Πλέον ο MVP του NBA για το 2019, Γιάννης Αντετοκούνμπο, δεν απεικονίζεται μόνο στο δάπεδο του γηπέδου που έπαιζε ο ίδιος μπάσκετ από 11 ετών δηλαδή του Τρίτωνα στα Σεπόλια, αλλά μέσω της πρωτοβουλίας που πήρε η Nike, σε δυο ακόμη ανοιχτά γήπεδα μπάσκετ, ένα στη Λαμπρινή και άλλο ένα στην περιοχή των Ελληνορώσσων.
Στα δυο τελευταία γήπεδα έγιναν οι προκριματικοί του τουρνουά Antetokounbros ενώ ο τελικός διεξήχθη στα Σεπόλια όπου βρέθηκε κι ο Γιάννης που αποθεώθηκε από πλήθος κόσμου.
-Advertisement-
=Advertisement=
-Advertisement-
Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι το graffiti στο γήπεδο των Ελληνορώσσων το έκανε κοπέλα και πιο συγκεκριμένα η street artist Nique. H Nικόλquw σαν άλλος Μικελάντζελο ζωγράφισε το Greek Freak να καρφώνει ενώ ο Θεός του απλώνει το δάχτυλό του για να ακουμπήσει τη μπάλα του μπάσκετ: H δημιουργία του Αδάμ, που βρίσκεται στην Καπέλα Σιστίνα ήταν η έμπνευση για τη Nique και οπωσδήποτε, ο Θεός του μπάσκετ δημιούργησε τον πρώτο Έλληνα που κατέκτησε το ΝΒΑ. Το μόνο που μπορεί να πει κανείς για τη Νικόλ είναι “You own it girl!”
- Advertisement -
Αυτή είναι η ιστορία της: “Ονομάζομαι Νικόλ, βάφω ως nique, είμαι 29 ετών γεννήθηκα στο bradford της Αγγλίας. Η πρώτη μου επαφή με τα εικαστικά ήταν ουσιαστικά μέσω του graffiti, όταν στο Γυμνάσιο ξεκίνησα με stencils και tags στο Αγρίνιο όπου και μεγάλωσα. Kάπου στο 2006-2007 έκανα το πρώτο μου style. Οι επιρροές μου ήταν κυρίως οι τοίχοι της πόλης, εξώφυλλα δίσκων και σίγουρα graffiti περιοδικά τα οποία όμως έβρισκες με μεγάλη δυσκολία τότε. Πολύ αργότερα άρχισα να εξελίσσω παραπάνω τα styles, ενώ ξεκίνησα να ασχολούμαι με τα characters και γενικότερα με την τέχνη . Επίσης ασχολούμαι με γραφιστικά σχεδιασμό λογοτύπων , εντύπων, εικαστικών γενικότερα και ξεκίνησα πρόσφατα ως apprentice στο Jackals tattoo ώστε να ασχοληθώ και με την τέχνη του tattoo μελλοντικά.
– Πως προέκυψε η ιδέα να κάνεις αυτό το γκραφίτι με το Γιάννη Αντετοκούνμπο στο γήπεδο της περιοχής των Ελληνορώσσων, ποιος σου το πρότεινε και πως υλοποιήθηκε;
Αρχικά με προσέγγισαν από τη Yard, τη διαφημιστική όπου ανέλαβε αυτό το πρότζεκτ για την nike. Αφού μας παρουσιάστηκε το κονσεπτ ο κάθε καλλιτέχνης ανέλαβε να ετοιμάσει ενα εικαστικό, κυρίως βασισμένο σε κάποια από τις αξίες του Γιάννη όπου τον βοήθησαν να φτάσει εκεί που είναι σήμερα. Το δικό μου παρτ βασίστηκε κυρίως στην επιμονή του,όπου σκοπό είχε την επίτευξη των στόχων του καθώς και τις δυσκολίες που πέρασε κυρίως σε μικρότερη ηλικία. Στη συνέχεια αφού λάβαμε έγκριση για αυτά συνεχίσαμε στην υλοποίησή τους βάφοντας τα γήπεδα. Αυτό πήρε περίπου 9 ήμερες ,έβαφα κυρίως βραδινές ώρες λόγω θερμοκρασίας, οι καιρικές συνθήκες καθώς και ο περιορισμένος χρόνος ήταν μια πρόκληση για εμάς.
– Ποια είναι η προσωπική σου γνώμη για τον Greek Freak;
Αρχικά ήμουν πολύ ενθουσιασμένη που θα συμμετάσχω σε αυτό το πρότζεκτ, λόγω της φύσης του αλλά και λόγω του ατόμου που αφορούσαν.
