Η νέα κοινοβουλευτική περίοδος άρχισε και οι προγραμματικές δηλώσεις είναι ενδεικτικές για το τι πρέπει ο Ελληνικός Λαός να αναμένει από τη νέα Κυβέρνηση.
Είναι έτσι όμως;
Γιατί και πριν τέσσερα χρόνια ο τωρινός Πρωθυπουργός ήρθε ως μέγας μεταρρυθμιστής, αλλά παρά τις διακηρύξεις δεν μπόρεσε (ή δεν ήθελε) να προχωρήσει ούτε κατ ελάχιστο σε ένα βασικό μεταρρυθμιστικό έργο που ήταν αναγκαίο για τη χώρα (δικαιοσύνη, ΟΤΑ, δημόσια διοίκηση, πολιτικό σύστημα, αξιοκρατία, διαφάνεια κλπ).
Αντίθετα λειτούργησε με τις βασικές συνταγές του ( κακού) παρελθόντος της δεξιάς παράταξης (παρακολουθήσεις, αναξιοκρατία, πελατοκρατία, εξυπηρέτηση μεγάλων συμφερόντων κλπ).
Θα πει κάποιος αυτά κρίθηκαν στις πρόσφατες εκλογές, κάτι που εν μέρει είναι σωστό.
Παρόλα αυτά ( όπως λέει κι ο ποιητής) ΄΄ μπορεί κάποιος να έχει την πλειοψηφία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχει και δίκιο΄΄.
Τα σχετικά στοιχεία και οι ενδείξεις σε οικονομία, εξωτερικά θέματα, ενέργεια, ποιότητα δημοκρατίας και λειτουργία των θεσμών, φτωχοποίηση, ακρίβεια, νέα γενιά κόκκινων δανείων μετά τον τετραπλασιασμό των επιτοκίων κ.α., δεν αφήνουν περιθώριο για αισιοδοξία, αλλά αντίθετα επιβεβαιώνουν την ανησυχία και τις δυσοίωνες προβλέψεις ότι θα βιώσουμε σύντομα, για μία ακόμη φορά, μία τεράστια κρίση.
Γι αυτό με απόλυτο σεβασμό βεβαίως στην αρχή της πλειοψηφίας, που χαρακτηρίζει το πολίτευμά μας, θα πρέπει το ΠΑΣΟΚ/ ΚΙΝΑΛ, στο οποίο ομολογουμένως πέφτει πλέον το μεγαλύτερο βάρος του αντιπολιτευτικού λόγου, να δείξει γρήγορα αντανακλαστικά και να είναι έτοιμο με ορθολογικές αντιπροτάσεις να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της νέας και απαιτητικής εποχής.
Με δεδομένο ότι το διεθνές περιβάλλον είναι ασταθές, σε κάθε επίπεδο, θα πρέπει η χώρα άμεσα να σχεδιάσει στρατηγικές που θα έχουν σκοπό κατ αρχήν, τη θωράκιση της Δημοκρατίας μας με διαφάνεια και λήψη αποτελεσματικών μέτρων αντιμετώπισης των εχθρών της και ταυτόχρονα τη δημιουργία μια ΄΄πατριωτικής΄΄ οικονομίας που θα οδηγήσει μεσομακροπρόθεσμα στη σχετική αυτονομία σε είδη πρώτης ανάγκης.
Αυτό βεβαίως περνάει και μέσα από την αλλαγή φιλοσοφίας και πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία θα πρέπει τουλάχιστον σε αυτή τη φάση να μην προτάσσει το πρόσκαιρο οικονομικό όφελος δια του χαμηλού κόστους παραγωγής σε τρίτες χώρες, αλλά να στραφεί προς την υπεράσπιση των αρχών και αξιών πάνω στις οποίες στήθηκε το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα και στη διασφάλιση του τρόπου και επιπέδου ζωής των πολιτών της, δια της εσωτερικής παραγωγής και επάρκειας αγαθών, καθώς και της ενεργειακής αυτονομίας.
Κατά συνέπεια η λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών με διαφάνεια, λογοδοσία και έλεγχο, η ισόρροπη και δίκαιη παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, η ανάπτυξη της πράσινης ενέργειας με σεβασμό στο περιβάλλον και στον παραγωγικό χώρο, η αξιοκρατία, ο εκσυγχρονισμός του κράτους/ της δημόσιας διοίκησης με αποκεντρωτική και αποσυγκεντρωτική λογική, στα πλαίσια της πολυδιαφημιζόμενης ΄΄τοπικής αυτονομίας΄΄, η διασφάλιση του κοινωνικού κράτους και της υγείας, η εκπαίδευση με στόχο τη δημιουργία δημοκρατικών πολιτών με κρίση, γνώση και άποψη, είναι τα βασικά προτάγματα και της νέας εποχής.
Με βάση αυτά μπορεί σύντομα να δημιουργηθεί ένα προοδευτικό και σύγχρονο ρεύμα γύρω από το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ που να δώσει τη νέα Ελπίδα στον κόσμο.
Δρ Βασίλης Μαστρογιάννης
