Όπως είπε στη συνέχεια, «με ρωτούν πώς προλαβαίνω να είμαι και στην ενημέρωση των γονέων και στα παιδικά πάρτι. Όποια εργαζόμενη γυναίκα πει ότι δεν δυσκολεύεται σε αυτό λέει ψέματα».
Εξομολογήθηκε, μάλιστα, ότι «πολλές φορές ανεβαίνει ο τόνος της φωνής αλλά μέχρι στιγμής τα έχω πάει καλά».
«Η μόνη μου ανησυχία είναι μήπως συμβεί κάτι στα παιδιά μου και δεν το αντιληφθώ λόγω των αρκετών ωρών που λείπω από το σπίτι και εγώ και ο σύζυγος. Τους ρωτάω αν τους απασχολεί κάτι» συνέχισε και η κυρία Δημογλίδου, η οποία περιέγραψε πως «κάποια στιγμή το ένα από τα παιδιά μου μιλώντας για την ημέρα του στο σχολείο μου είπε κάτι που με οδήγησε σε μια μαμά την οποία βοήθησα να καταγγείλει κακοποίηση και να φύγει από το κακοποιητικό περιβάλλον του σπιτιού της».
Ερωτηθείσα τι είναι αυτό που ρωτάει τους δασκάλους των παιδιών της είπε ότι «το πρώτο είναι αν έχουν καλή συμπεριφορά απέναντι στα άλλα παιδιά» προσθέτοντας ότι «αυτό που εύχομαι για τα παιδιά μου είναι να γίνουν καλοί άνθρωποι στην κοινωνία και αν θελήσουν να γίνουν αστυνομικοί δεν τους το αρνηθώ. Οι δικοί μου οι γονείς δεν ήταν πολύ θετικοί να γίνω εγώ αστυνομικός καθώς είχα μια βαθμολογία που θα μπορούσα να πάω σε οποιαδήποτε επιλογή με πάνω από 19.000 μόρια».
protothema.gr
