Γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό σε καθεστώς φόβου από τα περιστατικά βίας που βιώνουν συχνά, την ώρα που δίνουν μάχη για να σώσουν ανθρώπους.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση επίθεσης με κλοτσιές και μπουνιές που δέχτηκε τα ξημερώματα της Τρίτης 11 Μαρτίου γιατρός στο Κέντρο Υγείας Τυρνάβου από ομάδα περίπου 15 ατόμων – συγγενών ασθενούς αλλά, δυστυχώς, δεν είναι η μοναδική.
Ανά πάσα στιγμή εκτεθειμένοι στον κίνδυνο επίθεσης και βιαιοπραγίας από τον οποιονδήποτε βρίσκονται οι γιατροί και το υπόλοιπο υγειονομικό προσωπικό των νοσοκομείων και κυρίως των κέντρων υγείας στη χώρα, ακόμα και τη στιγμή που προσπαθούν να σώσουν τη ζωή κάποιου ασθενούς.
Είτε εξαιτίας των χρόνιων παθογενειών του Εθνικού Συστήματος Υγείας, που επιφέρουν μεγάλη ταλαιπωρία σε ασθενείς και τους συγγενείς τους, είτε διότι κάποιοι έχουν την εντύπωση ότι ο γιατρός και το υγειονομικό προσωπικό δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, εργαζόμενοι στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγεία δέχονται επιθέσεις, κάποιες από τις οποίες δεν μένουν μόνο σε φραστικό επίπεδο αλλά φτάνουν και σε βίαιες ενέργειες.
Περιστατικό βίας και στο Νοσοκομείο Λαμίας
Για την πόλη μας και το Νοσοκομείο Λαμίας μερικά από τα περιστατικά έχουν καταλήξει μέχρι τη δικαιοσύνη. Κάποια από αυτά που έχουν καταγραφεί από τις Αστυνομικές Αρχές και μπορούμε να υπενθυμίσουμε χαρακτηριστικά, είναι η επίθεση ασθενούς με προκάρδιο άλγος, στη νοσηλεύτρια υποδοχής στα Επείγοντα, παραμονή του Πάσχα του ’23.
Ο ασθενής απαιτώντας να τον δει αμέσως γιατρός, χωρίς προηγουμένως να υποβληθεί σε καρδιογράφημα επιτέθηκε στην νοσηλεύτρια και επιχείρησε μάλιστα να την πιάσει από το λαιμό.
Ο υπάλληλος σεκιούριτι που είχε αντιληφθεί την ένταση, επενέβη εγκαίρως και προστάτευσε τη νοσηλεύτρια. Για το επεισόδιο ενημερώθηκε τόσο η αστυνομία όσο και η διοίκηση του Ιδρύματος.
Δύο ακόμη περιστατικά που καταγράφηκαν στο Νοσοκομείο Λαμίας, πήραν τον δρόμο της Δικαιοσύνης ενώ σε μία ακόμη περίπτωση ο δράστης επίθεσης σε εργαζόμενο του Νοσοκομείου καταδικάστηκε από τα Δικαστήρια της Λαμίας σε 9 μήνες φυλακή.
Μέσα σε όλα αυτά έρχεται να προστεθεί και το συχνό φαινόμενο του “κομφούζιο” που δημιουργούν ομάδες ρομά που προσέρχονται στις δομές υγείας δημιουργώντας μια κατάσταση έντασης σε πολλές των περιπτώσεων, εμποδίζοντας την συγκέντρωση γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού την ώρα που δίνουν μάχη να σώσουν ζωές αλλά και την όσο το δυνατόν ήρεμη αναμονή των ασθενών που περιμένουν να εξεταστούν και των συνοδών τους.
Πριν από δύο περίπου μήνες μάλιστα είχαμε γίνει αυτόπτες μάρτυρες σε μια έκρυθμη κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στα ΤΕΠ όπου κατέληξε ένας ρομά με τραύματα από μαχαίρι, με τους συγγενείς του να καταφτάνουν στο Νοσοκομείο και να διαπληκτίζονται μεταξύ τους τόσο όσο χρειάστηκε η επέμβαση της Αστυνομίας προκειμένου να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
“Δυστυχώς αυτά τα έχουμε συχνά πυκνά. Προσπαθούμε να κάνουμε την δουλειά μας και τρώμε και ξύλο…” περιέγραφαν εργαζόμενοι, καταφέρνοντας να παραμείνουν ψύχραιμοι και σωστοί στη δουλειά τους, παρά τον χαμό που γίνονταν γύρω τους.
Εκτός όμως από τα περιστατικά σωματικής βίας και χειροδικίας, υπάρχουν και τα συχνά φαινόμενα λεκτικής βίας αλλά και οι απειλές, άλλες φορές ευθείες και άλλες φορές συγκεκαλυμμένες, μας περιέγραφε σήμερα πολύ έμπειρος γιατρός του Νοσοκομείου Λαμίας.
“Κατανοούμε τους ασθενείς που πονάνε και αγωνιούν. Κατανοούμε και τους συνοδούς τους που υποφέρουν μαζί τους. Ολα αυτά όμως θα μπορούσαν να αποφευχθούν αν οι συνθήκες στις δομές υγείας ήταν καλύτερες, ώστε και το προσωπικό να μπορεί να προσφέρει άμεσα στις υπηρεσίες του και οι ασθενείς να μην ταλαιπωρούνται”
“Το ΤΕΠ είναι κατά κύριο λόγο το τμήμα όπου καταγράφονται τα περισσότερα κάθε είδους επεισόδια. Ειδικά μετά την μεταφορά του τμήματος σε άλλο κτίριο, η κατάσταση επιδεινώθηκε εξ αιτίας προβλημάτων που δημιουργεί η απόσταση”.
Μιλώντας πρακτικά, ο ασθενής φτάνει στα ΤΕΠ για να εξεταστεί και εκεί θα πρέπει να γίνει η πρώτη διαλογή, να οδηγηθεί στη συνέχεια στο κατάλληλο τμήμα των επειγόντων, να περιμένει την σειρά του μέχρι να τον δει ο γιατρός και στη συνέχεια να οδηγηθεί στο κεντρικό κτίριο για ακτίνες και άλλου είδους εξετάσεις. Στην συνέχεια, να μεταφερθεί ξανά στα Επείγοντα και αφού παραληφθούν οι ακτινογραφίες του, να γίνει η διάγνωση από τον γιατρό και να συνεχίσει η διαχείρηση του περιστατικού.
Υπάρχει όμως ικανός αριθμός τραυματιοφορέων για το πήγαινε – έλα από τα επείγοντα στο ακτινολογικό και πάλι πίσω και στη συνέχεια αν χρειαστεί νοσηλεία από τα επείγοντα στην κατάλληλη κλινική; Κατηγορηματικά ΟΧΙ.
Υπάρχει ικανός αριθμός γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού για την κάλυψη των περιστατικών; Κατηγορηματικά ΟΧΙ.
Είναι δυνατόν με αυτές τις συνθήκες να μην οξύνονται τα πνεύματα; Πολύ δύσκολο.
Δυστυχώς όμως αν το Νοσοκομείο δεν επανδρωθεί τα περιστατικά από μπούλιγκ μέχρι χειροδικία δεν θα λείπουν….
