Γιάννης Ρίτσος-Το νερό
Του βράχου λιγοστό νερό απ’ τη σιωπή αγιασμένο απ’ το καρτέρι του πουλιού τη σκιά της πικροδάφνης
Κρυφά το πίνει η κλεφτουριά και το λαιμό σηκώνει σαν το σπουργίτι και βλογά τη φτωχομάνα Ελλάδα…
Με στίχους του Εθναπόστολου Σπύρου Ματσούκα και ελλήνων, με ποιήματα σπουδαίων Ελλήνων ποιητών και με δημοτικά τραγούδια αφιερωμένα στο νερό, οι μαθήτριες και οι μαθητές του Γυμνασίου Υπάτης γνώρισαν κάποιες από τις κρήνες της Υπάτης, στο πλαίσιο του προγράμματος για τη θαυματουργική δράση του νερού :
< Νερό κρυσταλλένιο, μαγικό, Νερό που αγιάζει και αγιάζεται, Νερό που δίνει ζωή, Νερό που ξεδιψά, Νερό που μαγεύει >.
Η Υπάτη χτισμένη στους πρόποδες της βόρειας Οίτης τροφοδοτείται από τον υπόγειο υδροφόρο ορίζοντά της με μεγάλες ποσότητες νερού. Τα πηγαία αυτά νερά τροφοδοτούν με τη σειρά τους πολλές βρύσες, περισσότερες από 30, οι οποίες βρίσκονται μέσα αλλά και έξω από την Υπάτη. Η καθεμιά τους έχει τη δική της ιστορία. Χτισμένες πότε με πελεκητά αγκωνάρια, πότε πέτρινες κούπες , βρίσκονται σε κάθε γωνιά της ιστορικής πόλης για να θυμίζουν τη λαϊκή τέχνη και να δροσίζουν τους περαστικούς.
Στην όμορφη δράση του σχολείου οι μαθητές γνώρισαν την κρήνη στο Πηγαδάκι, στη Διμισκή, στου Σουλειμάν ( Παζαρόβρυση ), στον Έλατο, στον Άγιο Γεώργιο ( στη μνήμη του στρατηγού Π. Παγουρόπουλου), στο Πάρκο Ηρώων ( στη μνήμη του ζωγράφου Άλκη Κεραμίδα), στη Γιαννίτσαρη, στην Τριστύλλα
και στο Πάρκο Ματσούκα.
Γνώρισαν την ιστορία τους, τραγουδήσαν τα δημοτικά τους τραγούδια και απήγγειλαν τους στίχους του Εθναπόστολου και ποιητή Σπύρου Ματσούκα για τις κρήνες. Το ταξίδι συνεχίζεται του χρόνου με τις υπόλοιπες κρήνες