Για όλους και για όλα μίλησε ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης!
Αναλυτικά τα όσα είπε στην «Αγορά»:
Υπάρχει πειστική απάντηση για το πως η εθνική έφτασε ως εδώ;
«Με μια, δυο λέξεις δεν μπορεί να απαντηθεί το ερώτημα. Θα πρέπει να ανατρέξουμε στην περίοδο των επιτυχιών, να αναλύσουμε το φαινόμενο εθνική ομάδα για να οδηγηθούμε σε ασφαλή συμπεράσματα για το πως κατρακυλήσαμε απο τις κορυφαίες θέσεις της παγκόσμιας κατάστασης στην… άβυσσο. Η εθνική ομάδα τα τελευταία χρόνια είχε κάνει την υπέρβαση της. Βρέθηκε στην ελίτ του παγκοσμίου ποδοσφαίρου χωρίς να διαθέτει την ποιότητα, το όνομα και την ιστορία ομάδων όπως η Βραζιλία, η Γερμανία, η Αργεντινή, η Αγγλία, η Γαλλία, η Ισπανία. Για πολλούς η εθνική ομάδα πέτυχε το αδύνατο. Και το πέτυχε, χωρίς να διαθέτει το ανάλογο μέγεθος, γιατι λειτούργησε με άψογο τρόπο σε όλα τα επίπεδα. Επίπεδα που αφορούσαν την οργάνωση και λειτουργία της ομοσπονδίας, την επιλογή προπονητών και συνεργατών τους και κυρίως παιχτών που ανταποκρίθηκαν με τον καλύτερο τρόπο στις υψηλές απαιτήσεις πρωταθλητισμού. Ποδοσφαιριστών που σε αρκετές περιπτώσεις χρειάστηκε να ξεπεράσουν τις δυνατότητες τους για να επιτευχθεί ο μεγάλος στόχος. Ποδοσφαιριστές με όρεξη, με δίψα για διάκριση, που λειτουργούσαν ομαδικά, που έβαζαν το εμείς πάνω απο το εγώ, που έδιναν και την ψυχή τους για την εθνική».
Να υποθέσω οτι την “μαύρη” για την εθνική ομάδα έπαψε να ισχύει κατι τέτοιο;
«Οχι, όχι δεν υποστηρίζω κάτι τέτοιο. Ενδεχομένως να υπήρξε μια μικρή χαλάρωση στο τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της ομάδας, κάποιες λάθος επιλογές αλλά δεν μπορώ να δεχθώ οτι ηθελημένα κάποιοι αδιαφόρησαν. Θεωρώ οτι έκλεισε ένας κύκλος επιτυχιών της εθνικής ομάδας και τωρα κάνει, αυτο που ποδοσφαιρικά λέμε, την “κοιλιά” της. Ειναι κάτι που συμβαίνει σε όλες τις μεγάλες ομάδες που βρίσκονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην κορυφή. Η προκριματική φάση που ολοκληρώθηκε με τα γνωστά ανεπιτυχή αποτελέσματα είναι μια παρένθεση κι έτσι πρέπει να αντιμετωπιστεί, ως το μεταβατικό στάδιο απο τον ενα κύκλο των επιτυχιών στον επόμενο. Ειμαι σίγουρος οτι η εθνική ομάδα θα βρει το βηματισμό της και πολυ σύντομα θα επιστρέψει στις κορυφαίες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης εκει που δικαιωματικά ανήκει».
Η “κοιλιά” δικαιολογεί ήττες όπως αυτές οι εντός και εκτός απο τα νησιά Φερόες;
«Χωρίς να θέλω να μειώσω την εθνική ομάδα των Φερόες ήττες απο ομάδες αυτού του βεληνεκούς δεν δικαιολογούνται και ιδιαίτερα όταν σημειώνονται στην έδρα σου. Ωστόσο θα επαναλάβω και πάλι οτι η εθνική ομάδα, αμέσως μετα το παγκόσμιο κύπελλο, έχοντας χάσει τον αγωνιστικό προσανατολισμό της μπήκε σ’ ενα σκοτεινό τούνελ οπού τα πάντα μπορεί να συμβούν και ως ένα βαθμό να δικαιολογηθούν».
