Η αλήθεια είναι ότι σήμερα ο δήμος, ο κάθε δήμος, λειτουργώντας σε ασφυκτική πίεση από μέρους της κεντρικής εξουσίας, δεν μπορεί με δικές του δυνάμεις να υποστηρίξει βασικές λειτουργίες και υπηρεσίες για την εξυπηρέτηση των δημοτών. Δεν μπορεί, σταθμίζοντας τις ανάγκες του και τις οικονομικές του δυνατότητες, να προσλάβει προσωπικό, ακόμα και στις ανταποδοτικές υπηρεσίες. Δεν έχει τη δυνατότητα να καθαρίσει την πόλη και τα χωριά, να διαχειριστεί τα απορρίμματα, να βελτιώσει τον οδοφωτισμό, να συντηρήσει τις παιδικές χαρές. Δεν μπορεί να κάνει στοιχειώδεις μελέτες. Δεν μπορεί να πάρει ένα δάνειο…
Για οτιδήποτε, η μόνη λύση είναι ο «ιδιώτης», που μπορεί να «ενοικιάζει» εργαζόμενους με συνθήκες γαλέρας και αποδοχές πείνας, που μπορεί να υποστηρίξει και να προωθήσει νέες υπηρεσίες και την τεχνολογία, που μπορεί να προσφέρει υπηρεσίες συμβούλου. Παντού ο ιδιώτης, ο εργολάβος…
Ο καθένας αντιλαμβάνεται ότι στόχος της νεοφιλελεύθερης προσέγγισης στη λειτουργία της αυτοδιοίκησης είναι το: σταδιακό μαράζωμα των δήμων και ο περιορισμός τους σε υπηρεσίες είσπραξης και στη συνέχεια στο μοίρασμα της πίτας στους εργολάβους. Άντε να λειτουργούν το δημοτολόγιο, το ληξιαρχείο και το νεκροταφείο, κι αυτά να δούμε ως πότε και εντελώς σημειολογικά. Να γίνεται και καμιά ημερίδα για τις δημόσιες σχέσεις – σε δουλειά να βρισκόμαστε.
Εμφανίζεται έτσι μια ιδιωτική πρωτοβουλία με καινούργια χαρακτηριστικά σε τομείς όπως η καθαριότητα και η διαχείριση των απορριμμάτων, η λειτουργία των Βιολογικών Καθαρισμών, η ενέργεια και ο οδοφωτισμός, η λειτουργία των σφαγείων, η συντήρηση των πάρκων και του αστικού πρασίνου. Εμφανίζεται και εδραιώνεται σταθερά η κρατικοδίαιτη ιδιωτική πρωτοβουλία, η οποία προσκολλάται στην αυτοδιοίκηση και την απομυζά ενεργώντας και επενδύοντας με ασφάλεια και με εγγυημένα κέρδη. Ολόκληροι τομείς και λειτουργίες των δήμων περνούν έτσι στα χέρια του ιδιωτικού τομέα με μακροχρόνιες συμβάσεις, αφήνοντας τους Δήμους κελύφη αδειανά, εκτός της τεχνολογικής εξέλιξης.
Πίσω από όλα αυτά στήνονται «εταιρείες», μελετητικά γραφεία, γραφεία τεχνικών και κάθε είδους συμβούλων, ένα δίκτυο διαπλεκόμενο με την εκάστοτε εξουσία, όχι απαραίτητα οικονομικά, αλλά σίγουρα πολιτικά και ψηφοθηρικά.
«Ενωμένη η Αυτοδιοίκηση λέει ένα περήφανο και μεγαλοπρεπές ΟΧΙ στη διάλυση των Δήμων, στο χάος και την ακυβερνησία…» έλεγε ο κ Πατούλης με την ιδιότητα του προέδρου της ΚΕΔΕ πέρυσι, εννοώντας ότι η απλή αναλογική και ο Κλεισθένης διαλύει τους δήμους. Κατά τα άλλα συμφωνούσε με τον τρόπο λειτουργίας και τις εξελίξεις στην αυτοδιοίκηση. Και σήμερα συμφωνεί ακόμα περισσότερο εννοείται. Γιατί όχι;
… Περήφανη αυτοδιοίκηση!
