Πριν από µερικούς µήνες στη Σεούλ συγκεντρώθηκε η «αφρόκρεµα» της παγκόσµιας οδοντιατρικής κοινότητας. Σκοπός του συνεδρίου ήταν οι κορυφαίοι του είδους να συζητήσουν τις τελευταίες εξελίξεις στην ενδοδοντία. Επί τέσσερις ηµέρες πάνω από 1.000 επιστήµονες αντάλλασσαν γνώσεις και εµπειρίες και παρουσίαζαν αναλυτικά τα αποτελέσµατα των ερευνών τους.
Ανάµεσα σε όλη αυτή την αναµόχλευση γνώσεων την παράσταση έκλεψαν δύο Ελληνες, εκ των οποίων ο ένας είναι επίκουρος καθηγητής Οδοντιατρικής στο Πανεπιστήµιο Αθηνών. Πρόκειται για δύο αδέλφια, τα οποία, εκτός από την ίδια ηµεροµηνία γενεθλίων, καθότι δίδυµοι, µοιράζονται την ίδια αγάπη για την οδοντιατρική και τη µουσική. Οι Τέρρυ και Εντυ Φαρµάκης κυριολεκτικά ρόκαραν µέσα σε µια κατάµεστη αίθουσα και ξεσήκωσαν τους συναδέλφους τους.
Το «Εθνος της Κυριακής» τούς συνάντησε σε ένα µουσικό διάλειµµα ανάµεσα στις ανειληµµένες υποχρεώσεις τους και κατέγραψε το πώς σπάνε τα ταµπού και τουλάχιστον για µία βραδιά κάθε µήνα ζώνονται µε τις κιθάρες και ροκάρουν µέχρι τελικής πτώσεως σε διάφορες µουσικές σκηνές της Αθήνας
«Από την πρώτη στιγµή που αποφάσισα να ακολουθήσω ακαδηµαϊκή καριέρα στο Πανεπιστήµιο Αθηνών όλοι γνώριζαν το πάθος µου για τη µουσική. Οντας µεταπτυχιακός φοιτητής έπαιξα για πρώτη φορά σε εκδήλωση της Οδοντιατρικής Σχολής δίπλα στον αδελφό µου, µε τον οποίο είχαµε συστήσει µια µπάντα. Η µουσική είναι το ξέσπασµά µας, ο χρόνος που αφήνεις όλες τις σκέψεις πίσω και αφιερώνεσαι σε κάτι που αγαπάς και που σου δίνει ενέργεια και ζωή διαφορετική από αυτήν που λαµβάνεις από τη διδασκαλία» τονίζει ο Τέρρυ Φαρµάκης.
Στις µοναδικές παραστάσεις τους, που συνήθως είναι sold out, θα ακούσει κανείς από Eagles και Black Sabbath µέχρι Samantha Fox, Carlos Santana αλλά και Sunrise Avenue, Camila Cabello ή ακόµη και Lady Gaga. Πολλοί από τους παρευρισκοµένους είναι φοιτητές στους οποίους λίγες ώρες νωρίτερα µεταλαµπαδεύουν γνώσεις για τις εξελίξεις της σύγχρονης οδοντιατρικής. Ο Τέρρυ για την ενδοδοντία και ο Εντυ για την παιδοδοντία και τις οδοντιατρικές ανάγκες ατόµων µε αναπηρία.
«Θέλουμε να εμφυσήσουμε στα παιδιά τη μόνη αλήθεια, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβανόμαστε εμείς: να είσαι ζωντανός, αυτάρκης, να έχεις επιμονή και υπομονή και όλα θα ‘ρθουν», λένε τα δύο αδέρφια
«Γεννηθήκαµε στον Καναδά. Στην Ελλάδα ήρθαµε µε τους γονείς µας στην ηλικία των πέντε ετών. Τελειώσαµε το γυµνάσιο στο περιβόητο σχολικό συγκρότηµα της Γκράβας και εξαιτίας της διαφορετικότητάς µας, όχι µόνο επειδή ήµασταν δίδυµοι και µικρόσωµοι, αλλά και γιατί τα ελληνικά µας ήταν µε ξενική προφορά, βιώσαµε έντονα το bullying. Ο Τέρρυ είναι καθηγητής και εγώ επιστηµονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήµιο Αθηνών. Συνεπώς και οι δύο διδάσκουµε. Μέσα από το δικό µας παράδειγµα εκείνο που πάντα λέµε στα παιδιά είναι να τολµούν, να είναι διαφορετικοί, να αγαπούν τον εαυτό τους, να αγκαλιάζουν την προσωπικότητά τους και να µη νιώθουν για τίποτα ντροπή. Μπορείς να είσαι καθηγητής σε µία από τις κορυφαίες σχολές της χώρας και παράλληλα µία στο τόσο να µετατρέπεσαι σε µπασίστα, τραγουδιστή και κιθαρίστα, παίζοντας µπροστά σε κοινό γνωστά τραγούδια ή κοµµάτια που ο ίδιος έχεις συνθέσει χωρίς κανένα πρόβληµα» λέει από την πλευρά του ο Εντυ Φαρµάκης.