Συμφωνώ οτι χάθηκε ο αγωνιστικός προσανατολισμός. Ωστόσο αναζητούνται οι απαντήσεις για το πως και γιατί συνέβη αυτό. Η αλλαγή προπονητή, οι επιλογές της ομοσπονδίας, η αποχώρηση αρκετών παιχτών του βασικού κορμού;
«Καθένα ξεχωριστά και όλα μαζί συνθέτουν το παζλ της αποτυχίας της εθνικής στην προκριματικη φάση. Σε οτι αφορά τον κύριο Ρανιέρι θα είναι άδικο να τον κρίνουμε απο ενα, δυο παιχνίδια και απο τα ανεπιτυχή αποτελέσματα. Ενδεχομένως να μην βοηθήθηκε όσο θα έπρεπε. Να μην πλαισιώθηκε απο τους κατάλληλους συνεργάτες. Η επιλογή των κατάλληλων συνεργατών ειναι βασική προϋπόθεση για την επιτυχία του κάθε προπονητή. Κι αναφέρομαι σε όλο το φάσμα των συνεργατών, οχι μόνο στους βοηθούς του εκάστοτε προπονητή αλλά ακόμα και στους φροντιστές της ομάδας γιατι κι αυτοί παίζουν το δικο τους ρόλο στην διαμόρφωση του καλού κλίματος των αποδυτηρίων. Έχω την αίσθηση οτι ο Ιταλός προπονητής αδικήθηκε απο τις συγκυρίες. Μην ξεχνάμε οτι η εθνική ομάδα τη μετα μουντιάλ εποχή και με νέο προπονητή στον πάγκο έχασε το βασικό κορμό της . Κάποια απο τα παιδιά ολοκλήρωσαν το κύκλο τους, κάποιοι άλλοι που θα μπορούσαν να προσφέρουν βρέθηκαν εκτός εθνικής λόγο έλλειψης ομάδας ή μη συμμετοχής στην ομάδα τους. Διαταράχθηκε η λεπτή ισορροπία των αποδυτηρίων. Δεν υπήρχαν πλέον τα παιδιά που θα μπορούσαν να ηγηθούν των υπολοίπων για να διαχειριστούν την πρωτη αποτυχία. Χάθηκε η αυτοπεποίθηση. Κυρίως η δίψα για διάκριση. Χάθηκαν ή υπολειτουργούσαν οι παράμετροι που συνέθεταν το παζλ της επιτυχίας της εθνικής ομάδας. Χάθηκε η βάση δεδομένων, αδρανοποιήθηκε το συλλογικό υποσυνείδητο. Η μια αποτυχία έφερε την άλλη με αποτέλεσμα να φτάσουμε στις ήττες απο τα Φερόες. Οι ποδοσφαιριστές δεν ειναι μηχανές. Δεν ειναι ρομπότ. Δεν μπορεί να πετύχεις το θετικό αποτέλεσμα αν δεν διαθέτεις την ανάλογη ψυχολογία».
Η καλη ψυχολογία είναι ενας από τους παράγοντες της επιτυχίας. Είναι όμως και ο αποκλειστικός;
«Σίγουρα η καλη ψυχολογία συμπληρώνει και δεν αναπληρώνει άλλες βασικές λειτουργίες. Η επιλογή των προσώπων και κυρίως η διαχείριση του έμψυχου δυναμικού είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες επιτυχίας. Στη διάρκεια της προκριματικής φάσης κλήθηκαν στην εθνική ομάδα 40-45 ποδοσφαιριστες. Θεωρώ οτι ειναι λάθος η επιλογή μιας εθνικής με ανοιχτές της πόρτες για όλους. Θα πρέπει να ειναι “κλειστό κλαμπ” στο οποίο για να εισέλθει κάποιος θα πρέπει να αποδείξει οτι διαθέτει τα προσόντα για να σταθεί σε υψηλό επίπεδο. Δεν θα πρέπει να καλείται κάποιος στην εθνική γιατί έκανε μια ή δυο καλές εμφανίσεις Η πρόσκληση στην εθνική να μην ειναι μια εύκολη υπόθεση ή αποτέλεσμα δημοσίων σχέσεων αλλά να είναι το αποτέλεσμα του ταλέντου, της ποιότητας και της δουλειάς , σε βάθος χρόνου του κάθε ποδοσφαιριστή».
Υποστηρίζεται οτι η εθνική της μετα μουντιάλ εποχής δεν διέθετε τον ηγέτη η τους ηγέτες που θα μπορούσαν να αποτρέψουν το κακό.
