Θετική εισήγηση φυγής στο εθνικό νόμισμα που απείχε από το να χαρακτηριστεί ουδέτερο και αθώο γνωμοδοτικό κείμενο ήταν η μελέτη του Βαρουφάκη για τις επιπτώσεις της επανόδου στη δραχμή.
Σύμφωνα με το Πρώτο θέμα δεν ήταν μόνο ο Παναγιώτης Λαφαζάνης που ζητούσε ριζοσπαστικές λύσεις με έφοδο στα αποθεματικά της ΕΚΤ και τις θυρίδες. Το σχέδιο της δραχμής είχε και συμμάχους και στο περιβάλλον του τέως υπουργού Οικονομικών.
Ενορχηστρωτής της προσπάθειας, ο οποίος έδινε απευθείας λόγο στο Γιάννη Βαρουφάκη, ήταν ένα στέλεχος του κόμματος αποσπασμένο στο υπουργείο Παιδείας!
Σημαίνοντα ρόλο είχε και ένα άλλο στέλεχος της Κουμουνδούρου που είχε «φυτευτεί» στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, δίχως να έχει οργανική θέση στο φορέα. Αυτός μάζευε στοιχεία για τις αναλύσεις υπέρ της δραχμής και τα διοχέτευε σε επιτελείο δύο άλλων στελεχών, που είχαν άμεση επαφή με κυβερνητικό στέλεχος.
Πρόσωπο αιχμής στις διαδικασίες συζήτησης είχε και ο αμερικανοκορεάτης σύμβουλος του Βαρουφάκη Γκλεν Κιμ, που παλιότερα δραστηριοποιούνταν στη Lehman Brothers. Οι συνεργάτες του τέως υπουργού Οικονομικών είχαν επαφές με εξειδικευμένη εταιρεία συμβούλων που βοηθούσε το Πουέρτο Ρίκο στην πτωχευτική του διαδικασία. Η Έλενα Παναρίτη μάλιστα είχε ρόλο παρακολούθησης των τεκταινόμενων στη μακρινή χώρα της Κεντρικής Αμερικής.
Το πλάνο ήταν στην ουσία εισηγητικό σχέδιο. Σε αυτό αναφερόταν οικονομικές και πολιτικές μέριμνες της κυβέρνησης για 6 μήνες, όσο θα διαρκούσε η μετάβαση στη δραχμή. Συνταξιούχοι και μισθωτοί θα έπαιρναν 30% των μηνιαίων αποδοχών τους και για τα υπόλοιπα χρήματα θα πραγματοποιούνταν λογιστικές εγγραφές-καταθέσεις σε λογαριασμούς με νόμισμα όμως τη δραχμή. Στο σενάριο περιλαμβάνονταν και τα IOU.
Επόμενο βήμα οι άμεσες αποκρατικοποιήσεις όλων των υποδομών όπως οι τηλεπικοινωνίες, οι μεταφορές. Επίσης μέριμνες υπήρχαν για να ελέγχονται τα συναλλαγματικά αποθέματα για τις αγορές πρώτων υλών ώστε να μην υπάρξει επισιτιστική κρίση.
