Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι ο τάφος…
που ανακαλύφθηκε σε ένα εγκαταλελειμένο μοναστήρι στη Φλωρεντία, ανήκει στη γυναίκα που πόζαρε στο Λεονάρντο Ντα Βίντσι και εικονίζεται στον πιο διάσημο πίνακά του τη Μόνα Λίζα. Μετά από εξετάσεις που έγινα στα υπολείμματα που βρέθηκαν στον τάφο, οι ιστορικοί πιστεύουν ότι όντως ο τάφος ανήκει στη Lisa Gherardini del Giocondo.
Αρκετοί από αυτούς εικάζουν ότι η Μόνα Λίζα ήταν η τρίτη σύζυγος ενός πλούσιου εμπόρου μεταξιού και το μοντέλο για τον πιο διάσημο πίνακα στην ιστορία της Τέχνης.
Η Gherardini πέθανε σε ηλικία 63 ετών, το 1542 και τα τελευταία χρόνια της ζωής της ζούσε με την κόρη της η οποία ήταν καλόγρια.
Ο Σιλβάνο Βιντσέτι, ο οποίος ηγείται της έρευνας θεωρεί πολύ πιθανό ο τάφος να είναι όντως της Gherardini δηλώνοντας πως οι εξετάσεις άνθρακα δείχνουν πως μάλλον βρήκαμε τον τάφο της Τζοκόντα. Όλα τα επιστημονικά τεστ δείχνουν ότι τα οστά που βρήκαμε ανήκουν στη Μόνα Λίζα.
Δυστυχώς όπως είπε το κρανίο είναι κατεστραμμένο κάτι που δεν επιτρέπει την ανακατασκευή του προσώπου της.
Η Μόνα Λίζα (γνωστή και ως Τζιοκόντα) είναι προσωπογραφία που ζωγράφισε ο Ιταλός καλλιτέχνης Λεονάρντο ντα Βίντσι. Πρόκειται για ελαιογραφία σε ξύλο λεύκης, που ολοκληρώθηκε μέσα στη χρονική περίοδο 1503-1519. Αποτελεί ιδιοκτησία του Γαλλικού Κράτους, και εκτίθεται στο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Ο πίνακας, διαστάσεων 77 εκ. × 53 εκ., απεικονίζει μία καθιστή γυναίκα, τη Λίζα ντελ Τζιοκόντο, η έκφραση του προσώπου της οποίας χαρακτηρίζεται συχνά ως αινιγματική.Η Μόνα Λίζα θεωρείται το πιο διάσημο έργο ζωγραφικής.
Ο πίνακας πήρε το όνομά του από τη Λίζα ντελ Τζιοκόντο, που ήταν μέλος της οικογένειας Γκεραρντίνι από τη Φλωρεντία και την Τοσκάνη και σύζυγος του εύπορου έμπορου μεταξιού Φρανσέσκο ντελ Τζιοκόντο. Ο πίνακας ήταν παραγγελία για το καινούριο τους σπίτι και για να γιορτάσουν τη γέννηση του δεύτερου γιου τους, Αντρέα. Η ταυτότητα της εικονιζόμενης γυναίκας αναγνωρίστηκε στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης το 2005 από έναν ειδικό που ανακάλυψε ένα σημείωμα του 1503 το οποίο είχε γράψει ο Αγκοστίνο Βεσπούτσι.
Διάφορες εναλλακτικές απόψεις έχουν εκφραστεί σχετικά με το θέμα. Κάποιοι μελετητές θεωρούν πως η Λίζα ντελ Τζιοκόντο ήταν το αντικείμενο μιας άλλης προσωπογραφίας, και εντοπίζουν τουλάχιστον άλλους τέσσερις πίνακες στους οποίους αναφέρεται ο Βασσάρι αποκαλώντας τους Μόνα Λίζα.
O Σίγκμουντ Φρόυντ πίστευε πως το περιώνυμο μειδίαμα της Μόνα Λίζα ήταν αποτέλεσμα ανάκλησης ανάμνησης της μητέρας του Λεονάρντο. Άλλες προτάσεις για την ταυτότητα της εικονιζόμενης γυναίκας είναι: η μητέρα του Λεονάρντο Κατερίνα, η Isabella από τη Νάπολη,η Cecilia Gallerani, η Costanza d’Avalos, Δούκισσα της Francavilla, η Isabella d’Este, η Pacifica Brandano or Brandino, η Isabela Gualanda, η Caterina Sforza, και ο ίδιος ο Λεονάρντο.
Σήμερα οι απόψεις των ιστορικών της τέχνης συγκλίνουν στην ιδέα πως ο πίνακας απεικονίζει τη Λίζα ντελ Τζιοκόντο, που πάντα ήταν η παραδοσιακή άποψη.