«Ηγέτης. Δεν νομίζω οτι η εθνική ομάδα έχει ανάγκη ηγετών. Δεν διέθετε στο παρελθόν και δεν νομίζω οτι θα βρεθεί ηγέτης στο εγγύς μέλλον. Ηγέτη όπως ο Ζιντάν στη Γαλλία ή ο Ρονάλντο στη Βραζιλία. Ηγέτης που μπορεί να σηκώσει στην πλάτη του την ομάδα και να αλλάξει το αποτέλεσμα ενός αγώνα. Η εθνική την τελευταία δεκαετία είχε στις τάξεις ποδοσφαιριστές με έντονη προσωπικότητα που ο καθένας με τον τρόπο του και όλοι μαζί την οδήγησαν στις κορυφαίες θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης».
Και που υποθέτω οτι ήταν αυτοί που έσβηναν τις φωτιές που άναβαν στους κόλπους της εθνικής;
«Και τις ημέρες των μεγάλων επιτυχιών υπήρξαν κρίσεις, εντάσεις, διατάραξη του ήρεμου κλίματος των αποδυτηρίων. Κάποιες στιγμές φτάσαμε ακόμα και σε σημείο διάλυσης. Εκείνες όμως τις δύσκολες στιγμές, τα παιδιά του βασικού κορμού της ομάδας, λειτούργησαν με γνώμονα το καλό της εθνικής. Λειτούργησαν με το εμείς και οχι το εγώ, ξεπέρασαν την κρίση και πέτυχαν αιτώ που κάποιοι το θεωρούσαν αδύνατο και που στη συνέχεια το χαρακτήρισαν θαύμα».
Η εθνική του σήμερα διαθέτει ανάλογες προσωπικότητες;
«Βεβαίως και διαθέτει ποδοσφαιριστές με έντονη προσωπικότητα που μπορούν να ηγηθούν της προσπάθειας για την επιστροφή στη κορυφή. Έχω εμπιστοσύνη στα παιδιά που συνεχίζουν. Διαθέτουν το ταλέντο και την ποιότητα για την δημιουργία ομάδας υψηλών προδιαγραφών. Αρκεί να το πιστέψουν. Να σβήσουν τα προκριματική φάση του Euro 2016 και να κάνουν “restart”. Να επαναπροσδιορίσουν τους αγωνιστικούς στόχους. Να αναζητήσουν την χαμένη μας ταυτότητα, στηρίζοντας το έργο του νέου προπονητή, του κυρίου Σκίμπε. Η ομοσπονδία θα πρέπει να στηρίξει τον Γερμανό προπονητή. Θα πρέπει να αποφευχθούν λάθη του παρελθόντος. Πήραμε όλοι το μάθημα μας».
Δημήτρη μίλησες για την ανάγκη αναζήτησης της χαμένης ταυτότητας της Εθνικής. Πως προσδιορίζεται αυτη η ταυτότητα;
«Την τελευταία δεκαετία η εθνική ομάδα διαμόρφωσε έναν συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού που την προσδιορίζει και την διακρίνει από τις υπόλοιπες μεγάλες ομάδες. Δεν έγινε Γερμανία, Βραζιλία, Ισπανία η Αργεντινή αλλα μπορεί να σταθεί ανταγωνιστικά σε παγκόσμιο επίπεδο παίζοντας ουσιαστικό, ώριμο, με σαφείς αγωνιστικούς προσανατολισμούς ποδόσφαιρο, που διακρίνεται για το ομαδικό πνεύμα, την αποφασιστικότητα και τη δύναμη των παιχτών, που μπορει να μην αρέσει αλλά που φέρνει τα αποτελέσματα. Αυτή είναι η εθνική ομάδα και αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού οφείλουν να υπηρετήσουν όλοι βελτιώνοντας , αν κάτι τέτοιο ει ναι δυνατό , το επιθετικοί μας κομμάτι».
Ο κύκλος εθνική ομάδα έχει κλείσει η παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο να σε ξαναδούμε στην εθνική ομάδα;
«Με την εθνική ομάδα έχω ζήσει μοναδικές, ανεπανάληπτες στιγμές. Απο μόνη της η σκέψη της εθνικής μου δημιουργεί έντονα συναισθήματα. Ωστόσο αυτήν την εποχή και με δεδομένο οι βρίσκομαι σε αναζήτηση ομάδας η πρώτη προτεραιότητα ειναι να συνεχίσω να αγωνίζομαι. Προπονούμαι καθημερινά και μάλιστα σε υψηλό επίπεδο αναζητώντας μια νέα ομάδα. Από τη στιγμή που θα βρω ομάδα και που θα αγωνίζομαι ως βασικός θα αρχίσω να σκέπτομαι το ενδεχόμενο να επιστρέψω στην εθνική».
