Η παραγωγή της ελαιοκομικής περιόδου 2019/20 κυμάνθηκε στους 270-275 χιλ. τόνους. Κλείνει με σχετικά υψηλά αποθέματα, περίπου 45-55 χιλ. τόνους, δηλαδή διπλάσια του συνηθισμένου. Η περίοδος του κορωνοϊού επέδρασε θετικά στην εσωτερική κατανάλωση του ελαιολάδου μόνο τις πρώτες ημέρες. Στη συνέχεια τα νοικοκυριά στράφηκαν κυρίως στα υποκατάστατα σπορέλαια (ηλιέλαια) και μαργαρίνες, τουλάχιστον στις αγορές τους από σούπερ μάρκετ. Για την -λογικά αυξημένη λόγω μαγειρέματος σπίτι- κατανάλωση ελαιολάδου σε 16κιλους χύμα “τενεκέδες” μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν.
Η καραντίνα στη μαζική εστίαση HORECA μείωσε κυρίως την κατανάλωση (τις εισαγωγές) του φοινικέλαιου και του φοινικοπυρηνέλαιου -ένδειξη του πόσο χαμηλή είναι η χρήση ελαιολάδου, ακόμη και πυρηνελαίου.
Πάντως, ο τομέας του ελαιολάδου ήταν αυτός που στήριξε τις ελληνικές εξαγωγές το πεντάμηνο Ιανουαρίου – Μαΐου 2020, με αύξηση 43,6% σε σχέση με το 2019.
Υποδεχόμαστε την 2020/21
Για τη νέα εσοδεία 2020/21 οι εκτιμήσεις παραγωγής κυμαίνονται στους 230-250 χιλ. τόνους με ανεβασμένη -και ποιοτικά- σε σύγκριση με φέτος (πέρυσι) τη νήσο Κρήτη. Αντίθετα ελαφρά μείωση περιμένει η Πελοπόννησος, ιδίως η Λακωνία. Σημαντικά μειωμένη θα είναι η παραγωγή στα νησιά του Αιγαίου, (Λέσβο).
Με την Ισπανία να κατεβάζει τον πήχυ των προσδοκιών για τη νέα εσοδεία λόγω των ανεπαρκών βροχοπτώσεων, μάλλον βαδίζουμε προς μια χρονιά ισορροπίας, χωρίς δραματικές αυξομειώσεις στα ισοζύγια προσφοράς – ζήτησης, άρα και στα επίπεδα των τιμών, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως (περισσότερα στο επόμενο τεύχος του περιοδικού Ελιά & Ελαιόλαδο).
Σήμερα οι τιμές ακολουθούν την ακόλουθη κλίμακα:
– Τα πολύ καλά έξτρα (extrissima) Λακωνίας, με άριστα χημικά και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά, καθαρά από υπολείμματα φυτοφαρμάκων, MOSH – MOAH κλπ, βρίσκονται στα 2,65€/κιλό, και έως 2,60€/κιλό αν έχουν κάποια μικρά προβλήματα.
– Κατεβαίνουν στα 2,40€/κιλό στην υπόλοιπη Πελοπόννησο (Μεσσηνία), στην Κρήτη, κ.λπ. με την οξύτητα να ανεβαίνει στους 0,5ο.
– Για την οξύτητα 0,7ο υπάρχει μείωση στα 2,15€/κιλό και για την 0,8ο στα 2,05€/κιλό. Υπάρχει δηλαδή ένα μεγάλο άνοιγμα της ψαλίδας των τιμών σε σύγκριση με τις πολύ καλές ποιότητες.
– Αυτό που είναι φανερό και πρέπει να τονιστεί είναι η απότομη μείωση των τιμών σε κάθε μικρή υποβάθμιση της ποιότητας σε φυσικοχημικά χαρακτηριστικά και σε υπολείμματα.
– Για τα βιομηχανικά (λαμπάντε) βάσης 5ο η τιμή είναι 1,50€/ κιλό, CIF παράδοση Ιταλία.
– Σε ό,τι αφορά τις ιδιαίτερες ποιοτικές κατηγορίες τα μεν ΠΟΠ προσαυξάνονται κατά 0,15€/κιλό. Τα δε βιολογικά, τα οποία είναι λίγα και δυσεύρετα, φθάνουν τα 3,15-3,20 €/κιλό.
Σημείωση: Όλες τις τιμές υπολογίζονται για το πιο αντικειμενικό στάδιο, δηλ. βυτίο στην έξοδο του ελαιουργείου (ex-factory). Επίσης θα πρέπει να υπολογίζεται μια διακύμανση ± 0,03 από την αναφερόμενη τιμή.
Τα αναφερόμενα παραπάνω στοιχεία αντανακλούν την συνολική εικόνα της αγοράς και προέρχονται από αντικειμενικά καλούς γνώστες της, απαλείφοντας μεμονωμένες περιπτώσεις που όταν γενικεύονται μπορεί να οδηγήσουν σε εσφαλμένα συμπεράσματα.
Συμπέρασμα
Η “χρονιά ισορροπίας” που αναφερθήκαμε παραπάνω δίνει το περιθώριο για τις απαραίτητες οργανωτικές/ συλλογικές/ διοικητικές μεταρρυθμίσεις.
——-
Αποποίηση ευθύνης του συγγραφέα του άρθρου: Τα παραπάνω αποτελούν εκτιμήσεις και κατ ουδένα τρόπο συμβουλές εμπορικών πράξεων.
Πηγή: olivenews.gr
