 10 ώρες πήρε περίπου 3000 ψήφους που εξασφάλισαν την συμμετοχή του. Αυτό μαζί με την χαρά του Βαγγέλη, δε θα τα ξεχάσουμε ποτέ».
Οι πάστες, ωστόσο, δεν θα μείνουν μόνο εκεί, με τους Cakers να «μαγειρεύουν» ακόμη περισσότερα, χωρίς, ωστόσο, να μας μαρτυρούν τι έχουν στο καζάνι τους.
«Ε τι; Έτσι θα μείνουμε; Να μας παρακολουθείτε, να δείτε!».
Μιλώντας για τις σχέσεις, έχουν την πιο απλή και στρέιτ απάντηση σχετικά με το ποιο είναι το πρόβλημα και αρκετοί είναι σε μια μέτρια κατάσταση χωρίς πυροτεχνήματα.
«Τα περισσότερα προβλήματα προκύπτουν όταν απλώς δεν γουστάρεις/γουστάρει/γουστάρουμε/γουστάρετε αρκετά. Όλοι το ξέρουν αυτό. Η γκρίνια ωστόσο πρέπει να είναι και γενετική ανωμαλία, λογικά. Δεν ξέρετε και εσείς κάποιους που, ό,τι και να συμβαίνει στη ζωή τους, θα βρουν λόγους να γκρινιάζουν;».
«Η πάστα δεν έχει φύλο. Καταδικάζουμε το ψέμα, τη μιζέρια και τα πολλά ταμπλό απ’ όπου και αν προέρχονται».
Και για να γλυκαθούμε όλοι παρακάτω μοιραζόμαστε κάποιες από τις πιο πετυχημένες πάστες:
Ένα μήνα έβγαιναν η Ζωή και ο Στέφανος και πάνω στον ενθουσιασμό της αρχής, ρίχνει ιδέα το αγόρι μας στο κορίτσι να πάει να τον βρει στην Άνδρο το επόμενο ΣΚ. Όχι όμως στο εξοχικό φίλων, που θα ήταν ήδη εκείνος, αλλά να πάνε σε ξενοδοχείο να περάσουν μαζί ένα ονειρεμένο ΣΚ όπως είπε για να έρθουν «πιο κοντά». Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού αντάλλασσαν μηνύματα, γλυκόλογα και μέσα σε όλα της λέει «όταν πλησιάζει το καράβι, πάρε με να έρθω να σε πάρω, είμαι πολύ κοντά στο λιμάνι».
Δένει το πλοίο, γίνεται το ξεμπαρκέτιον, κατεβαίνει η Ζωή με το βαλιτσάκι της και τον παίρνει τηλέφωνο όπως είχαν συμφωνήσει.
Παιδιά, ΕΣΕΙΣ ΜΗΠΩΣ ΜΙΛΗΣΑΤΕ ΜΕ ΤΟ ΣΤΕΦΑΝΟ φέτος τον Ιούλιο; Γιατί, 20 αναπάντητες κλήσεις και 7 μηνύματα μετά, τη Ζωή την έκανε και μπλοκ, δεν εμφανίστηκε ποτέ.
(Λογικά, τώρα είναι ναυαγός σε κάποια ερημική παραλία με αμνησία).
Εμείς βγάλαμε το ΑΜΠΕΛΑΛΕ. Εσύ κάνε σου μια χάρη και ΠΑΣΤΑλείψου μόνος σου Στέφανε.
Στον Σπύρο από τη Μάρα, που συγκατοικούσαν 2 χρόνια και την παράτησε για την 55άρα του 3ου ορόφου, με ένα απλό, λιτό, -αληθινό αν μη τι άλλο- “μου έφυγε”.
Καλά να περνάς με το μαλλί της γριάς
Μια φορά και ένα καιρό ήταν 5 χρόνια μαζί ο Γιάννης και η Μαρίνα άρχισαν και να σκέφονται τη συγκατοίκηση και να κάνουν παραμυθένια όνειρα για το μέλλον. Ένα δροσερό βράδυ, σηκώνει το τηλέφωνο ο Γιάννης, είναι το Μαρινάκι του και αιτείται χωρισμού καταλήγωντας στο «Γιάννη, είσαι πολύ παχύς και δεν μου αρέσεις, είμαι από την αρχή ερωτευμένη με άλλον!» Όχι παιδιά, μην λυσσάξετε.
Ποιον άλλον; Αυτόν 1-0. Τον Γιάννη δηλαδή, που κάποτε ήταν αδύνατος και τον είχε δει σε παλιές φωτογραφίες. Του έλεγε μάλιστα συχνά «Εσένα σε αγαπάω αλλά με αυτόν είμαι ερωτευμένη».
Κάτσε ντε που 5 χρόνια μετά αποφάσισες πως ονειρεύεσαι μοντέλα άμπερκρόμπι.
Αχ ρε Μαρινάκι, μας κακομαθαίνεις.
Η παστεπιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά και για το Μαρινάκι και έρχεται μια παραμυθένια πάστα γιατί πάστα χωρίς Γιάννη, προκοπή δεν κάνει.
Και τι να πει και η Κυβέλη, που βρέθηκε να παίζει στην ίδια παράσταση με την Λιάνα και πέρναγε ο καιρός στις πρόβες και στα καμαρίνια, έγιναν φίλες και ένα βράδυ κατέληξαν για ποτά. Και αφού συζητάνε για δουλειά, περιοδείες και κουστούμια έφτασαν και στα ζητήματα καρδιάς. Και «κάτσε να σου δείξω το μποιφρεντ, τον Φίφη» της λέει η Κυβέλη και δείχνει τη φωτό. Στήλη άλατος η Λιάνα, ξεκινάει έναν ποιητικό μονόλογο ψυθιριστά και καταλήγει: «Εμ…Τον ξέρω, κάναμε κάτι στην Τήνο, στις διακοπές. Ήσασταν μαζί το καλοκαίρι;» Βουβό πόνο η Κυβέλη που ήταν μαζί σχεδόν δυο χρόνια. Πήγε, τον βρήκε, να μάθει το «γιατί». Και έμαθε:
«Μωρό μου, είχα συνηθίσει που ήμασταν μαζί κάθε μέρα και βρήκα κάποια να φιλάω επειδή μου έλειπες πολύ».
ΦΥΛΑ λίγο την πάστα σου να δούμε κάτι.
Αυλαία στο θέατρο του παραλόγου.
Πηγή:iefimerida.gr
