H κυρία Μαρία έχει περάσει τα 80 της χρόνια. Είναι μία από τους 6 μοναχικούς, παππούδες και γιαγιάδες που ζουν στον Αθανάσιο Διάκο. Στη Μουσουνίτσα. Ψηλά στα Βαρδούσια…
Τέτοιες μέρες, παραμονές του Πάσχα, οι ηλικιωμένοι κάτοικοι του χωριού ετοιμάζονται κάθε χρόνο να υποδεχτούν τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Να γεμίσουν με φωνές, η πέτρινη πλατεία, τα σοκάκια, οι αυλές τους…
Φέτος όμως όλα είναι διαφορετικά. Κανείς δεν θα φανεί. Tα σπίτια δεν θα ανοίξουν. Τα σοκάκια θα μείνουν άδεια. Και η πλατεία θα μείνει έρημη. Ο κορωνοϊός θα τους κρατήσει όλους στην Αθήνα. Κανείς, όσο και αν λαχταρά να δει τον παππού και τη γιαγιά, όσο και αν έχει νοσταλγήσει το χωριό του, δεν θα πάρει το δρόμο για τον Αθανάσιο Διάκο. Κανείς δεν θα διακινδυνεύσει να βάλει σε κίνδυνο τους ηλικιωμένους, δικούς του ανθρώπους.
Και έτσι, η κυρία Μαρία και οι υπόλοιποι παππούδες και γιαγιάδες συνεχίζουν τη μοναχική ζωή τους προσμένοντας να περάσει το «κακό» και να ρθει το καλοκαίρι, να ξαναγεμίσει το χωριό.
Υπάρχει όμως κάποιος που και τώρα, στην δύσκολη περίοδο της πανδημίας, τους χτυπάει την πόρτα.
Δείτε την συνέντευξη του κ. Μαστροκωστόπουλου μέσω Skype από τον Άγιο Αθανάσιο Φωκίδας
Ο Κωνσταντίνος Μαστροκωστόπουλος, ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας, αν και το χειμώνα ζει στην Αθήνα, όπως όλοι οι νεότεροι Μουσουνιτσιώτες, έχει αναλάβει να βρίσκεται κοντά τους τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και να φροντίζει να μην τους λείψει τίποτα.
Επικοινωνεί μαζί τους, καταγράφει όλα όσα χρειάζονται από φάρμακα και τρόφιμα και αναλαμβάνει δράση, πάντα σε συνεννόηση και συνεργασία, με τον αντιδήμαρχο Δελφών Χαρίλαο Αγαπητό.
Ο Κωνσταντίνος, φοράει τη μάσκα και τα γάντια του, βγαίνει στην αγορά, κάνει τις προμήθειες, τσεκάρει ότι όλα είναι εντάξει και ύστερα πόρτα πόρτα, ξεκινά τη διανομή.
Ίσως η ζεστή του καλημέρα να είναι πιο σημαντική για όλους εκείνους τους μοναχικούς ηλικιωμένους και από το πιο απαραίτητο φάρμακο που παίρνουν με συνταγή γιατρού.
Γιατί στη συνταγή της ζωής, η αγάπη, η κατανόηση, η φροντίδα, η αλληλεγγύη και μια ζεστή καλημέρα να είναι πιο σημαντικά για εκείνους, που ζουν μόνοι….
