Πριν από λιγότερο από ένα μήνα έγραφα πως παρά το νέο συμβόλαιο του Κόντε η κατάσταση στην Τσέλσι παραμένει τεταμένη και πως με αφεντικό τον Αμπράμοβιτς δεν χαλάρωσε ποτέ κάποιος προπονητής! Και διαβάζοντας πως οι μπουκμέικερς μετέτρεψαν σε πρώτο φαβορί για απόλυση τον Ιταλό τεχνικό αντιλαμβάνεται κανείς πως τα πάντα είναι σε ένα τεντωμένο σχοινί στο Στάμφορντ Μπριτζ! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Ευτυχώς πάντως που στο ποδόσφαιρο οι αριθμητικές ακολουθίες δεν εφαρμόζονται. Και για αυτό παραμένει το πλέον απρόβλεπτο σπορ. Είναι ένα παιχνίδι και έχει όλες τις παραμέτρους για να το αποδεικνύει. Τι νόημα θα είχε αλλωστε αν επιβεβαιωνόταν η λογική μόνιμα στην μπάλα; Θα βάζαμε από την αρχή της σεζόν τα στοιχεία σε ένα κομπιούτερ και θα ξεμπερδεύαμε.Ρόστερ, αξία παικτών, προπονητής, μεταγραφές και θα είχαμε τα αποτελέσματα. Όμως ευτυχώς δεν γίνεται κάτι τέτοιο και έτσι συμβαίνουν περιπτώσεις όπως αυτή της Μπέρνλι που πήγε στο Στάμφορντ Μπριτζ, εκμεταλεύτηκε στο έπακρο την αποβολή του Κέιχιλ, προηγήθηκε και η διάχυτη ανησυχία έκανε τα πάντα πιο δύσκολα για την πρωταθλήτρια! Το 0-3 του ημιχρόνου για μία ομάδα που πέρσι έκανε τον Απρίλιο την πρώτη εκτός έδρας νίκη της στη Πρέμιερ Λιγκ, ήταν απίστευτο αλλά όχι για όποιον έβλεπε το ματς! Γιατί αυτό είναι το ποδόσφαιρο και μόλις στραβώσει ένα ματς όλα μπορούν να πάνε ακόμα χειρότερα!
Το τι συμβαίνει μέσα σε μία χρονιά είναι σημαντικό να το αναλύουμε για να καταλάβουμε πόσο οριακά είναι τα πράγματα ανάμεσα στην επιτύχία και την αποτυχία. .Πέρσι η Τσέλσι ξεκίνησε σχετικά καλά, ωστόσο έκανε μετά μία ισοπαλία και δύο ήττες με αποτέλεσμα ο Κόντε να είναι πρώτος υποψήφιος για να φύγει αλλά από εκείνο το 3-0 από την Αρσεναλ ακολούθησαν 13 σερί νίκες που από οκτώ πόντους πίσω έφεραν την ομάδα των «μπλε» στην κορυφή! Ο τίτλος ήρθε ως επιστέγασμα μίας εξαιρετικής σεζόν αλλά στο μοντέρνο ποδόσφαιρο του 21ου αιώνα έχω ξαναγράψει πως όλες οι ομάδες είναι μία ήττα μακριά από την κρίση και όλοι οι προπονητές μόλις ένα κακό μήνα από την απόλυση! Οι εποχές που υπήρχαν υπομονές και στήριξη για χρόνια -ειδικά στο αγγλικό ποδόσφαιρο- ανήκουν πραγματικά σε άλλη εποχή!
Ο Κόντε δείχνει από τη συνολική του εικόνα, από τη συμπεριφορά του, από τον τρόπο που στεκόταν και που ενεργούσε το Σάββατο σαν να έχει μετανιώσει που έμεινε και δεν βρήκε τη δύναμη να φύγει το καλοκαίρι! Αποζημιώθηκε σωστά με ένα καινούργιο συμβόλαιο, όχι επεκτείνοντας αλλά απλά παίρνοντας όσα και ο Μουρίνιο στη Γιουνάιτεντ αλλά ποιος μπορεί να εγγυηθεί πως με τον Ρώσο μεγιστάνα να περνά και πάλι ένα δύσκολο διαζύγιο δεν θα έχουμε επανάληψη της ιστορίας με ένα ακόμη μεγάλο όνομα που κάθισε στον πάγκο της Τσέλσι να αποκεφαλίζεται; Πληροφορίες από την Ιταλία λένε πως ο Κόντε δεν αισθάνεται καλά με τον Αμπράμοβιτς που τον έχει σε απόσταση και μεταξύ τους δεν αναπτύχτηκε ποτέ η σχέση που είχε για παράδειγμα με τον Μουρίνιο στην αρχή ή ακόμα καλύτερα με τον Χίντινκ! Και πάντα θα υπάρχουν αρκετοί που έχουν πιο εύκολη πρόσβαση στον Αμπραμοβιτς,από τον εκάστοτε προπονητή, και πιθανώς εξηγείται έτσι γιατί δεν υπάρχει άλλη ομάδα που να έχει διώξει όλους τους τεχνικούς που της πήραν τίτλους, τα τελευταία 15 χρόνια!
Από το 2003 που την αγόρασε ο Αμπράμοβιτς η Τσέλσι είναι ένας οργανισμός που νοιώθεις σαν να «φορτίζεται» από τις διαρκείς αλλαγές! Μακάρι να διαψευστώ επειδή πραγματικά μου είναι πολύ συμπαθής ο Κόντε, αλλά νομίζω πως δεν θα βγάλει τη σεζόν στον πάγκο της Τσέλσι και το διαζύγιο θα είναι ηχηρό! Η κυριακάτικη κόντρα στο Γουέμπλει με τη Τότεναμ θα είναι καθοριστική και είναι μία ευκαιρία για να κάνει μία νίκη η πρωταθλήτρια διορθώνοντας τη μουτζούρα της πρεμιέρας ωστόσο μία ήττα θα την βάλει με την πλάτη στον τοίχο, μετατρέποντας το ξεκίνημα στο χειρότερο για ομάδα που υπερασπίζεται τον τίτλο της από το1974 και τη Λιντς Γιουνάιτεντ στις 44 περιβόητες μέρες του Μπράιαν Κλαφ στον πάγκο της!
Η πίεση είναι τεράστια και ασκείται το ίδιο είτε για το τελευταίο ερασιτεχνικό πρωτάθλημα είτε για το πιο ακριβό πρωτάθλημα στον κόσμο! Σε κάθε χώρα, σε κάθε κουλτούρα, σε κάθε εθνικότητα, το εξιλαστήριο θύμα θα είναι πάντα ο προπονητής. Γιατί «ενας είναι πάντα πιο εύκολο να φύγει από ότι 22» όπως είπε κάποτε –δημιουργώντας μόδα σε τέτοιου είδους ατάκες- ο αείμνηστος Χένες Βαισβάιλερ αποχωρώντας από την Μπαρτσελόνα μετά από μόλις εννιά μήνες το 1976 όταν είχε έρθει σε σύγκρουση με τους παίκτες και (κυρίως με) τον Γιόχαν Κρόιφ!
