Σε έναν μήνα συμπληρώνεται ένας χρόνος από τη συμφορά στο Μάτι και για τους κατοίκους της περιοχής ξυπνούν μνήμες από την καταστροφική φωτιά της 23ης Ιουλίου. Ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλοί που γυρνούν σαν φαντάσματα γύρω από τις περιουσίες τους και δεν έχουν επιστρέψει. Είτε διότι έχουν καταστραφεί ολοσχερώς είτε γιατί τους θυμίζουν εφιαλτικές μνήμες και δεν μπορούν ή δεν θέλουν να ξεχάσουν…
Παρ’ όλα αυτά, η ζωή κερδίζει κάθε μέρα τη δική της μάχη και όσοι μπόρεσαν να επιβιώσουν όχι μόνο από τις φωτιές, αλλά και από τις καταστρεπτικές επιπτώσεις της συμφοράς, έχουν περάσει ήδη στην «αντεπίθεση».
Το φωτεινό μονοπάτι…
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Λέρης Τσαλπατούρου, η οποία έπειτα από έξι μήνες απραξίας λόγω του σοκ κατάφερε να βρει το φωτεινό μονοπάτι που της έδωσε και πάλι ελπίδα και προοπτική όχι μόνο για να ανακάμψει η ίδια και η οικογένειά της, αλλά και για να συμπαρασταθεί στην τοπική κοινωνία στο Μάτι.
«Ο πρώτος υποβρύχιος καθαρισμός»
«Όλοι ήμασταν μία μεγάλη γειτονιά που μέσα σε ένα βράδυ χάθηκε μαζί με τις 100 ψυχές και την ανεπανόρθωτη οικολογική καταστροφή» είπε στο ethnos.gr η Λέρη Τσαλπατούρου, που ηγείται της πρωτοβουλίας για τον πρώτο υποβρύχιο καθαρισμό στην παραλία στο Μάτι, 11 μήνες μετά την καταστροφή.
«Είναι ο πρώτος υποβρύχιος καθαρισμός στο σημείο όπου γράφτηκε η μεγαλύτερη ίσως τραγωδία της σύγχρονης Ελλάδας. Τους τελευταίους μήνες έγιναν πολλές δράσεις καθαρισμού στην ακτή, αλλά στον βυθό θα δράσουμε για πρώτη φορά. Στο σημείο της παραλίας όπου το δράμα κορυφώθηκε και που εκατοντάδες συμπολίτες μας βρήκαν καταφύγιο θα κάνουμε μία συμβολική δράση».
Η βιογραφική προπόνηση και ο «ενδιάμεσος»
Πώς, όμως, η κυρία Τσαλπατούρου βρήκε το κουράγιο και τη δύναμη να πατήσει στα πόδια της, αλλά και να πάρει πρωτοβουλίες και για όλη την κοινότητα; Η ίδια αισθάνεται την ανάγκη να βοηθήσει όσους της έδειξαν τον δρόμο για να βγει από το αδιέξοδο και αποκαλύπτει: «Τις πρώτες μέρες, τις πρώτες εβδομάδες και τους πρώτους μήνες ήμουν σαν χαμένη. Ενιωθα απελπισμένη. Δεν έβλεπα από πουθενά φως. Ημουν απαισιόδοξη. Η γνωριμία μου με την Ευγενία Φώη ήταν καταλυτική. Ο φορέας της που λέγεται “intermediate”, που σημαίνει “ενδιάμεσος”, οργάνωσε σεμινάρια βιογραφικής προπόνησης ζωής. Αρχικά συμμετείχαμε περίπου 30 άτομα από το Μάτι. Τα σεμινάρια βιογραφικής προπόνησης είχαν τρία στάδια: τη βιογραφική, την κοινωνική και την ηγεσία. Στην ηγεσία έμαθα να λειτουργώ μέσα στο σύνολο και να προσφέρω στο σύνολο, και έτσι ανέλαβα τις δικές μου πρωτοβουλίες».
«Ηταν μια κόλαση»
Ενδιαφέρον έχει και η σκέψη της Τσαλπατούρου για το πώς έφτασε στον καθαρισμό της παραλίας και του βυθού: «Μου άρεσε πάντα η θάλασσα, και επειδή μεγαλώσαμε στο Μάτι, αγαπήσαμε και τον τόπο μας και την παραλία. Σε αυτά τα νερά ζήσαμε τα καλύτερά μας χρόνια, αλλά και τη χειρότερη στιγμή της ζωής μας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ εκείνες τις τραγικές στιγμές. Ειδικά όταν έπεσε το σκοτάδι και ακούγονταν κραυγές μέσα στα καμένα, μέσα στη σκοτεινή θάλασσα και μέσα στον καπνό και τις φλόγες. Ήταν κάτι τρομακτικό. Σε όλο το παραλιακό μέτωπο που καιγόταν, το μοναδικό κτίριο που είχε ρεύμα ήταν το ξενοδοχείο Ramanta, που είχε γεννήτρια και που προς τιμήν των επιχειρηματιών και του προσωπικού έσπευσαν για να ανακουφίσουν όσους μπορούσαν με φαγητό, νερό, κουβέρτες και ό,τι άλλο μπορούσαν».
«Ραντεβού την Τετάρτη»
Το ραντεβού για τον καθαρισμό του βυθού στο Μάτι έχει προγραμματιστεί για την Τετάρτη 26 Ιουνίου στις 11 το πρωί. Περίπου 50 εθελοντές έχουν δηλώσει συμμετοχή μεταξύ αυτών και περίπου 10 δύτες. Πρωταγωνιστικό ρόλο θα παίξει η δύτρια Κατερίνα Τοπούζογλου, που εκπροσωπεί το All For Blue και πρωτοπορεί στις δράσεις της. «Από τις πρώτες ώρες που πληροφορήθηκα τα γεγονότα στο Μάτι έφυγα από τη Μύκονο, όπου είναι η μόνιμη κατοικία μου και μαζί με ακόμα δύο εθελοντές φίλους μου πήγαμε στο Μάτι για να κάνουμε υποβρύχιες αναζητήσεις αγνοουμένων. Εζησα από κοντά το δράμα και αυτά που είδα, με σημάδεψαν για όλη μου τη ζωή» είπε στο ethnos.gr η Κατερίνα Τοπούζογλου και με τη σειρά της έκανε κάλεσμα σε εθελοντές και κυρίως δύτες να βοηθήσουν τη δράση.
ethnos
