“Τέσσερις κομματάρχες, μηχανορραφούν, μπλοφάρουν, συνωμοσιολογούν, διακινδυνεύουν τη φιλία τους και την τιμή τους μπροστά στο βωμό της «καρέκλας», κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου….”
Το «Δάφνες και Πικροδάφνες» των Δ. Κεχαΐδη και Ε. Χαβιαρά, είναι ένα σημαντικό έργο της νεοελληνικής δραματουργίας το οποίο καταγράφει το παρασκήνιο, τον παραγοντισμό και τη νοοτροπία των πελατειακών σχέσεων, σε ένα τοπίο μικροπολιτικών συμφερόντων. Και αν και γράφτηκε γύρω στο 1979, παραμένει επίκαιρο και σήμερα και ποιος ξέρει ως πότε…
Της Λίλιαν Χαχοπούλου
__________
Αψιμαχίες, χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, ψεύτικες αλήθειες ή αληθοφανή ψέμματα, μικροσυμφέροντα, ρουσφέτια που δεν έλειψαν ποτέ από τούτο τον τόπο. «Ετούτο τον κόσμο τον μικρό, τον μέγα» κατά τον Οδυσσέα Ελύτη, που πολιτικοί και πολιτικάντηδες, χρόνια τώρα, κατάφεραν να κάνουν μια σταλιά.
Κι όμως. Δεν φταίνε μόνο εκείνοι που «μίκρυναν» τον τόπο μας. Φταίμε και εμείς. Οι ψηφοφόροι που τους δίνουμε το δικαίωμα να μας οδηγούν όλο και πιο βαθιά στην παρακμή.
Σε λίγες ώρες ανοίγουν οι κάλπες για τις ευρωεκλογές, τις κοινοτικές, δημοτικές και τις περιφερειακές εκλογές. Αναμετρήσεις σημαντικές για το μέλλον, για την καθημερινότητα, για τη ζωή μας.
Υπάρχουν κάποιοι από τους χιλιάδες διεκδικητές του σταυρού που συνεχίζουν στα ίδια μοτίβα. Το «τάξιμο», το «ρουσφετάκι», τους φθηνούς εκφοβισμούς, τους συναισθηματικούς εκβιασμούς, τα «σημαδεμένα» ψηφοδέλτια. Όλα στο βωμό της χειραγώγησης των ψηφοφόρων.
Υπάρχουν όμως και ψηφοφόροι που πείθονται ότι κάποιοι –που ίσως απλά έκαναν το αυτονόητο- τους «εξυπηρέτησαν» και τώρα βρέθηκαν να τους χρωστάνε χάρη.
«Τι να κάνω; Να βγάλω την υποχρέωση…» Πόσες φορές έχετε ακούσει αυτή τη φράση, κάθε φορά που έρχονται εκλογές;
Ε όχι λοιπόν! Αν για παράδειγμα σε «βοήθησε ή υπόσχεται ότι θα σε βοηθήσει» με ένα “χαρτί” που έχει κολλήσει σε κάποια υπηρεσία δεν του χρωστάς καμία υποχρέωση γιατί είναι ήδη υποχρεωμένος να έχει φτιάξει υπηρεσίες που να λύνουν τα προβλήματα σου… Αν σου πρόσφερε ή υπόσχεται να σου προσφέρει δουλειά δεν του χρωστάς υποχρέωση γιατί προσφέρεις τις γνώσεις , τις δεξιότητές σου, την εργασία σου.
Αν λοιπόν κάποιοι θεωρούν ότι τους έχετε υποχρέωση, ευχαριστείτε τους και ανταποδώστε με την πρώτη ευκαιρία. Αλλά όχι με την ψήφο σας.
«Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορεί να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με την ψήφο μπορεί να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου» έλεγε ο Αβραάμ Λίνκολν. Χρησιμοποίησε την λοιπόν σωστά. Σκέψου το μέλλον του τόπου σου. Το μέλλον το δικό σου, της οικογένειας σου, των συμπολιτών σου. Αυτή είναι η πραγματική σου υποχρέωση. Να ακούσεις την συνείδηση σου.
Ανάμεσα στους χιλιάδες ανθρώπους που διεκδικούν την ψήφο σου, υπάρχουν και κάποιοι που την αξίζουν. Σε εκείνους να τη δώσεις. Και ας μην σου έταξαν. Ας μην σε «βόλεψαν».
Αναζήτησε και στήριξε τους ανθρώπους εκείνους που δεν χρησιμοποιούν τις εκλογές για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες του δικού τους μικρόσκοσμου. Που δεν θεωρούν την πολιτική ως μέσον για να αποκατασταθούν επαγγελματικά. Που δεν κατεβαίνουν στις εκλογές για να τους “ανοίξουν πόρτες”. Που δεν χρησιμοποιούν τα κοινά μόνο και μόνο για να ικανοποιήσουν την ματαιοδοξία τους.
Ναι υπάρχουν και τέτοιοι -ίσως όχι πολλοί- στα ψηφοδέλτια. Ζούμε σε μικρές κοινωνίες. Λίγο πολύ γνωριζόμαστε. Ψάξε λοιπόν και βρες εκείνους που νοιάζονται πραγματικά για το κοινό καλό. Όχι για το προσωπικό τους συμφέρον.
“Σταύρωσε” εκείνους που σέβονται τον τόπο τους και όχι εκείνους που θα τον ¨σταυρώνουν” για μια τετραετία.
Ψήφισε με υπευθυνότητα. Όχι από “υποχρέωση”
Τώρα είναι η ευκαιρία μας να σταματήσουμε κάθε Μαυρογιαλούρο!
