Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, ολοκληρώθηκε το πρωτάθλημα της superleague, το οποίο ασφαλώς κατέκτησε η ΑΕΚ, αλλά εδώ στη Λαμία, είχαμε έναν διαφορετικό λόγο να πανηγυρίζουμε.
Η ιστορική ομάδα της πόλης μας, ο ΠΑΣ ΛΑΜΙΑ, μετά από ένα ματς θρίλερ στο γήπεδο του Ιωνικού την παραμονή του, για 7η συνεχόμενη χρονιά, στην κατηγορία των μεγάλων του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Και κάπως έτσι, το βράδυ του Σαββάτου βρήκε τους οπαδούς της ομάδας μας να ξεχύνονται στους δρόμους για να πανηγυρίσουν την μεγάλη επιτυχία των ποδοσφαιριστών του Λεωνίδα Βόκολο αλλά και να υποδεχθούν, στην πλατεία Ελευθερίας, την αποστολή της ομάδας, η οποία επέστρεψε θριαμβεύτρια, λίγο μετά τις 3:00 τα ξημερώματα.
Η νύχτα έγινε μέρα από τα καπνογόνα και τους πυρσούς που άναψαν οι οπαδοί της ομάδας, επευφημώντας τους θριαμβευτές της Νίκαιας, που αποδίδοντας καλό ποδόσφαιρο στο δεύτερο ημίχρονο, ανέτρεψαν το εις βάρος τους σκορ και έφτασαν σε μία ισοπαλία που έμοιαζε και ουσιαστικά είναι νίκη.
Υπήρξαν βέβαια και κάποιοι, ευτυχώς ελάχιστοι, οι οποίοι έλεγαν “μα καλά πανηγυρίζετε για την σωτηρία της ομάδας. Σιγά και τι κατάφερε” προσπαθώντας να το χωνέψουν και οι ίδιοι, αφού μάλλον αλλά περίμεναν.
Η απάντηση βέβαια σε όσους θέλουν να βλέπουν τα πράγματα ψύχραιμα είναι ξεκάθαρη. Η ομάδα της πόλης μας, εκτός από ένας μεγάλος αθλητικός οργανισμός, είναι και ο καλύτερος πρεσβευτής της Λαμίας σε όλη την Ελλάδα.
Και άλλωστε, δυστυχώς, το ποδόσφαιρο φαίνεται να είναι η μοναδική δραστηριότητα, που εξακολουθεί να φέρνει χαρά στους συμπολίτες μας. Έστω και για την παραμονή στην κατηγορία.
Και αν για να επιτευχθεί ο στόχος της παραμονής χρειάστηκε το μαγικό πόδι… του Τόσιτς, θα ήταν άδικο να μην αναφερθούμε και στην διοίκηση της ομάδας, η οποία όλα τα τελευταία χρόνια, κάνει ότι μπορεί για να εξασφαλίζει στον προπονητή και τους παίκτες της ομάδας τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για τη δουλειά τους. Και πολλές φορές χωρίς συμπαραστάτες.
Λαμιαρα λοιπόν και στα εύκολα και στα δύσκολα και για να γίνω και λίγο ποδοσφαιρικός και τα μυαλά στα κάγκελα. Για όσους πάντως εξακολουθούν να βλέπουν εφιάλτες λίγο ξυδάκι δεν κάνει κακό.
Η παρουσία του κόσμου ήταν και για την επιβράβευση των παικτών (κυρίως) και όλου του τιμ για τη κατάθεση ψυχής που έκαναν στο παιχνίδι, δεν ήταν μόνο πανηγυρισμοί για την παραμονή στη κατηγορία. Δυστυχώς και φέτος ο κόσμος δεν είχε τη παρουσία που θα έπρεπε στο γήπεδο. Περιμέναν πάλι τα παιχνίδια με τους μεγάλους να πάρουν προσκλήσεις δωρεάν για να έρθουν και μάλιστα όσοι δεν το κατάφερναν έβριζαν την ομάδα. Τουλάχιστον βλέπω αρκετά μικρά παιδιά που αγαπάνε την ομάδα και ελπίζω αν τα αφήσουν ανεπηρέαστα οι μεγαλύτεροι να αποτελέσουν το μέλλον της οπαδικά.
Ωραίο άρθρο Πάνο, κάπως έτσι πρέπει σκέφτεται ο εκάστοτε φίλαθλος της Λαμίας αδιαφορώντας για τους κακεντρεχείς που μας λοιδορούν για τους πανηγυρισμούς μας. Δεν είναι λίγο να γυρίζει ο διακόπτης από τον σχεδόν βέβαιο υποβιβασμό της ομάδας μας και να σωνόμαστε στο 73….. Πρωτάθλημα δεν θα πάρουμε, κύπελλο – δύσκολα, ευρωπαϊκό εισιτήριο ίσως και με προϋποθέσεις, η παραμονή μας όμως στην Σούπερ λίγκ για έβδομη συνεχή χρονιά είναι κάτι που δεν περνάει απαρατήρητο από κανέναν ποδοσφαιρόφιλο. Και ας υπάρχουν αυτοί που βγάζουν φαρμάκι βλέποντας την εικόνα του κόσμου που δεν υποστήριξε η αλήθεια είναι ένθερμα με την παρουσία της την ομάδα κατά τη διάρκεια του χρόνου απογοητευμένος από την πορεία της και λέγανε κάτι για το ότι είναι άδικο να μείνει η Λαμία με τους 20 φιλάθλους. Η αλήθεια δεν είναι αυτή, η ομάδα έχει δυναμική και κερδίζει συνεχώς νέους φιλάθλους. Τρανό παράδειγμα εμένα που ανήκα σε σύνδεσμο αθηναϊκής ομάδας και άλλαξα υποστηρίζοντας με το όλο μου το είναι τον οργανισμό που λέγεται Λαμία (το ίδιο και τα 2 παιδιά μου).
Αρκετά σας κούρασα. Κλείνοντας θα ήθελα να επισημάνω ότι ο κος Βόκολος με τον Πίτι πρέπει να μείνουν στην ομάδα, μαζί με τους Παπαδόπουλο, Τζανετόπουλο, Βέργο, Νούνιες, Μαρτίνεθ, Σλίβκα, Τζανδάρη ως ραχοκοκαλιά και με τις απαραίτητες προσθήκες να μείνουμε άνετα στην κατηγορία του χρόνου και ότι καλύτερο.
Επίσης, ας γίνει κάτι με το γήπεδο, δεν είναι εικόνα αυτή. Καταρρέει δίχως σταματημό….