Οταν ξεκίνησαν ήταν µέλη στην ίδια µπάντα. Πλέον ο καθένας διατηρεί τη δική του, τις οποίες ενώνουν ή αναπροσαρµόζουν ανάλογα µε το live. Ο Τ. Φαρµάκης την έχει ονοµάσει «Impact Factor». «Το όνοµα αυτό είναι επί της ουσίας ένας ακαδηµαϊκός όρος µε ιδιαίτερη σηµασία. Πρόκειται για την παγκόσµια απήχηση που έχουν οι επιστηµονικές δηµοσιεύσεις του εκάστοτε ερευνητή. Εγώ επέλεξα αυτό το όνοµα γιατί η αγάπη µου για τη µουσική δεν είναι ανεξάρτητη από την επιστηµονική µου προσπάθεια. Τουναντίον, η διέξοδος αυτή µε έχει βοηθήσει σε υπέρµετρο βαθµό να εξελιχθώ, αφού µου προσφέρει την απαιτούµενη ισορροπία. Κάθε άνθρωπος, άλλωστε, ανεξαρτήτως ηλικίας, έχει ανάγκη το παιχνίδι, προκειµένου να νιώθει υγιής ψυχικά και ολοκληρωµένος» τονίζει ο ίδιος.
Ο Εντυ Φαρµάκης, από την άλλη, έχει διαλέξει ως όνοµα το «Liquid Luck», «ίσως γιατί ανέκαθεν θεωρούσα ότι η τύχη είναι ρευστή» όπως εξηγεί. «Θεωρώ ότι πρέπει να προσαρµοζόµαστε στις περιστάσεις, ώστε η τύχη να µας προσφέρει το βέλτιστο. Πολλές φορές οι άνθρωποι, και δη οι νεότεροι σε ηλικία, βιάζονται να µεγαλώσουν, ανυποµονούν να αποκτήσουν όσα δήθεν επιθυµούν, αγχώνονται κυνηγώντας εφήµερους στόχους και δεν αφήνουν τον χρόνο να τους ωριµάσει και να τους οδηγήσει στη ζωή. Οχι ότι αυτό είναι απαραίτητα κακό, αλλά για να είσαι καλά πιστεύω ότι χρειάζεται να πηγαίνεις µε το ρεύµα της ζωής, να βιώνεις αυτό το ταξίδι ως ένα κοµµάτι απόλυτα εναρµονισµένο µε το σύµπαν και να αισθάνεσαι ένα µε όλη την κοινωνία και κυρίως καλά µε τον εαυτό σου. ∆εν ήθελα ποτέ να γίνω ροκ σταρ, αλλά αυτό δεν σηµαίνει ότι δεν µπορώ να ροκάρω, γιατί κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει ενδεχοµένως µε την εικόνα ενός ακαδηµαϊκού γιατρού» προσθέτει.
«ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΟΥΝ “∆ΑΣΚΑΛΕ”»
«Από τα χέρια µου έχουν περάσει εκατοντάδες φοιτητές και κάποιοι από αυτούς εξαιρετικοί µουσικοί, µε επαγγελµατική πορεία, όπως οι Παντελής Κυραµαριός (µέλος στις “Μέλισσες”) και Γιάννης Σεβαστόπουλος. Εγώ αποφάσισα να µην κρύψω από τα παιδιά αυτή την αγάπη µου για τη µουσική, αλλά να τη γνωστοποιήσω. Εχουµε θέση ευθύνης απέναντι στις ψυχές που αποτελούν το µέλλον και -δη το επιστηµονικό- της χώρας. Το καλύτερο για εµένα είναι όταν δεν µε αποκαλούν “κύριε καθηγητά”, αλλά “δάσκαλε”. Το πρώτο µπορείς να το επιβάλεις, το δεύτερο το κερδίζεις. Τόσο εγώ όσο και ο Εντυ διδάσκουµε µε το παράδειγµα» σηµειώνει ο αδελφός του.
Και µπορεί ο Τέρρυ να είναι επίκουρος καθηγητής και να έχει εξελιχθεί περισσότερο στον ακαδηµαϊκό τοµέα, ο Εντυ ωστόσο µετρά ήδη στο βιογραφικό του συνεργασίες µε τους Marco Minemann, έναν από τους καλύτερους ντράµερ του πλανήτη, µέλος των Aristocrats, Guthrie Govan, Paul Gilbert, Joe Satriani και πολλούς άλλους καλλιτέχνες.
Ηδη οκτώ δικά του τραγούδια βρίσκονται σε µεγάλες ψηφιακές πλατφόρµες, ενώ αυτόν τον καιρό πραγµατοποιεί συνεργασίες µε µουσικούς όπως ο Derek Sherinian. «Μπορείς να είσαι χιλιάδες πράγµατα, µακριά από τα φλας και τη δηµοσιότητα. Στη σύγχρονη εποχή ίσως και λόγω του τρόπου ζωής, της κουλτούρας των social media και των επίπλαστων αναγκών που δηµιουργούνται από την υπερκατανάλωση πολλοί κυνηγούν να είναι απλώς κάποιοι χωρίς να κοιτούν την ουσία. Και οι δυο µας χρησιµοποιούµε τη µουσική και το πάθος µας για να εµφυσήσουµε στα παιδιά τη µόνη αλήθεια, όπως τουλάχιστον την αντιλαµβανόµαστε εµείς: να είσαι αληθινός, ζωντανός, αυτάρκης, να έχεις επιµονή και υποµονή και όλα θα ’ρθουν» καταλήγουν.
