«Ο Ηλίας του 16ου», «Η δε γυνή να φοβήται τον άνδρα», «Τα κίτρινα γάντια» ήταν μόνο μερικές από τις προσωπικές του θεατρικές επιτυχίες που θα μπορούσαν να είχαν τη δική του ασπρόμαυρη σφραγίδα στη μεγάλη οθόνη – Τα σοβαρά προβλήματα υγείας δεν του το επέτρεψαν.
Όλοι τους πάτησαν στην πραγματικότητα πάνω στους δικούς του κώδικες, ακολούθησαν τα δικά του ερμηνευτικά τερτίπια, αφομοιώνοντας τις ματιές, τις εκφράσεις, τις αδιόρατες παύσεις και τις αποχρώσεις στην ερμηνεία του. Πίσω από το δικό μας γέλιο, πάντα κρυβόταν ένα δάκρυ του αυτοδημιούργητου μικροαστού που έπλαθε, πίσω από την κακοτυχία της μεταπολεμικής Ελλάδας, φανερωνόταν η αντιφατική αθωότητα της ματιάς του, η αφοπλιστική πονηριά και η αυθεντική ρωμέικη ψυχή του. Γιατί για τον Βασίλη Λογοθετίδη, το γέλιο βγήκε από την ψυχή του…
«Δεν παραδεχόμουνα να βγαίνω στη σκηνή και να βλέπω τον κόσμο να γελά μαζί μου!»
«Δεν μου περνούσε ποτέ απ’ την ιδέα ότι εγώ είμαι κωμικός. Έφυγα από την Πόλη, που παίζαμε τότε ερασιτεχνικώς εγώ μαζί με τον Παντόπουλο, τον Αυλωνίτη και μερικούς άλλους κ’ ήρθα στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Τότε ο θίασος είχε κωμικό τον Βασίλη τον Αργυρόπουλο. Εγώ πήγαινα για δραματικός ηθοποιός… Εδώ που τα λέμε δεν το χώνευα το «κωμικικλήκι». Δεν το θεωρούσα είδος θεατρικό, βρε αδερφέ! Μ’ αρέσανε οι δραματικοί ρόλοι. Όταν η Μαρίκα μου ‘δωσε να παίξω τον πρώτο κωμικό ρόλο έγινα έξω φρενών και κόντεψα να φύγω από τη δουλειά! Ηπείλησα παραίτησι! Κατ’ ουδένα τρόπον δεν παραδεχόμουνα να βγαίνω στη σκηνή και να βλέπω τον κόσμο να γελά μαζί μου!» (από συνέντευξή του, το 1929)
TRIVIA
-
- Με καταγωγή από τον Πόντο, το πραγματικό του όνομα ήταν Βασίλης Ταυλαρίδης. Tο Λογοθετίδης το καθιέρωσε αργότερα με το ντεμπούτο του στο θέατρο.
- Γεννημένος στο Μυριόφυτο της Ανατολικής Θράκης, μεγάλωσε και έζησε στην Κωνσταντινούπολη, όπου αποφοίτησε από το περίφημο Ζωγράφειο Γυμνάσιο της Κωνσταντινούπολης.
- Το 1916 εμφανίσθηκε ερασιτεχνικά σε θεατρική σκηνή της Κωνσταντινούπολης κάνοντας μεγάλη εντύπωση.
- Η πρώτη του εμφάνιση στο θέατρο ως επαγγελματίας πλέον ηθοποιός στην Αθήνα, είναι το 1919 με τον θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη. Συνεργάστηκαν για 27 ολόκληρα χρόνια.
- Γίνεται θιασάρχης το 1946, με ρεπερτόριο που δίνει έμφαση στη νεοελληνική κωμωδία.
- Έπαιξε σε περισσότερες από 110 ελληνικές κωμωδίες, πάνω από 200 θεατρικά έργα του διεθνούς δραματολογίου και 12 ελληνικές κινηματογραφικές ταινίες.
- Η θρυλική σκηνή «Τσίριο Μανώλη» από την ταινία «Ένα βότσαλο στη λίμνη» με τον Λογοθετίδη να πίνει ουίσκι και να πνίγεται ήταν τόσο ρεαλιστική που οι τεχνικοί διέκοψαν το γύρισμα για να τον σώσουν.
- Τα δύο του αδέλφια ζούσαν μακριά. Η αδελφή του στην Αμερική και ο αδελφός του στην Κωνσταντινούπολη.
- Όσοι τον έζησαν, περιγράφουν έναν μοναχικό άνθρωπο που απέφευγε τις κοσμικές εμφανίσεις, έμενε μόνος του στο Παλαιό Φάληρο και είχε αφιερώσει τη ζωή του στο θέατρο.
- Οι γείτονες του τον θυμούνται να τρώει καθημερινά μόνος, σε εστιατόριο της γειτονιάς του.