Μετά την τοποθέτησή του…
στο ψυγείο, όταν τον έφεραν νεκρό από το εργοστάσιο Τουβλοποιίας στο Iντλίμπ μαζί κάποιους άλλους μάρτυρες, με όλα τα σωθικά του έξω από το σώμα, ήρθε ο θείος του (ο γιατρός) για τον τελευταίο αποχαιρετισμό.
Και ενώ έσκυψε πάνω του, αισθάνθηκε κάποια θερμότητα και είπε στους υπεύθυνους του νοσοκομείου ότι ίσως υπάρχει ένα θαύμα. Παρ “όλες τις θανάσιμες κακώσεις η καρδιά του μοιάζει να ζωντανεύει.
Το ζωντανό μάρτυρα (Ταρίκ Νταρουίς) επισκέπτονται στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αλ Άσαντ της Λατάκειας (Λαοδίκεια) πολλοί άννθρωποι για να ακούσουν την ιστορία η οποία φαντάζει με μύθο. ..
Θραύσματα έχουν αφαιρεθεί από το μάτι του και κονιάματα κελύφους πυραύλων αφαιρεθέθηκαν επίσης με χειρουργική επέμβαση από όλα τα ζωτικά όργανά του.
Και ο Ταρίκ χτύπησε ξανά το χέρι στο τραπέζι αφού παρ “όλα τραύματά του, η μοίρα του επιφύλασσε μια νέα ζωή και μια απρόσμενη χαρά για την οικογένειά του.
Η αρραβωνιαστικιά του, τώρα κάθεται δίπλα του, αγκαλιάζει τον αγαπημένο της που έχει επιστρέψει, και η μητέρα του ζει το θαύμα να βλέπει την επαναφορά του γιού της στη ζωή παρότι πιστοποιημένα νεκρός.
Αγκαλιάζει το ήπαρ του και αφουγκράζεται τον παλμό της καρδιάς του. Αυτό το νέο θαύμα εν μέσω του παρανοικού πολέμου, όπως μαρτυρούν οι Σύριοι που τον γνωρίζουν,
τους διδάσκει να μην απελπίζοναι να μην παραιτούνται και να περιμένουν την διαφυγή του θανάτου από την ορμή της ζωής.
