Δεν θα σας πέρασε ποτέ ίσως από το μυαλό να βρεθείτε για ένα τριήμερο εκεί, κι όμως αυτά τα νησάκια αποτελούν ένα ειδυλλιακό τοπίο που μαγεύει όποιον αποφασίσει να τα επισκεφτεί.
Τα Τριζόνια είναι μια συστάδα νησίδων του Κορινθιακού Κόλπου που αποτελείται από τα νησάκια Τριζόνια, Πρασούδι, Αϊ-Γιάννης και αρκετές ξέρες. Το μεγαλύτερο από αυτά και το μόνο κατοικήσιμο είναι το νησί Τριζόνια που βρίσκεται σε απόσταση περίπου 500 μέτρων από τις ακτές της Φωκίδας και από τα χωριά Σπηλιά και Γλυφάδα. Το σύνολο της έκτασής του δεν ξεπερνά τα 2,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα με μέγιστο μήκος μόλις 3 χιλιόμετρα.
Η προέλευση της ονομασίας του νησιού με την πρώτη σκέψη παραπέμπει στο ομώνυμο συμπαθές έντομο, όμως το πιο πιθανόν είναι να προήλθε από παραφθορά της λέξης «τριονήσια», καθώς με αυτό το όνομα περιέγραφαν οι ντόπιοι το σύμπλεγμα των Τριζονίων που περιλαμβάνει τα τρία μεγαλύτερα νησιά. Πιθανόν οι πρώτοι κάτοικοι του νησιού στα νεότερα χρόνια να ήταν οικογένειες από την Ηπειρο και την ορεινή Ρούμελη που έφτασαν εδώ κυνηγημένοι από τον Αλή Πασά και τις δολοπλοκίες του.
Κύρια ασχολία των κατοίκων, όπως είναι φυσικό, ήταν το ψάρεμα και ήδη από τις αρχές του 20ού αιώνα το νησί διέθετε ασφαλές λιμάνι και φάρο. Τα Τριζόνια βγήκαν από την παντελή απομόνωση μετά την κατασκευή του παραλιακού δρόμου Ναύπακτου – Ιτέας που ολοκληρώθηκε το 1973.
Λίγα μέτρα θάλασσας χωρίζουν τη γη της Φωκίδας από τον κόσμο των Τριζονιών. Εναν κόσμο με νησιώτικα χρώματα, χωρίς τον θόρυβο των αυτοκινήτων, με φροντισμένα σπίτια και καταπράσινους κήπους, πεντακάθαρες ακτές και γωνιές που θαρρείς αναπήδησαν από το περιθώριο του χρόνου.
Η μετάβαση σε αυτόν τον ιδιόμορφο θαλασσινό τόπο είναι μια σχετικά εύκολη υπόθεση αν έρχεσαι από την Αθήνα ή από τις μεγάλες πόλεις της δυτικής Ελλάδας. Συνολικά η πρωτεύουσα απέχει από το χωριό Γλυφάδα (το λιμανάκι απ’ όπου αναχωρούν τα πλοιάρια για τα Τριζόνια) 240 χιλιόμετρα, μέσω Λιβαδειάς-Αράχοβας. Αν έρχεστε από τη Δυτική Πελοπόννησο θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε τη γέφυρα Ρίου – Αντίρριου, ενώ από τη βόρεια Πελοπόννησο ιδιαίτερα εξυπηρετική είναι η πορθμειακή γραμμή Αιγίου – Αγίου Νικολάου.
Αν πηγαίνετε από την Λαμία ο χρόνος που θα κάνετε για να προσεγγίσετε το νησί είναι λιγότερος από 2 ώρες.
Φτάνοντας στο χωριό Γλυφάδα (Φωκίδας) που ακουμπά στις ακτές του Κορινθιακού, θα κατευθυνθείτε στον συνοικισμό Χάνια Τριζονιών όπου θα επιβιβαστείτε στο σκάφος που πραγματοποιεί σχεδόν κάθε μία ώρα το δρομολόγιο για τα Τριζόνια. Το θαλασσινό ταξίδι διαρκεί μόλις 7-8 λεπτά και πραγματικά δεν θα καταλάβετε για πότε φτάσατε!
Τα Τριζόνια σας υποδέχονται με τη χαρακτηριστική ησυχία ενός τόπου όπου δεν κυκλοφορούν μηχανοκίνητα οχήματα (απαγορεύονται διά νόμου αυτοκίνητα και μηχανάκια) και μ’ ένα υπήνεμο λιμανάκι όπου στην προκυμαία πλάι στα καΐκια, αραδιάζουν τα τραπεζάκια τους οι ψαροταβέρνες.
Ο μοναδικός οικισμός, με καμιά πενηνταριά σπίτια όλα και όλα, βρίσκεται κτισμένος στο στενότερο σημείο του νησιού, στον μυχό ενός ορμίσκου που βλέπει την απέναντι ακτή της Ρούμελης. Στη δυτική άκρη του λιμανιού σε μια βραχώδη έξαρση κρυμμένη μέσα στα πεύκα ξεχωρίζει η μεγάλη εκκλησιά του Αγίου Γεωργίου (1955) σε σημείο ιδανικό για να αγναντεύεις τον δίαυλο των Τριζονιών.
Λίγα μέτρα από το λιμάνι και προς τα νότια διαγράφεται ένας δεύτερος βαθύς και καλογραμμένος κόλπος. Εδώ μόλις πριν από λίγα χρόνια δημιουργήθηκε μια μεγάλη μαρίνα η οποία χρησιμοποιείται ως ενδιάμεσος σταθμός για σκάφη αναψυχής που κατευθύνονται από τον Σαρωνικό και το Αιγαίο προς τον Πατραϊκό Κόλπο και το Ιόνιο και αντίστροφα.
Αυτά είναι όλα και όλα τα Τριζόνια! Από εδώ και πέρα δεν έχεις να κάνεις τίποτα περισσότερο από το να συντονιστείς στους νησιώτικους ρυθμούς, να απολαύσεις τις βόλτες στα καταπράσινα μονοπάτια, τις βουτιές στα γαλάζια νερά, τη φιλοξενία των κατοίκων και τις ουζοκατανύξεις στις ψαροταβέρνες του λιμανιού.