Θεωρώ ότι είναι παράδειγμα προς μίμηση για όλους, και κυρίως για του νέους, Απέδειξε οτι ανεξάρτητα με το που βρίσκετε κάποιος και τις συνθήκες διαβίωσης, ακόμα και σε μια γειτονιά της Αθήνας, με ήθος, προσπάθεια, επιμονή και προσήλωση στο στόχο μπορεί κάποιος να καταφέρει τα πάντα, να φτάσει στην κορυφή.
– Πόσο δύσκολο είναι για μια γυναίκα να ασχολείται με μια τέχνη του δρόμου στην οποία υπάρχει αρκετές φορές κυνηγητό και …λερώνει; Θέλεις να μας πεις γιατί ένα κορίτσι είναι ωραίο να κάνει γκραφίτι;
Σίγουρα έχει δυσκολίες, ωστόσο θεωρώ ότι δεν είναι θέμα φύλλου αλλά ανθρώπου, δεν είναι όλα για όλους είτε είναι άντρες είτε γυναίκες. Γενικότερα θεωρώ ότι πρέπει να το αγαπάς πολύ για να ασχοληθείς μακροπρόθεσμα με αυτό. Έχει πρακτικές δυσκολίες σίγουρα όπως είναι το κουβάλημα , η προετοιμασία του τοίχου για να βαφτεί με σπρευ, οι περίεργες περιοχές που θα επισκεφτείς που ίσως να μη βρισκόσουν ποτέ, σίγουρα τα λερωμένα ρούχα αλλά όλα αυτά είναι που το κάνουν τόσο διαφορετικό, τόσο ενδιαφέρον και συναρπαστικό.
– Ποιοι street artists σε εμπνέουν; Που κάνεις συνήθως τα έργα σου και τι μηνύματα θέλεις να περάσεις μέσα από αυτά;
Τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να ασχολούμαι με τα cartoons, όπου ουσιαστικά “αναδιαμορφώνω” ήδη υπάρχοντα σχέδια δίνοντας τους την δική μου αισθητική Τα έργα μου φέρουν επιρροές κυρίως από τα ‘90s, videogames, κινούμενα σχέδια, παραμύθια, ακόμα και από συσκευασίες δημητριακών κλπ. . Προσπαθώ να τους δώσω μια πιο urban αισθητική, με χαρακτηριστικά και στοιχεία του σήμερα. Δε μπορώ να πω οτι περνάω κάποιο ουσιαστικό μήνυμα , προσπαθώ απλά να κάνω κάτι ευχάριστο, όμορφο , να βάλω λίγο χρώμα. Μου αρέσει κυρίως να βάφω σε πιο απομονωμένα σημεία της πόλης, είτε στο κέντρο της είτε στα προάστια αυτής. Αγαπημένα μου σημεία είναι συνήθως εγκαταλελειμμένα εργοστάσια ή κτίρια, καθώς και υπόγειες στοές ή γέφυρες.
– Πιστεύεις ότι το γκραφίτι μπορεί να ομορφύνει το αστικό τοπίο; Μπορείς να εξηγήσεις στο κοινό ποιο είναι το νόημα αλλά και η μαγεία της urban κουλτούρας;
Προφανώς μια οργανωμένη προσπάθεια σε τοίχους τις πόλης μπορεί να αφήσει ένα όμορφο αποτέλεσμα για τους κατοίκους τις, Καταλαβαίνω πως δεν είναι όλα τα κομμάτια του γκραφίτι αποδεκτά από το ευρύ κοινό, κάποια από αυτά απευθύνονται από γκραφιτάδες σε γκραφιτάδες , ωστόσο ένα μεγάλο κομμάτι του πλέον θεωρώ πως είναι και κατανοητό σχεδόν απ όλους.Πλέον μπορείς να δεις οτι σέβονται τη προσπάθεια και τη διαδικασία της υλοποίησης του. Όσο περνάν τα χρόνια, πληθαίνει ο κόσμος που ‘’αποδέχεται’’ και σέβεται την τέχνη του γκραφίτι , και αυτό κυρίως έπειτα από τον συνδυασμό του με άλλες εικαστικές τεχνοτροπίες. Όσον αφορά το νόημα και τη μαγεία νομίζω μπορεί να το καταλάβει μόνο κάποιος που το ζει, γενικά υπάρχει μια ολόκληρη “κοινότητα” όπου διαμορφώνεται χρόνια γύρω από αυτό.
Το “Σάββατο στον τόπο μας” που θα πραγματοποιηθεί στις 23 Νοεμβρίου στη Σπερχειάδα, αποτελεί μια μοναδική πρωτοβουλία που δίνει νέα πνοή στην τοπική...
