Η γνωστή «φωνή του ραδιοσταθμού του Πολυτεχνείου» Δημήτρης Παπαχρήστος και ο φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών Γιάννης Καϊλής που έγραψε τα συνθήματα στην πύλη που γκρέμισε το τανκ , «συναντώνται», στις 12 το μεσημέρι της Κυριακής 20 Νοεμβρίου στο Δίστομο, στο Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού.
Ο πρώτος, ανταποκρινόμενος σε προσκληση των συνδιοργανωτών – Δήμος Διστόμου Αράχωβας Αντίκυρας και Νομαρχιακό Τμήμα Βοιωτίας της ΑΔΕΔΥ – . θα βρεθει στην μαρτυρική και ιστορική κωμόπολη της Βοιωτίας για να μιλήσει σε εκδήλωση για την σημασία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και τις παρακαταθήκες της σήμερα.
Ο δεύτερος, ο Διστομίτης φοιτητής της Σχολής Καλων Τεχνών Γιάννης Καϊλής, που ο φάκελός του στην Ασφάλεια αναφέρει ότι «καθ ΄όλην την διάρκεια των επεισοδίων επρωτοστάτησεν εις την αναγραφήν συνθημάτων και εσχεδίασε το πανώ ΕΞΩ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ», θα είναι εκεί μόνο με την δική του παρακαταθήκη – καθως όργανα της χούντας τον δολοφόνησαν λίγους μήνες μετά το Πολυτεχνείο.
Για τον Γιάννη Καϊλή, θα μιλήσει η αρχαιολόγος και Συντονίστρια του Μουσειου Θυμάτων Ναζισμού Διστόμου Αμαλία Παπαϊωάννου- σε μια εκδήλωση που συντονίζει ο πολιτικός συντάκτης Λουκάς Δημάκας.
Η δολοφονία του Γιάννη Καϊλή
Ο Γιάννης Καϊλης, που τελείωσε το Λύκειο Διστόμου, μπήκε το 1970 στη Σχολή Καλών Τεχνών του Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Ήταν από τα πρόσωπα που πήρε ενεργό ρόλο στον αγώνα κατά της δικτατορίας, ενώ πρωτοστάστασε στην εξέγερση του Νοέμβρη το 1973. Μάλιστα από το πινέλο του γράφτηκαν τα συνθήματα «ΕΞΩ ΑΙ ΗΠΑ» και «ΕΞΩ ΤΟ ΝΑΤΟ» στις κολώνες της πύλης του Πολυτεχνείου. Ήταν πρωτομάστορας στα σχέδια και στα πανό που είχαν αναρτηθεί στα κάγκελα του Πολυτεχνείου με τα συνθήματα «Έξω οι Αμερικάνοι» όπως και σε πολλά από τα αντιχουντικά σκίτσα που κυκλοφορούσαν από χέρι σε χέρι μέσα από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου.
Μετά την εισβολή του τανκ ο 24χρονος φοιτητής της Σχολής Καλών Τεχνών καταζητούνταν από τη χούντα και είχε εξαφανιστεί επί μέρες. Τον Φεβρουάριο του 1974 βρέθηκε το άψυχο σώμα του πεταμένο σ’ έναν σωρό αμμοχάλικο μιας οικοδομής, στην οδό Βαλτετσίου, στα Εξάρχεια, δολοφονημένος από τις μυστικές υπηρεσίες της χούντας του Ιωαννίδη- αφού πρώτα βασανίστηκε βάναυσα.
Η κηδεία του πραγματοποιήθηκε στο Δίστομο, την Καθαρή Δευτέρα στις 22 Φεβρουαρίου 1974. Μάλιστα οι ασφαλίτες προσπάθησαν να επιβάλλουν στους συγγενείς του νεκρού να μη θρηνήσουν. Για να πουν ύστερα οι φασίστες της χούντας ότι δήθεν αυτοκτόνησε. Έπεσε, έλεγαν οι ψιθυροι, από οικοδομή. Και ας ηταν ήταν ταλιαρισμένα τα δάχτυλα του και τα πόδια του. Το κεφάλι του πίσω ανοιχτό, ενώ από το συγκεκριμένο σημείο του έβγαλαν εφημερίδες.
Και έλεγαν τρεις μέρες ύστερα στις εφημερίδες, τις λογοκριμένες ότι «αυτοκτόνησε». Μετά από έναν χρόνο έγινε η εκταφή της σορού του, με πρωτοβουλία της αγωνίστριας Δικηγόρου Φιλάνθης Ψυρρή, που όλο αυτό το διάστημα έκανε σκληρό αγώνα, με πίστη και πεποίθηση, ότι ο Γιάννης είχε βασανιστεί και ειχε δολοφονηθεί.
Ο Γιάννης Καϊλής έχει αναγνωριστεί από την Πολιτεία ως θύμα της δικτατορίας των συνταγματαρχών ενώ έχει ασκηθεί δίωξη κατ’ αγνώστων. Σημειώνεται πως έργα του – ήταν εξαιρετικός ζωγράφος – υπάρχουν και στην Εθνική Πινακοθήκη, στο Δημαρχειό στο Δίστομο, ενώ κάποια άλλα έχει η οικογένειά του και οι φίλοι του. Ακόμη έχουν γίνει εκθέσεις έργων του από την Σχολή του, από τον Σύλλογο Διστομιτών Αθηνας αλλά και από την αντιφασιστική Κίνηση Διστόμου.
Την τελευταία έκθεση, που ήταν και η μεγαλύτερη, την επισκέφθηκαν πάνω από 700 μαθητες της Λιβαδειάς. Στο Δίστομο έχει δοθεί το όνομά του σε έναν δρόμο. Πρόκειται για την οδό που οδηγεί στο Μαυσωλείο των Θυμάτων της Σφαγής της 10ης Ιουνίου 1944.
protothema.gr
