Ἕναν πουλίν, καλὸν πουλὶν ἐβγαίν᾿ ἀπὸ τὴν Πόλιν,
οὐδὲ στ᾿ ἀμπέλια κόνεψεν οὐδὲ στὰ περιβόλιαν,
ἐπῆγεν καί-ν ἐκόνεψεν ἅ σου Ἠλί᾿ τὸν κάστρον.
Ἐσεῖξεν τ᾿ ἕναν τὸ φτερὸν σὸ αἷμα βουτεμένον,
ἐσεῖξεν τ᾿ ἄλλο τὸ φτερόν, χαρτὶν ἔχει γραμμένον,
Ἀτὸ κανεὶς κι ἀνέγνωσεν, οὐδ᾿ ὁ μητροπολίτης
ἕναν παιδίν, καλὸν παιδίν, ἔρχεται κι ἀναγνώθει.
Σίτ᾿ ἀναγνῶθ᾿ σίτε κλαίγει, σίτε κρούει τὴν καρδίαν.
«Ἀλὶ ἐμᾶς καὶ βάι ἐμᾶς, πάρθεν ἡ Ρωμανία!»
Μοιρολογοῦν τὰ ἐκκλησιάς, κλαῖγνε τὰ μοναστήρια
κι ὁ Γιάννες ὁ Χρυσόστομον κλαίει, δερνοκοπιέται,
-Μὴ κλαῖς, μὴ κλαῖς Ἅϊ-Γιάννε μου, καὶ δερνοκοπισκᾶσαι
-Ἡ Ρωμανία πέρασε, ἡ Ρωμανία ῾πάρθεν.
-Ἡ Ρωμανία κι ἂν πέρασεν, ἀνθεῖ καὶ φέρει κι ἄλλον.
(Δημοτικὸ τραγούδι τοῦ Πόντου)
Η 29η Μαΐου είναι ημέρα πένθους για τον Ελληνισμό, διότι φέρνει στη μνήμη μας την Άλωση της Πόλης από τούς Οθωμανούς το 1453, άλλο τόσο όμως αποφράδα είναι για το Γένος μας και η 13η Απριλίου, διότι κατ’ αυτήν έπεσε η Πόλη το 1204 στους Φράγκους και η λαϊκή ψυχή δεν μπορεί να ξεχάσει τη βαρβαρότητα που επέδειξαν οι Σταυροφόροι και την οδήγησαν στην παρακμή.
Η Άλωση της Πόλης το 1453 μοιάζει να αποτελεί την πιο βαθιά πληγή όμως στο ελληνικό συλλογικό γίγνεσθαι. Ημέρα σταθμός που συμβολίζει την πτώση μιας τεράστιας και μακρόχρονης Αυτοκρατορίας και ενός μεγάλου πολιτισμού. Ενός πολιτισμού που απετέλεσε την αιτία και τη θεμέλια λίθο πάνω στην οποία στηρίχτηκε ο δυτικός κόσμος στα πρώτα, μετέωρα, βήματά του. Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ,ο τελευταίος αυτοκράτορας προτίμησε να πέσει ως απλός στρατιώτης στο πεδίο της μάχης, παρά να διαφύγει. Με την πτώση της Πόλης την ημέρα αυτή ξεκινάει μία νέα περίοδος για τον Ελληνισμό. Μία περίοδος που χαρακτηριστικό είχε τους αγώνες και τις επαναστατικές κινήσεις που ξεκίνησαν αμέσως μετά την Άλωση, αλλά επισφραγίστηκε με διωγμούς και σφαγές από τον Τούρκο κατακτητή.
Η «Πορτοκαλί » ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΟΛΗ και ο επικεφαλής της Γ.Σαγιάς τιμούμε τους υπερασπιστές της Πόλης, οι οποίοι δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από αυτό που όρισε το χρέος σε κάθε Έλληνα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Να προτιμήσουν έναν περήφανο θάνατο από την υποδούλωση και τη σκλαβιά. Σήμερα οφείλουμε να θυμόμαστε και να συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε με κάθε τρόπο. Οι σημερινές αλώσεις είναι μικρές και καθημερινές. Άρα ύπουλες και εξίσου επικίνδυνες.
«ΣΩΠΑΣΕ ΚΥΡΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ, ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΟΛΥΔΑΚΡΥΖΕΙΣ,
ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΠΑΛΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΘΑ ΝΑΙ»
EK TOY ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ
«Πορτοκαλί » ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΟΛΗ
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΡΙΜΠΑ – ΛΟΗ
